Η λέξη αρραβώνας προέρχεται από το εβραϊκό erabon, που σημαίνει «εγγύηση, ενέχυρο» και ήρθε στην ελληνική κοινωνία από τις εμπορικές συναλλαγές των Ελλήνων με τους Φοίνικες.
Παλιότερα, ο αρραβώνας
είχε σκοπό την πνευματική γνωριμία του ζευγαριού και των δυο
οικογενειών. Αυτόν που θα αρραβωνιαζόταν η κοπέλα συνήθως δεν τον
γνώριζε καλά. Ο γαμπρός στα παλιά χρόνια ζητούσε την κοπέλα από τον
πατέρα, το λεγόμενο λογοδόσημο. Τότε γίνονταν τα προικοσύμφωνα, δηλαδή
καθοριζόταν η προίκα που θα έπαιρνε ο γαμπρός από τη νύφη. Αφού
συμφωνούσαν σε όλα και έδιναν υπόσχεση αρραβώνα καθόριζαν έπειτα την
ημερομηνία.
