Τείνει να γίνει ατάκα που θα μείνει εις τους αιώνες των αιώνων. Μετά το «άλλος με τη βάρκα μου!», θα λέμε «άλλος με αδιευκρίνιστο ποσό!»... Μόνο που τη βάρκα, αν ανοίξεις τα στραβά σου, τηνε βλέπεις ομπρός σου. Το σκαρί της, την πρύμνη, την πλώρη, το πανί της - αν είσαι τυχερός, φαντασιώνεσαι και τη Βουγιούκλο μέσα και βουρ για τις ανοιχτές θάλασσες. Ενώ τα αδιευκρίνιστα ποσά είναι ένα ζητηματάκι που, όπως όλα δείχνουν (ή μάλλον δεν δείχνουν), θα παραμείνει αδιευκρίνιστο... Και όταν αυτό το «αδιευκρίνιστο» έχει να κάνει με μια σκανδαλάρα να (σαν τις ανοιχτές θάλασσες) και με συγκεκριμένους πολιτικούς, ειδικά όσων οι δικογραφίες έχουν μπει στο αρχείο (!), τότε το όλον ζήτημα καταντά το λιγότερο γελοίο, το περισσότερο εγκληματικό.
