Εθελοντική Ομάδα Γιαννιτσών και Περιχώρων "Αλληλεγγύη στους Πρόσφυγες": Συγκέντρωση ειδών ένδυσης και υπόδησης ενόψει του χειμώνα

Όπως γνωρίζετε, εδώ και λίγες ημέρες έχουν εγκατασταθεί στην περιοχή των Γιαννιτσών προσφυγικές οικογένειες, που ανήκουν σε ιδιαίτερα ευάλωτες ομάδες (ασθενείς, βρέφη και μικρά παιδιά κ.λπ.).       

Οι άνθρωποι αυτοί έχουν έρθει από τα νησιά με ελάχιστες αποσκευές, οπότε έχουν άμεση ανάγκη από είδη ένδυσης και υπόδησης ενόψει του χειμώνα.

Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενα μηνύματά μας, εδώ και λίγους μήνες έχουν έρθει στη χώρα μας από τα σύνορα του Έβρου περισσότεροι από 2.500 πρόσφυγες, άντρες, γυναίκες και πολλά παιδιά. Οι πιο πολλοί από αυτούς είναι Κούρδοι, πρόσφυγες πολέμου, από τις μαρτυρικές πόλεις Αφρίν και Κομπάνι.

Κάποιοι έχουν πάει στα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων (στα Διαβατά, τα Λαγκαδίκια και την Αλεξάνδρεια).

Υπάρχουν όμως και πολλοί άνθρωποι (και οικογένειες με παιδιά), που δεν μπόρεσαν να εγκατασταθούν στα κέντρα φιλοξενίας και ζουν στους δρόμους και τις γειτονιές της Θεσσαλονίκης ή και αλλού. Η κατάστασή τους είναι κάτι περισσότερο από τραγική. Τους λείπει ακόμη και το καθημερινό φαγητό.

Επείγουσα έκκληση για βοήθεια σε πρόσφυγες

Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν περάσει τα σύνορα από τον Έβρο περισσότεροι από 2.500 πρόσφυγες, άντρες, γυναίκες και πολλά παιδιά. Οι πιο πολλοί από αυτούς είναι Κούρδοι, πρόσφυγες πολέμου, από τις μαρτυρικές πόλεις Αφρίν και Κομπάνι.

Κάποιοι έχουν πάει στα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων (στα Διαβατά, τα Λαγκαδίκια και την Αλεξάνδρεια) και κάποιοι έχουν μείνει στους δρόμους και τις γειτονιές της Θεσσαλονίκης ή και αλλού.

Η κατάσταση είναι τραγική, τόσο γι' αυτούς που είναι στους δρόμους, όσο και γι' αυτούς που βρήκαν καταφύγιο στους καταυλισμούς, επειδή προς το παρόν δεν υπάρχει δυνατότητα κάλυψης των αναγκών (σε στέγη, φαγητό κ.λπ.). Η πρόθεσή τους είναι βέβαια να φύγουν στις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά για όσο θα μείνουν εδώ, στερούνται και τα στοιχειώδη.

Επείγουσα ανάγκη για βοήθεια σε πρόσφυγες

Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν περάσει τα σύνορα από τον Έβρο περισσότεροι από 2.000 πρόσφυγες. Οι πιο πολλοί από αυτούς είναι Κούρδοι, πρόσφυγες πολέμου, από τα μαρτυρικά χωριά Αφρίν και Κομπάνι.

Κάποιοι έχουν πάει στα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων (στα Διαβατά, τα Λαγκαδίκια και την Αλεξάνδρεια) και κάποιοι έχουν μείνει στους δρόμους και τις γειτονιές της Θεσσαλονίκης ή και αλλού. 

ΑΔΕΔΥ: Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Οι εικόνες με τις σκηνές των προσφύγων μέσα στο χιόνι στη Λέσβο είναι εικόνες ντροπής για τη χώρα μας. H ελληνική Κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση με τη συμφωνία τους με την Τουρκία για το προσφυγικό διατηρούν τους πρόσφυγες σε άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες κράτησης στερώντας τους αφενός τη δυνατότητα να ζήσουν σαν άνθρωποι και αφετέρου τα δικαιώματα που προσφέρουν οι διεθνείς συνθήκες για τους πρόσφυγες.

Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Απευθυνόμαστε για μια ακόμη φορά σ’ εσάς ζητώντας να προσφέρετε, όσες και όσοι έχετε τη δυνατότητα και τη διάθεση, κάποια από τα παρακάτω είδη για τα προσφυγόπουλα που βρίσκονται στο Κέντρο φιλοξενίας των Γιαννιτσών:

Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Τα μεγαλύτερα θύματα των πολέμων και της προσφυγικής κρίσης δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως είναι τα παιδιά. Χιλιάδες μωρά της αγκαλιάς και νήπια που θα έπρεπε να βρίσκονται στη θαλπωρή του σπιτιού τους και χιλιάδες μεγαλύτερα παιδιά, αγόρια και κορίτσια που κανονικά θα πήγαιναν στο σχολείο ή θα έπαιζαν αμέριμνα στις αλάνες της πατρίδας τους, έχουν διανύσει χιλιάδες χιλιόμετρα, μπήκαν σε βάρκες και πάγωσαν στη θάλασσα, ζουν και μεγαλώνουν σε καταυλισμούς και σε σκηνές, στερούνται βασικά πράγματα για την ανάπτυξή τους, αρρωσταίνουν και δεν έχουν την ιατρική φροντίδα που χρειάζονται, είναι αποκομμένα από τη μόρφωση και την εκπαίδευση, βιώνουν την απελπισία και το αδιέξοδο των γονιών τους (για να μη μιλήσουμε για τα «ασυνόδευτα παιδιά», που βρέθηκαν στη χώρα μας και σε άλλες χώρες της Ευρώπης).

Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

• Έχει επικριθεί πολλές φορές η στάση της επίσημης (με ό,τι σημαίνει ο όρος αυτός) ορθόδοξης εκκλησίας απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, που σε μεγάλο βαθμό κυμαίνεται από αδιαφορία μέχρι εχθρότητα (η διάκριση για την ορθόδοξη εκκλησία γίνεται, επειδή η ευαγγελική εκκλησία είναι από την πρώτη μέρα παρούσα στον καταυλισμό της Ειδομένης). Από τη θέση αυτή εξ άλλου έχουμε καταγγείλει τον ξενοφοβικό, ρατσιστικό και ουσιαστικά αντιχριστιανικό (βλ. ενδεικτικά όσα είπε ο Θ. Παπαθανασίου στην ομιλία του στο Πνευματικό Κέντρο Γιαννιτσών στις 6-3-2016) λόγο κάποιων (ευτυχώς λίγων) ιεραρχών (βλ. π.χ. το τελευταίο κήρυγμα μίσους του μητροπολίτη Καλαβρύτων, που φοβάται ότι «θα μολυνθεί η περιοχή του» από τα «στίφη των ισλαμιστών»). 

Για να είμαστε δίκαιοι όμως, πρέπει να πούμε ότι, εκτός από τα παραπάνω, υπάρχει και η αντίθετη συμπεριφορά. Όχι μόνο των απλών Χριστιανών, που μεμονωμένα βοηθούν πρόσφυγες και μετανάστες, αλλά τελευταία (έστω και ως εξαίρεση) οργανωμένα της εκκλησίας. Εξηγούμαστε: 

Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Οι πρόσφυγες ήρθαν στα Γιαννιτσά. 1.000 περίπου άνθρωποι από τη Συρία, το Ιράν, το Ιράκ αλλά και άλλα μέρη, άνδρες και γυναίκες, νέοι και ηλικιωμένοι, βρέφη και μικρά παιδιά, εγκαταστάθηκαν στο χώρο που ετοιμάστηκε (κι ακόμα βέβαια ετοιμάζεται) στα πρώην Δημοτικά σφαγεία. Τη σίτισή τους την έχει αναλάβει ο Στρατός, τη φύλαξη του χώρου η Αστυνομία και την καθαριότητα ο Δήμος. Σε λίγες ημέρες θα οριστεί συντονιστής της λειτουργίας του camp.

Δεν είναι τώρα η ώρα της κριτικής για την κακή επιλογή του χώρου, τις ελλείψεις, τις σκοπιμότητες, τα λάθη και τις ολιγωρίες. Θα γίνει κι αυτό και θα αποδοθούν ευθύνες εκεί που πρέπει.

Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Η κατάσταση στην Ειδομένη συνεχίζεται ίδια και απαράλλαχτη. Και μάλλον χειροτερεύει. Πριν ήταν η βροχή και το κρύο. Σε λίγο θα είναι η ζέστη. Οι μεγάλες σκηνές «στεγάζουν» περισσότερες απ’ όσους χωράνε. Και στις μικρές στριμώχνονται ολόκληρες οικογένειες με τα (όποια) υπάρχοντά τους. Οι ουρές για το φαγητό ατελείωτες. Χωρίς να είναι πάντοτε σίγουρο ότι προλαβαίνουν και τρώνε όλοι. Χημικές τουαλέτες που έχουν στηθεί για να εξυπηρετήσουν 2 – 3.000 ανθρώπους πρέπει να ανταποκριθούν στις ανάγκες 12.000. Κάθε φορά που πάμε, ενώ λέμε πως το πράγμα δεν πάει άλλο, την επόμενη φορά διαπιστώνουμε πως μπορεί να πάει κι άλλο προς το χειρότερο. Και το κακό είναι πως οι πρόσφυγες και μετανάστες, στη μεγάλη πλειονότητά τους τουλάχιστον, δεν το παίρνουν απόφαση να μετακινηθούν από εκεί. Προς τα πού όμως; Πόσα και πόσο έτοιμα είναι τα κέντρα φιλοξενίας;

Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Η κατάσταση στην Ειδομένη, το βλέπουμε όλοι, έφτασε στο απροχώρητο. Οι πρόσφυγες πρέπει οπωσδήποτε να μετακινηθούν από εκεί. Οι συνθήκες διαβίωσης δεν είναι για ανθρώπους. Τα κέντρα φιλοξενίας έπρεπε να είναι έτοιμα από μέρες. Τεράστιες ευθύνες έχουν όσοι αντιδρούν αλλά και όσοι καθυστερούν.

Oσο όμως υπάρχουν πρόσφυγες στην Ειδομένη, εμείς θα εξακολουθούμε να βοηθάμε όπως μπορούμε. Αυτή την εβδομάδα θα κάνουμε πάλι δύο αποστολές, μία την Τετάρτη (16 Μαρτίου) και μία την Παρασκευή (18 Μαρτίου).

Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Αυτή την εβδομάδα θα κάνουμε δύο αποστολές για την Ειδομένη, μία την Τετάρτη, 9 Μαρτίου, και μία την Παρασκευή, 11 Μαρτίου.

Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

- Ήταν που η επόμενη μέρα έτυχε Ψυχοσάββατο;

- Ήταν οι συγκλονιστικές εικόνες που μεταδίδει καθημερινά η τηλεόραση;

-  Ήταν οι συνεχείς εκκλήσεις για βοήθεια;

- Ή μήπως ήταν η ήρεμη αλλά αποφασισμένη αντίδραση της κοινωνίας μας απέναντι στη ντροπή της εικόνας του Δημοτικού Συμβουλίου, των κραυγών των διαμαρτυρομένων, του καψίματος των στρατοπέδων στα Γιαννιτσά, του οργώματος του στρατοπέδου στα Άθυρα;

Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Μόλις γυρίσαμε από την Ειδομένη. Συγκλονισμένοι. Δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγραφεί η κατάσταση. Βοηθήστε όσο μπορείτε. Μαγειρέψτε όποιοι/ες μπορείτε. Θα ξαναπάμε την Παρασκευή.

Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Για τα τελευταία γεγονότα στην πόλη μας με αφορμή την είδηση για λειτουργία κέντρου φιλοξενίας προσφύγων στα Γιαννιτσά (συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου, κάψιμο στρατοπέδων κ.λπ.) μια λέξη μόνο ταιριάζει: ΝΤΡΟΠΗ!

Παρήγορο σημάδι η συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο το απόγευμα της Κυριακής, όπου ένας μεγάλος αριθμό πολιτών αποφάσισε να αντιδράσει στο ξενοφοβικό παραλήρημα.

Για το θέμα του κέντρου φιλοξενίας θα υπάρξει τις αμέσως επόμενες ημέρες αναλυτική τοποθέτησή μας. Προς το παρόν συνεχίζουμε τις δράσεις μας στην Ειδομένη.

Διαδραστικός χάρτης σημείων συλλογής ειδών για τους πρόσφυγες

Μια αξιέπαινη πρωτοβουλία ανέλαβαν χρήστες του διαδικτύου «στήνοντας» ένα διαδραστικό πανελλαδικό χάρτη σημείων συλλογής ειδών για τους πρόσφυγες.

Στον χάρτη, παρατίθενται στοιχεία από διαφορετικές συλλογικότητες ή από χρήστες που γνωρίζουν τα σημεία.

Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Την προηγούμενη Παρασκευή η αποστολή μας στην Ειδομένη ήταν από τις πιο «φτωχές».

Είναι λογικό μετά από τόσο καιρό να υπάρχει κάποια κόπωση και οικονομική δυσκολία, ιδίως όταν η βοήθεια προέρχεται από τους ίδιους και τους ίδιους.

Εκείνο όμως που κυριολεκτικά μας εξέπληξε και μας ανησύχησε ήταν η απάντηση κάποιων συμπολιτών μας,  που συστηματικά μέχρι τώρα βοηθούσαν τους πρόσφυγες: «Δεν θα ξαναπροσφέρουμε, διότι δεν είναι Χριστιανοί».

Πιστεύουμε πως δεν ήταν τυχαίο ότι μια τέτοια δήλωση συνέπεσε με την εκδήλωση «Μένουμε Έλληνες και Ορθόδοξοι» που διοργάνωσε την περασμένη Κυριακή η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης στο «Βελλίδειο».

Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Τα πράγματα στην Ειδομένη την περασμένη εβδομάδα ήταν ήρεμα: δεν υπήρχε κόσμος στο βενζινάδικο, οι άνθρωποι βρίσκονταν μέσα στις σκηνές, ξαπόσταιναν για λίγο πριν ξαναξεκινήσουν, υπήρχε μια αργή αλλά ομαλή ροή προς τη Π.Γ.Δ.Μ.…

(Πόσο εύκολα μπορείς να συνηθίσεις σαν κανονικό το αφύσικο: το ότι π.χ. δεν υπήρχε κόσμος στο βενζινάδικο, αλλά ήταν πάνω από 1.000 άτομα στον καταυλισμό, το ότι οι άνθρωποι βρίσκονταν μέσα στις σκηνές, αλλά όχι στα σπίτια τους, το ότι περνούσαν τα σύνορα, αντί να μένουν στην πατρίδα τους, το ότι ήταν πρόσφυγες! Τέλος πάντων…).

Από μια περίεργη σύμπτωση αυτή τη φορά είχαμε μαζί μας πολλά λούτρινα παιχνίδια. Μπήκαμε στις σκηνές. Μόλις ξεμύτισε από τη σακούλα το πρώτο αρκουδάκι, έγινε χαμός: παιδάκια μαζεύτηκαν γύρω μας, χέρια απλώθηκαν, άλλα πιο τολμηρά σκάλισαν τη σακούλα, ματάκια λαμπύρισαν, αγκαλιές άνοιξαν, γέλια ακούστηκαν στη σκηνή… Οι σακούλες μας άδειασαν στη στιγμή. Κάποια παιδιά έμειναν παραπονεμένα.

Φεύγοντας, αναρωτιόμασταν: ποιος νιώθει πιο χαρούμενος, τα παιδιά που παίρνουν δώρα ή ο Αϊ-Βασίλης που τα μοιράζει;  

Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Βράδυ Παρασκευής. Το είχαμε αποφασίσει από πριν γι’ απόψε: η πρώτη ύλη για μαγείρεμα στην κουζίνα του καταυλισμού – τα σάντουιτς στο «βενζινάδικο».

Όλοι όσοι στοιχειωδώς παρακολουθούν τι γίνεται στην Ειδομένη, ξέρουν τι είναι το «βενζινάδικο»: μια μεγάλη αλάνα μπροστά σ’ ένα πρατήριο καυσίμων, 15 χιλιόμετρα μακριά απ’ τα σύνορα, όπου σταματούν τα λεωφορεία με τους πρόσφυγες, περιμένοντας το σήμα να τους μεταφέρουν στον καταυλισμό, για να περάσουν κατόπιν στη FYROM και να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς τη «γη της επαγγελίας» (που κάθε μέρα κάνει ό,τι μπορεί, για να μη τους δεχθεί).

Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Όπως ξέρετε από τα μηνύματα που σας στέλνουμε τακτικά, από το τέλος Αυγούστου μέχρι σήμερα (με μια μικρή διακοπή το Δεκέμβρη), μια ομάδα εθελοντών από τα Γιαννιτσά πηγαίνουμε κάθε εβδομάδα στην Ειδομένη, μεταφέροντας  τα είδη που συμπολίτες μας από το υστέρημά τους (αλλά από το περίσσευμα της καρδιάς τους) προσφέρουν στους πρόσφυγες (ρούχα, τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης κ.λπ.).

Οι άνθρωποι όμως που βοηθούν αυτή την προσπάθεια, δηλαδή αυτοί που προσφέρουν τα πράγματα που χρειάζονται, έχουν εξαντληθεί οικονομικά, ενώ οι ανάγκες εξακολουθούν να είναι πολλές: οι πρόσφυγες (άντρες, γυναίκες και παιδιά, νέοι και ηλικιωμένοι) συνεχίζουν κατά χιλιάδες να φτάνουν στην Ειδομένη και να έχουν ανάγκη από ένα ζεστό ρούχο κι ένα πιάτο φαγητό.