Η απόφαση της Δικαιοσύνης να αποκαλύψει την ταυτότητα των προστατευόμενων μαρτύρων στο σκάνδαλο της Novartis είναι πλήγμα στους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας. Κατ’ αρχάς είναι πλήγμα στην ίδια τη Δικαιοσύνη, η οποία έχει αποδεχτεί ως αναγκαιότητα αυτό τον τύπο μαρτύρων για να αντιμετωπίσει το οργανωμένο έγκλημα, την πολιτική διαφθορά, το οικονομικό έγκλημα που σχετίζεται με ισχυρά συμφέροντα, τις ναζιστικές - φασιστικές - εγκληματικές οργανώσεις που εμφανίζονται με τον μανδύα του πολιτικού κόμματος, την τρομοκρατία.
Οι προστατευόμενοι μάρτυρες χρειάζονται για τις περιπτώσεις εκείνες που χωρίς την προστασία του κράτους είναι αδύνατη η αποκάλυψη του εγκλήματος και κατά συνέπεια ο περιορισμός, ακόμη και η εξάρθρωσή του. Είναι ένας τύπος μάρτυρα τον οποίο έχουν αποδεχτεί οι πολιτισμένες χώρες, γιατί χωρίς αυτόν δεν αντιμετωπίζεται ούτε η διαφθορά ούτε το έγκλημα των οικονομικά και πολιτικά ισχυρών, οι ατομικές δηλαδή «βόμβες» στα θεμέλια της συνοχής μιας οργανωμένης κοινωνίας και Πολιτείας.
Η χθεσινή απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης –πρωτοφανής στα χρονικά του αναπτυγμένου κόσμου– υπονομεύει τα θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματος. Γιατί μια δημοκρατία διακρίνεται κατ’ αρχάς για την αξιοπιστία της σε όλα. Και κυρίως για τις εγγυήσεις που δίνει στους πολίτες της μέσα από το θεσμικό πλαίσιο του δικαιικού συστήματός της.
Ο Μπαλζάκ έλεγε ότι η αστυνομία είναι διαχρονικά η πιο εχέμυθη υπηρεσία του κράτους, γιατί ποτέ δεν πρόδωσε τους δικούς της πληροφοριοδότες. Στην περίπτωση που συζητάμε, ενδεχομένως η αστυνομία να παραμένει εχέμυθη, αλλά το κράτος στο οποίο υπάγεται και το οποίο έχει ως καθήκον την προστασία των πολιτών από το έγκλημα αποδείχτηκε προδοτικό-καταδοτικό για εκείνους τους πολίτες στους οποίους έταξε τη μέγιστη προστασία, αλλά τους παρέδωσε βορά σε αυτούς που είχαν κάθε λόγο να τους καταδιώξουν.
Γιατί όλα αυτά; Για να εξυπηρετηθεί το συμφέρον ενός διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, το οποίο, για να προστατεύσει τους λειτουργούς του, κουκούλωσε ένα σκάνδαλο –το οποίο στα λόγια αναγνώρισε ότι υπάρχει–, κυνηγώντας μέχρις εξοντώσεως όσους με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συνέβαλαν στην αποκάλυψή του.
Αυτό το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα που ισοπέδωσε τη διάκριση των εξουσιών, που μετέτρεψε τη Δικαιοσύνη σε παραμάγαζο του μεγάρου Μαξίμου, που κατεδάφισε τη νομοθεσία και εξευτέλισε απέναντι στους πολίτες την αξιοπιστία κάθε κρατικής και θεσμικής εξουσίας, έχει στην κορυφή τον κύριο υπεύθυνο. Κυριάκος Μητσοτάκης λέγεται.
Πηγή: efsyn.gr
Η χθεσινή απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης –πρωτοφανής στα χρονικά του αναπτυγμένου κόσμου– υπονομεύει τα θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματος. Γιατί μια δημοκρατία διακρίνεται κατ’ αρχάς για την αξιοπιστία της σε όλα. Και κυρίως για τις εγγυήσεις που δίνει στους πολίτες της μέσα από το θεσμικό πλαίσιο του δικαιικού συστήματός της.
Ο Μπαλζάκ έλεγε ότι η αστυνομία είναι διαχρονικά η πιο εχέμυθη υπηρεσία του κράτους, γιατί ποτέ δεν πρόδωσε τους δικούς της πληροφοριοδότες. Στην περίπτωση που συζητάμε, ενδεχομένως η αστυνομία να παραμένει εχέμυθη, αλλά το κράτος στο οποίο υπάγεται και το οποίο έχει ως καθήκον την προστασία των πολιτών από το έγκλημα αποδείχτηκε προδοτικό-καταδοτικό για εκείνους τους πολίτες στους οποίους έταξε τη μέγιστη προστασία, αλλά τους παρέδωσε βορά σε αυτούς που είχαν κάθε λόγο να τους καταδιώξουν.
Γιατί όλα αυτά; Για να εξυπηρετηθεί το συμφέρον ενός διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, το οποίο, για να προστατεύσει τους λειτουργούς του, κουκούλωσε ένα σκάνδαλο –το οποίο στα λόγια αναγνώρισε ότι υπάρχει–, κυνηγώντας μέχρις εξοντώσεως όσους με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συνέβαλαν στην αποκάλυψή του.
Αυτό το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα που ισοπέδωσε τη διάκριση των εξουσιών, που μετέτρεψε τη Δικαιοσύνη σε παραμάγαζο του μεγάρου Μαξίμου, που κατεδάφισε τη νομοθεσία και εξευτέλισε απέναντι στους πολίτες την αξιοπιστία κάθε κρατικής και θεσμικής εξουσίας, έχει στην κορυφή τον κύριο υπεύθυνο. Κυριάκος Μητσοτάκης λέγεται.
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου