Έχει πια περάσει η εποχή των επαναστάσεων; Ή έχει περάσει,
τουλάχιστον όσον αφορά τη δική μας γενιά και τις αμέσως επόμενες; Με την
εδραίωση της σύγχρονης απολυταρχίας μπαίνουμε σε μια μακρά περίοδο
κοινωνικής ειρήνης ανάλογη με εκείνη στην οποία μπήκε η Ευρώπη με την
εδραίωση του απολυταρχικού κράτους και αφού καταλάγιασαν οι
επαναστατικές θύελλες που μετά την κατάρρευση της φεουδαρχίας σάρωναν
για δύο αιώνες την ήπειρο (μετά το 1350 και τον Μαύρο Θάνατο);
Το 1989 είναι σημαδιακό γιατί αποτελεί ορόσημο για δύο χρεοκοπίες που
είχαν ήδη συντελεστεί. Από τη μια της σοσιαλδημοκρατίας η οποία
στηριζόταν στην οργανωμένη σε συνδικάτα εργατική τάξη και υπεράσπιζε το
κράτος πρόνοιας και από την άλλη της ιδέας της κομμουνιστικής
επανάστασης (τόσο στη μαρξιστική λενινιστική της όσο και στην αναρχική
της εκδοχή).
