Δεν είχαμε καμιά αμφιβολία ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα έδειχνε την παραμικρή αυτοσυγκράτηση στη νεοφιλελεύθερη παρόρμησή της να ανοίξει στους ιδιώτες την πόρτα για να κερδοσκοπήσουν ακόμα και στα πιο βασικά μας ένστικτα, στην πείνα και στη δίψα μας.
Δεν είχαμε καμιά αμφιβολία ότι η κυβέρνηση θα έβρισκε τρόπο να ξεπεράσει το εμπόδιο που της ύψωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας, ορίζοντας το νερό ως απαραβίαστο δημόσιο αγαθό και επιβάλλοντας στο Δημόσιο να ανακτήσει τον πλήρη κρατικό έλεγχο στις δυο μεγαλύτερες εταιρείες ύδρευσης, την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ, που καλύπτουν τις ανάγκες πάνω από το 50% του πληθυσμού.
Η λειψυδρία έδωσε το ιδεώδες πρόσχημα. Αντί να απολογείται η κυβέρνηση για το γεγονός ότι επί πέντε χρόνια δεν πήρε το παραμικρό προληπτικό μέτρο για να αποτρέψει μια κρίση λειψυδρίας έπειτα από μια παρατεταμένη περίοδο ανομβρίας, πέρασε στην αντεπίθεση.
Πρώτα διά του αρμοδίου -και απολύτως κατάλληλου από άποψη φιλοσοφίας και αντίληψης- υπουργού Θ. Σκυλακάκη η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανοίγει την πόρτα της πλήρους απελευθέρωσης της τιμής του νερού. Πρώτο βήμα η τιμολόγηση με βάση την κατανάλωση: όσο πιο πολύ νερό αντλείς, τόσο ακριβότερα θα το πληρώνεις. Κι αν τυχαίνει να έχεις πολυμελή οικογένεια; Ε, μπορεί να είναι δημόσιες οι ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, αλλά δεν είναι και φιλανθρωπικά ιδρύματα!
Και έπειτα η ίδια κυβέρνηση, η αφοσιωμένη στα ιδιωτικά συμφέροντα απ' όπου κι αν προέρχονται, αναρωτιέται πώς μπορεί το νερό του Κρικελιώτη ή του Καρπενησιώτη και κάθε παραπόταμου που γεμίζει τη λεκάνη των Κρεμαστών να γίνει χρυσάφι.
Και ιδού η «ανάγκη» ενός έργου σχεδόν ενός δισ. ευρώ που θα εκτρέπει το νερό που έρχεται από την ατμόσφαιρα, πέφτει στη γη, κυλάει στις κοίτες χειμάρρων και ποταμών και -θεωρητικά- δεν ανήκει σε κανέναν, αλλά ανήκει σε όλους μας κι όμως τελικά δεν μπορούμε να ξεδιψάσουμε ή να πλυθούμε μ' αυτό αν δεν περάσει από την «άδεια» και από το ταμείο του ιδιώτη.
Η κυβέρνηση, διά του κ. Σκυλακάκη, προανήγγειλε χθες την πρόθεσή της να ξεπουλήσει ακόμα και το φυσικό νερό. Δεν μας αποκάλυψε τα πάντα για το πώς θα το κάνει, αλλά μας κατέστησε σαφές ότι θα το πληρώσουμε ακριβά. Ως φορολογούμενοι και ως καταναλωτές.
Πηγή: efsyn.gr
Η λειψυδρία έδωσε το ιδεώδες πρόσχημα. Αντί να απολογείται η κυβέρνηση για το γεγονός ότι επί πέντε χρόνια δεν πήρε το παραμικρό προληπτικό μέτρο για να αποτρέψει μια κρίση λειψυδρίας έπειτα από μια παρατεταμένη περίοδο ανομβρίας, πέρασε στην αντεπίθεση.
Πρώτα διά του αρμοδίου -και απολύτως κατάλληλου από άποψη φιλοσοφίας και αντίληψης- υπουργού Θ. Σκυλακάκη η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανοίγει την πόρτα της πλήρους απελευθέρωσης της τιμής του νερού. Πρώτο βήμα η τιμολόγηση με βάση την κατανάλωση: όσο πιο πολύ νερό αντλείς, τόσο ακριβότερα θα το πληρώνεις. Κι αν τυχαίνει να έχεις πολυμελή οικογένεια; Ε, μπορεί να είναι δημόσιες οι ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, αλλά δεν είναι και φιλανθρωπικά ιδρύματα!
Και έπειτα η ίδια κυβέρνηση, η αφοσιωμένη στα ιδιωτικά συμφέροντα απ' όπου κι αν προέρχονται, αναρωτιέται πώς μπορεί το νερό του Κρικελιώτη ή του Καρπενησιώτη και κάθε παραπόταμου που γεμίζει τη λεκάνη των Κρεμαστών να γίνει χρυσάφι.
Και ιδού η «ανάγκη» ενός έργου σχεδόν ενός δισ. ευρώ που θα εκτρέπει το νερό που έρχεται από την ατμόσφαιρα, πέφτει στη γη, κυλάει στις κοίτες χειμάρρων και ποταμών και -θεωρητικά- δεν ανήκει σε κανέναν, αλλά ανήκει σε όλους μας κι όμως τελικά δεν μπορούμε να ξεδιψάσουμε ή να πλυθούμε μ' αυτό αν δεν περάσει από την «άδεια» και από το ταμείο του ιδιώτη.
Η κυβέρνηση, διά του κ. Σκυλακάκη, προανήγγειλε χθες την πρόθεσή της να ξεπουλήσει ακόμα και το φυσικό νερό. Δεν μας αποκάλυψε τα πάντα για το πώς θα το κάνει, αλλά μας κατέστησε σαφές ότι θα το πληρώσουμε ακριβά. Ως φορολογούμενοι και ως καταναλωτές.
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου