Ο Τσαμπίκος Ρούφας γεννήθηκε και ζει στον Αρχάγγελο της Ρόδου…
Σε ηλικία μόλις 6 μηνών, έπειτα από ‘τυχαίες’ εξετάσεις οι γονείς του κατάλαβαν ότι υπάρχει πρόβλημα στην ακοή του, καθώς δεν ανταποκρινόταν στους δυνατούς ήχους…
Μεγαλώνοντας άρχισε να αντιλαμβάνεται και ο ίδιος την έλλειψη ακοής…
Σε ηλικία μόλις 6 μηνών, έπειτα από ‘τυχαίες’ εξετάσεις οι γονείς του κατάλαβαν ότι υπάρχει πρόβλημα στην ακοή του, καθώς δεν ανταποκρινόταν στους δυνατούς ήχους…
Μεγαλώνοντας άρχισε να αντιλαμβάνεται και ο ίδιος την έλλειψη ακοής…
Δεν ήταν εύκολο, όμως ξεκίνησε να προσαρμόζεται να επικοινωνεί με εκφράσεις σώματος, προσώπου, χειλανάγνωση και φυσικά αργότερα τη νοηματική γλώσσα.
Έτσι, τίποτα δεν τον εμπόδιζε από το να ασχοληθεί με το άθλημα που θα γινόταν και η μεγάλη του αγάπη, το ποδόσφαιρο!
Στην ηλικία των 6 ετών ξεκίνησε να παίζει μπάλα στην ομάδα του χωριού του, την ΔΟΑ Αρχαγγέλου… Ενώ στα 15 του χρόνια έπαιζε κιόλας στο Α’ Τοπικό Πρωτάθλημα με τη φανέλα του Άρη Αρχαγγέλου.
Πλέον αγωνίζεται στην Άγιο Γεώργιο Μάλωνας ενώ παίζει και στον Παναθλητικό Όμιλο Κωφών (ΠΟΚ), με τον οποίο όχι μόνο συμμετείχε φέτος στο Deaf Champions League, αλλά βραβεύτηκε και ως ένας από τους 11 καλύτερους παίκτες της διοργάνωσης!
Φυσικά, η κλήση για την Εθνική Ομάδα δεν άργησε να έρθει!
Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Κωφών, που διεξήχθη φέτος στην Τουρκία, η εθνική μας με εξαιρετικές εμφανίσεις έφτασε μέχρι τις 8 καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης… Και αποκλείστηκε από την Γαλλία η οποία σήκωσε και εν τέλει το τρόπαιο!
Ο Τσαμπίκος βραβεύτηκε για τις συμμετοχές του με την εθνική ομάδα από τον Άρη Αρχαγγέλου και από την Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Δωδεκανήσου.
«Είναι μεγάλη τιμή για μένα! Όταν έμαθα για την κλήση στην εθνική δάκρυσα…»
Τσαμπίκο, η τιμή δική μας!
Το μήνυμα του;
«Ποτέ δεν το έβαλα κάτω και έμαθα να παλεύω σαν ένας αληθινός αγωνιστής.
Όταν κάποιος στερείται την ακοή του μαθαίνει να απολαμβάνει τη ζωή με τις υπόλοιπες αισθήσεις του.
Μαθαίνει να ζει με αυτά που έχει για μην αφήσει να χαθεί η ομορφιά από τη ζωή του…
Από μικρός μεγάλωσα στα γήπεδα του τοπικού ερασιτεχνικού πρωταθλήματος.
Πολλές χαρές, πολλές στεναχώριες, μα το σημαντικότερο… πολλές φιλίες!
Αυτή είναι η δουλειά μου μέσα στον αγωνιστικό χώρο!
Η στέρηση της ακοής μου δεν στάθηκε εμπόδιο ούτε στην καριέρα μου στο ποδόσφαιρο αλλά ούτε και στις σχέσεις μου με τους συνανθρώπους!
Τ’ όνειρο μου απο παιδί ήταν να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο. Εκεί βρίσκω τρόπο να εκφράσω όσα θέλω να πω.
Γι’ αυτό προσπαθώ να βγάλω τον καλύτερο μου εαυτό!
Έχω κερδίσει πολλά από τον χώρο του ποδοσφαίρου.
Κάθε μέρα προσπαθώ να δίνω τα πάντα προς όφελος της ομάδας και των συναθλητών μου.
Σέβομαι, και το έχει αποδείξει, τους ποδοσφαιριστές των άλλων ομάδων, αφού είναι αντίπαλοι σε αθλητικά πλαίσια και μόνο στη διάρκεια του αγώνα.
Με πάρα πολλούς από αυτούς μάλιστα διατηρώ άριστες προσωπικές σχέσεις, ενώ και οι διοικήσεις των ομάδων που αγωνίστηκα, μου φέρθηκαν άριστα.
Ζήσε με αυτά που έχεις! Να αγαπάς! Να ελπίζεις! Να παλεύεις!
Μην το βάζετε ποτέ κάτω μάγκες!»
Έτσι, τίποτα δεν τον εμπόδιζε από το να ασχοληθεί με το άθλημα που θα γινόταν και η μεγάλη του αγάπη, το ποδόσφαιρο!
Στην ηλικία των 6 ετών ξεκίνησε να παίζει μπάλα στην ομάδα του χωριού του, την ΔΟΑ Αρχαγγέλου… Ενώ στα 15 του χρόνια έπαιζε κιόλας στο Α’ Τοπικό Πρωτάθλημα με τη φανέλα του Άρη Αρχαγγέλου.
Πλέον αγωνίζεται στην Άγιο Γεώργιο Μάλωνας ενώ παίζει και στον Παναθλητικό Όμιλο Κωφών (ΠΟΚ), με τον οποίο όχι μόνο συμμετείχε φέτος στο Deaf Champions League, αλλά βραβεύτηκε και ως ένας από τους 11 καλύτερους παίκτες της διοργάνωσης!
Φυσικά, η κλήση για την Εθνική Ομάδα δεν άργησε να έρθει!
Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Κωφών, που διεξήχθη φέτος στην Τουρκία, η εθνική μας με εξαιρετικές εμφανίσεις έφτασε μέχρι τις 8 καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης… Και αποκλείστηκε από την Γαλλία η οποία σήκωσε και εν τέλει το τρόπαιο!
Ο Τσαμπίκος βραβεύτηκε για τις συμμετοχές του με την εθνική ομάδα από τον Άρη Αρχαγγέλου και από την Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Δωδεκανήσου.
«Είναι μεγάλη τιμή για μένα! Όταν έμαθα για την κλήση στην εθνική δάκρυσα…»
Τσαμπίκο, η τιμή δική μας!
Το μήνυμα του;
«Ποτέ δεν το έβαλα κάτω και έμαθα να παλεύω σαν ένας αληθινός αγωνιστής.
Όταν κάποιος στερείται την ακοή του μαθαίνει να απολαμβάνει τη ζωή με τις υπόλοιπες αισθήσεις του.
Μαθαίνει να ζει με αυτά που έχει για μην αφήσει να χαθεί η ομορφιά από τη ζωή του…
Από μικρός μεγάλωσα στα γήπεδα του τοπικού ερασιτεχνικού πρωταθλήματος.
Πολλές χαρές, πολλές στεναχώριες, μα το σημαντικότερο… πολλές φιλίες!
Αυτή είναι η δουλειά μου μέσα στον αγωνιστικό χώρο!
Η στέρηση της ακοής μου δεν στάθηκε εμπόδιο ούτε στην καριέρα μου στο ποδόσφαιρο αλλά ούτε και στις σχέσεις μου με τους συνανθρώπους!
Τ’ όνειρο μου απο παιδί ήταν να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο. Εκεί βρίσκω τρόπο να εκφράσω όσα θέλω να πω.
Γι’ αυτό προσπαθώ να βγάλω τον καλύτερο μου εαυτό!
Έχω κερδίσει πολλά από τον χώρο του ποδοσφαίρου.
Κάθε μέρα προσπαθώ να δίνω τα πάντα προς όφελος της ομάδας και των συναθλητών μου.
Σέβομαι, και το έχει αποδείξει, τους ποδοσφαιριστές των άλλων ομάδων, αφού είναι αντίπαλοι σε αθλητικά πλαίσια και μόνο στη διάρκεια του αγώνα.
Με πάρα πολλούς από αυτούς μάλιστα διατηρώ άριστες προσωπικές σχέσεις, ενώ και οι διοικήσεις των ομάδων που αγωνίστηκα, μου φέρθηκαν άριστα.
Ζήσε με αυτά που έχεις! Να αγαπάς! Να ελπίζεις! Να παλεύεις!
Μην το βάζετε ποτέ κάτω μάγκες!»
Πηγή: Calamaraki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου