Δημοσιογραφία

Η δημοσιογραφία ίσως είναι από τα ωραιότερα επαγγέλματα. Δύσκολο, αλλά όχι περισσότερο από το επάγγελμα που κάνει ένας οδηγός ταξί, ένας εγκλωβισμένος περιπτεράς, μια εργαζόμενη στην εισπρακτική εταιρεία των αδελφών Σιούφα, αναγκασμένη για 600 ευρώ μισθό να πιέζει τους δανειολήπτες. Ναι, η δημοσιογραφία είναι ένα προνομιακό επάγγελμα. Γιατί ποιο άλλο ανταμείβει την περιέργειά σου, το ενδιαφέρον για τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις, σε κάνει γνωστό, σχεδόν δημόσιο πρόσωπο και σου δημιουργεί δίκτυα γνωριμιών, επαφών, πηγών, σου ανοίγει δρόμους για να ταξιδέψεις, να ανιχνεύσεις και να καταγράψεις γεγονότα, συμπεριφορές, να στηλιτεύσεις ανισότητες και να συμβάλεις –στο μέτρο της ανεξαρτησίας που σου παρέχει ο εργοδότης ΜΜΕ– για την ανάδειξη των ανισοτήτων που αυξάνονται και στη χώρα μας;

Και ακόμη, η δημοσιογραφία είναι από τα πιο ευέλικτα επαγγέλματα. Μπορεί να έχεις πτυχίο οδοντιατρικής, όπως ο πολυτάλαντος –και συνάμα φιλόλογος– Παντελής Μπουκάλας, και να είσαι αξιοζήλευτος δημοσιογράφος ή να γοητεύεις με τα κείμενά σου, όπως συμβαίνει με τον επίσης της οδοντιατρικής Νίκο Ξυδάκη. Να είσαι απόφοιτος της ΑΣΟΕΕ αλλά και λαγωνικό της έρευνας, όπως η αλησμόνητη Αριστέα Μπουγάτσου. Ή να έχεις σπουδάσει πυρηνική φυσική, όπως ο αγαπημένος Πέτρος Παπακωνσταντίνου, και να διαπρέπεις στην ανάλυση της διεθνούς κατάστασης και όχι μόνο. Δεν είναι απαραίτητο να έχεις σπουδάσει δημοσιογραφία για να είσαι καλός δημοσιογράφος, ούτε καν οικονομικά για να είσαι ο καλύτερος του τραπεζικού ρεπορτάζ, όπως ήταν –κατά κοινή ομολογία φίλων και λιγότερο φίλων– η Κλεοπάτρα Κοντονίκα, σήμερα υπεύθυνη Γραφείου Τύπου της Eurobank.
Αρκεί να συμφιλιωθείς και με τις κατάρες του επαγγέλματος: Οταν σπας τα νεύρα του συντρόφου σου με τις μεταμεσονύκτιες κλήσεις του κινητού που... δεν κοιμάται ποτέ. Οταν απουσιάζεις από το παιδί σου στις πρώτες του λέξεις. (Πότε έγινε 36 ετών;) Οταν δεν είσαι εκεί στο πρώτο της βήμα. Οταν ικανοποιείσαι από την επιβεβαίωση των άγνωστων αναγνωστών και λιγότερο των καταδικών σου ανθρώπων. Και το χειρότερο, όταν αναζητάς εναγωνίως μια ισορροπία σε ανισόρροπους καιρούς που δίνουν την απόλυτη ισχύ στην καχυποψία και την ίντριγκα.

Χριστίνα Κοψίνη
Πηγή: efsyn.gr