Όταν πριν τη χούντα το σύστημα εξουσίας στη χώρα δομούνταν κυρίως
γύρω από το παλάτι, το στρατό και την πρεσβεία των ΗΠΑ -με τις
“ευγενικές” χορηγίες βεβαίως των Ελλήνων μεγαλοαστών- υπήρχαν πάντα οι
λεγόμενοι “παλατιανοί”, δηλαδή οι πολιτικοί και πολιτειακοί εκείνοι
παράγοντες, που ασχέτως κυβέρνησης διασφάλιζαν ότι η πραγματική εξουσία
θα συνέχιζε να ασκείται υπέρ του παλατιού και άρα υπέρ του συστήματος
εξουσίας.
Σήμερα δεν έχουμε ούτε παλάτι, ούτε στρατό σε ρόλο όπως προ της
χούντας. Έχουμε ωστόσο ένα εξίσου σκληρό αν και πολύ πιο σύγχρονο ως
προς τις μεθόδους επιβολής του σύστημα εξουσίας, που κυριαρχείται από
την ίδια πάνω-κάτω εγχώρια ολιγαρχία και από τους ίδιους -επίσης
περίπου- ξένους πάτρωνες. Εξ ου και έχουμε “παλατιανούς” νέου τύπου,
δηλαδή πολιτικούς και πολιτειακούς παράγοντες που πάνω από το θεσμικό
τους ρόλο και την ελληνική δημοκρατία θέτουν τα συμφέροντα της εξουσίας
που τους συντηρεί.
