"Ιφιγένεια"...
Κάθε φορά πιστεύουμε πως τα δύσκολα συμβαίνουν πάντα στους άλλους και όχι στους δικούς μας μαθητές/τριες που πέρασαν από τούτες τις αίθουσες.
Κάθε φορά πιστεύουμε πως τα δύσκολα συμβαίνουν πάντα στους άλλους και όχι στους δικούς μας μαθητές/τριες που πέρασαν από τούτες τις αίθουσες.
Έχουμε τη ψευδαίσθηση πως το δώρο της ζωής μπορούμε να το κρατήσουμε σφιχτά – μαζί τους-ανάμεσα στις γρατζουνισμένες μας παλάμες.
Αλλά κάποιες φορές μας ξεγλιστρά και μένουμε να κοιταζόμαστε χωρίς να αρθρώσουμε λέξη.
Γιατί δυστυχώς σε μια μονάχα στιγμή, σ’ ένα μουντό δειλινό θαμπώνουν τα φωτεινά πρόσωπα, όλη η ζωή που γνωρίζαμε.
Αυτήν που νομίζαμε πως θα κρατήσει για πάντα...
Αλλά κάποιες φορές μας ξεγλιστρά και μένουμε να κοιταζόμαστε χωρίς να αρθρώσουμε λέξη.
Γιατί δυστυχώς σε μια μονάχα στιγμή, σ’ ένα μουντό δειλινό θαμπώνουν τα φωτεινά πρόσωπα, όλη η ζωή που γνωρίζαμε.
Αυτήν που νομίζαμε πως θα κρατήσει για πάντα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Κρατείστε την ευπρέπεια και τον πολιτισμό στα σχόλιά σας. Οποιοδήποτε σχόλιο αναφέρεται σε ονόματα και καταφέρεται προσωπικά προσβάλλοντας ή θίγοντας προσωπικότητες και συνειδήσεις, δεν θα αναρτάται αν δεν είναι επώνυμο, κι αυτό μετά από τον απαραίτητο έλεγχο. Ευχαριστώ.