Ω, ρε φίλε, βδομάδα! Οσο τέως ήταν εδώ και πενήντα χρόνια ως τέως βασιλιάς, άλλο τόσο τέως δεν θα γίνει ποτές, ως τέως ζωντανός! Το βλέπω να χορεύουν βασιλικό συρτάκι τα κανάλια ώς τις εκλογές. Μωρέ, όπως σε βλέπω και με βλέπεις το βλέπω! Βέβαια, ούτε σε βλέπω ούτε με βλέπεις. Καλό θα ήταν όμως να ιδωθούμε κάποια στιγμή, γιατί όλοι όσοι διαβάζουν την παρούσα στήλη, με περνάν τουλάχιστον για προπεθαμένη: «Καλέ, τόσο μικρή είσαι;» ακούω κάθε φορά (κάθε όμως!) που τυχαίνει να γνωρίσω κάποιον αναγνώστη. Ή πολλή σοφία αναβλύζουν ή σαν πολύ γεροντοκορίστικα τα γράφω τα ρημάδια... Οπως και να ’χει πάντως, όσο κι αν είμαι ή νομίζετε πως είμαι, σαν πεθάνω, μετά τα όσα είδα, ένα θέλω: να ταφώ ως ιδιώτης!
