Επώδυνος εναγκαλισμός ή απομόνωση; Ο
Σοπενχάουερ έθεσε πρώτος το δίλημμα πριν δυόμισι και πλέον αιώνες,
αποτυπώνοντάς το στην περιπετειώδη ζωή του σκαντζόχοιρου, που αναζητά
τρόπο να ζεσταθεί με μια αγκαλιά, από την οποία, όμως, κινδυνεύει να
πεθάνει. Ή θα την αποτολμήσει ρισκάροντας να πληγωθεί από τα αγκάθια τού
συντρόφου και να πληγώσει με τα δικά του, ή θα την απορρίψει, οπότε θα
υποστεί τον πόνο της μοναξιάς και τη συνέπεια του δριμέος ψύχους.
Το δίλημμα είναι σαφές όσο σαφώς αιχμηρά είναι και τα αγκάθια, που
ενδύεται, στην παρούσα εποχή, η Ελλάδα. Οικονομική, κοινωνική, αξιακή
ένδεια, βραδεία έως μηδενική ανάπτυξη, ανεξέλεγκτο προσφυγικό
σφυροκόπημα. Κι απ' την άλλη, τα οδυνηρά αγκάθια μιας ευρωπαϊκής
«οικογένειας», απόλυτα περιχαρακωμένης στον άκαμπτο ιστό του
επιδεινούμενου νεοφιλελευθερισμού, που εξέθρεψε πολιτικές φιλαυτίας,
ναρκισσισμού, ηγεμονισμού.
