Αν ήμασταν μεταφυσικοί και αλαφροΐσκιωτοι, θα πιστεύαμε ότι οι θάλασσες της Μεσογείου, οι θάλασσες του Αιγαίου, τα πελάγη της νοτιοανατολικής λεκάνης, το Λιβυκό, το Καρπάθιο, το Ιόνιο θα ήταν αδιάβατα για κάθε πλεούμενο. Από φουσκωτό μέχρι κρουαζιερόπλοιο, από ψαροκάικο μέχρι δεξαμενόπλοιο, από αυτά που μεταγγίζουν αγνώστου προελεύσεως πετρέλαιο στα διεθνή ύδατα, θα είχαν πρόβλημα.
Αν όλες οι αδικοχαμένες στον βυθό ανθρώπινες υπάρξεις που αναζητούσαν διέξοδο επιβίωσης στην Ευρώπη αλλά έπεσαν θύματα του κυνισμού των αδίστακτων δουλεμπόρων ή του ανελέητου και επικίνδυνου διωγμού από το Λιμενικό Σώμα από τις τάχα αμέτοχες και ουδέτερες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Συνοροφυλακής και Ακτοφυλακής αναδύονταν σαν φαντάσματα, το Αιγαίο και όλη η Μεσόγειος θα ήταν μια στοιχειωμένη και αδιάβατη θάλασσα.
Φόβος και τρόμος κάθε αμέριμνου ένστολου λιμενικού, κάθε δουλέμπορου, αλλά και κάθε Ευρωπαίου γραφειοκράτη ή αξιωματούχου που θέλει τη «Mare Nostrum» κλειστή για τους ανεπιθύμητους της Αφρικής ή της Ασίας και αδιάβατα τα σύνορα της Ε.Ε., της υποτιθέμενης παγκόσμιας μητρόπολης της δημοκρατίας, της ανοχής, των δικαιωμάτων.
Αν ήμασταν αλαφροΐσκιωτοι, αν πιστεύαμε στο θαύμα των Χριστουγέννων, όπως εύστοχα το συνέλαβε ο Ντίκενς στην πιο διάσημη χριστουγεννιάτικη ιστορία του κόσμου, εκτός από τους Σκρουτζ του χρήματος, της πίστωσης, της ακρίβειας, των καθηλωμένων μισθών, θα παλεύανε με όλα τα φαντάσματα των περασμένων και των μελλούμενων Χριστουγέννων, κι όλων των γιορτών, των χειμώνων, των καλοκαιριών όλοι οι Σκρουτζ της «ασφάλειας» των θαλασσών μας που διακινδυνεύουν να χαθούν εκατοντάδες ζωές στα ανοιχτά της Πύλου, στα ανατολικά της Ρόδου, νότια της Κρήτης, στα Κύθηρα, στη Λαμπεντούζα, στη Μάλτα, στις ισπανικές ακτές.
Δυστυχώς, δεν υπάρχουν φαντάσματα. Ούτε Χριστουγέννων, ούτε Πάσχα, ούτε Δεκαπενταύγουστου. Δεν υπάρχουν φαντάσματα των δεκάδων χιλιάδων νεκρών προσφύγων της Μεσογείου να ξυπνήσουν και να φοβίσουν τις ναρκωμένες συνειδήσεις κυβερνήσεων, αξιωματούχων, ακόμη και απλών ενστόλων που, υλοποιώντας ρητές και σιωπηλές εντολές στο όνομα του «δόγματος της αποτροπής», δεν διστάζουν να ρισκάρουν τις ζωές δεκάδων ανυποψίαστων και τρομαγμένων ανθρώπων, όπως έγινε την Παρασκευή λίγα μίλια από τις ακτές της Ρόδου.
Το Αιγαίο είναι στοιχειωμένο από τα φαντάσματα χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών, αλλά δυστυχώς τη δικαιοσύνη δεν την απονέμουν φαντάσματα, αλλά χειροπιαστοί άνθρωποι.
Πηγή: efsyn.gr
Φόβος και τρόμος κάθε αμέριμνου ένστολου λιμενικού, κάθε δουλέμπορου, αλλά και κάθε Ευρωπαίου γραφειοκράτη ή αξιωματούχου που θέλει τη «Mare Nostrum» κλειστή για τους ανεπιθύμητους της Αφρικής ή της Ασίας και αδιάβατα τα σύνορα της Ε.Ε., της υποτιθέμενης παγκόσμιας μητρόπολης της δημοκρατίας, της ανοχής, των δικαιωμάτων.
Αν ήμασταν αλαφροΐσκιωτοι, αν πιστεύαμε στο θαύμα των Χριστουγέννων, όπως εύστοχα το συνέλαβε ο Ντίκενς στην πιο διάσημη χριστουγεννιάτικη ιστορία του κόσμου, εκτός από τους Σκρουτζ του χρήματος, της πίστωσης, της ακρίβειας, των καθηλωμένων μισθών, θα παλεύανε με όλα τα φαντάσματα των περασμένων και των μελλούμενων Χριστουγέννων, κι όλων των γιορτών, των χειμώνων, των καλοκαιριών όλοι οι Σκρουτζ της «ασφάλειας» των θαλασσών μας που διακινδυνεύουν να χαθούν εκατοντάδες ζωές στα ανοιχτά της Πύλου, στα ανατολικά της Ρόδου, νότια της Κρήτης, στα Κύθηρα, στη Λαμπεντούζα, στη Μάλτα, στις ισπανικές ακτές.
Δυστυχώς, δεν υπάρχουν φαντάσματα. Ούτε Χριστουγέννων, ούτε Πάσχα, ούτε Δεκαπενταύγουστου. Δεν υπάρχουν φαντάσματα των δεκάδων χιλιάδων νεκρών προσφύγων της Μεσογείου να ξυπνήσουν και να φοβίσουν τις ναρκωμένες συνειδήσεις κυβερνήσεων, αξιωματούχων, ακόμη και απλών ενστόλων που, υλοποιώντας ρητές και σιωπηλές εντολές στο όνομα του «δόγματος της αποτροπής», δεν διστάζουν να ρισκάρουν τις ζωές δεκάδων ανυποψίαστων και τρομαγμένων ανθρώπων, όπως έγινε την Παρασκευή λίγα μίλια από τις ακτές της Ρόδου.
Το Αιγαίο είναι στοιχειωμένο από τα φαντάσματα χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών, αλλά δυστυχώς τη δικαιοσύνη δεν την απονέμουν φαντάσματα, αλλά χειροπιαστοί άνθρωποι.
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου