Ισχύει παγκοσμίως και όχι μόνο στον τόπο μας ως αποτέλεσμα της σύγκρισης με τον μέσο τύπο του ποδοσφαιριστή άλλων, όχι και τόσο μακρινών, εποχών: Οι ποδοσφαιριστές στις μέρες μας είναι συνειδητοποιημένοι επαγγελματίες και μόνο παίκτες-φαεινές εξαιρέσεις αποδέχονται πλέον άνευ όρων τον ρόλο του διασκεδαστή, φορέα θεάματος και αναπόφευκτα κερδοφορίας για ομάδες και αρχές στις μέρες του επαγγελματισμού. Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, συχνά, οι αθλητικοί συντάκτες συναντούμε συνείδηση αποστολής, διάθεση για θεσμικές διεκδικήσεις από νεαρούς και όχι μόνο, επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Κι αυτό, με μικρές αποκλίσεις, ανάλογες της συγκρότησης των κοινωνιών, παρατηρείται διεθνώς.
Εκτιμάται πως η αναμενόμενη, παγκόσμια (!) απεργία του κλάδου τους ως διαμαρτυρία για τις εξαντλητικές αγωνιστικές υποχρεώσεις, αργά ή γρήγορα, θα συμβεί. Ρόδρι, Ισπανός μέσος της Μάντσεστερ Σίτι: «Αν συνεχιστεί το ίδιο πιεστικό πρόγραμμα, η απεργία είναι η μόνη λύση, οφείλουμε να διαφυλάξουμε την υγεία και τη διαύγειά μας!». Το είπε και τελικά δυστυχώς το έπαθε. Ρήξη χιαστού και μέχρι το καλοκαίρι εκτός! Συμφώνησαν μαζί του παίκτες, εργοφυσιολόγοι, προπονητές όπως οι Γκουαρδιόλα («οι παίκτες φτάνουν στα όριά τους!»), Αντσελότι («Οι UEFA και FIFA οφείλουν να σκεφτούν τον παράγοντα άνθρωπο!»).
Αλλεπάλληλοι οι απρόσμενοι τραυματισμοί παικτών. Πληθαίνουν όσες φωνές συντάσσονται. Ο μέσος όρος του αγωνιστικού προγράμματος, με την επέκταση του Παγκόσμιου Κυπέλλου Συλλόγων, την αύξηση του αριθμού παιχνιδιών στο νέο Champions League, αναλύεται σε 38 παιχνίδια πρωταθλήματος, οκτώ Κυπέλλου, πάνω από δέκα Champions League, το ίδιο και εθνικών ομάδων. Σύνολο, τουλάχιστον 66 παιχνίδια ετησίως. Παίκτες πακεταρισμένοι σε ξενοδοχεία, μακριά από τις οικογένειες και, για να ξέρουμε τι λέμε, υποχρεωμένοι από ομάδες και διοικήσεις ομοσπονδιών όταν πρόκειται για εθνική ομάδα αλλά όχι μόνο, να καταφεύγουν στην «επιστημονική στήριξη» για ν’ αντέξουν (λέγε με ανιχνεύσιμο και μη ντόπινγκ!).
Αλωση προσωπικοτήτων ονομάζεται αυτή, όχι μόνο αγωνιστική επιβάρυνση!
Σπύρος Τσάμης
Πηγή: efsyn.gr
Αλλεπάλληλοι οι απρόσμενοι τραυματισμοί παικτών. Πληθαίνουν όσες φωνές συντάσσονται. Ο μέσος όρος του αγωνιστικού προγράμματος, με την επέκταση του Παγκόσμιου Κυπέλλου Συλλόγων, την αύξηση του αριθμού παιχνιδιών στο νέο Champions League, αναλύεται σε 38 παιχνίδια πρωταθλήματος, οκτώ Κυπέλλου, πάνω από δέκα Champions League, το ίδιο και εθνικών ομάδων. Σύνολο, τουλάχιστον 66 παιχνίδια ετησίως. Παίκτες πακεταρισμένοι σε ξενοδοχεία, μακριά από τις οικογένειες και, για να ξέρουμε τι λέμε, υποχρεωμένοι από ομάδες και διοικήσεις ομοσπονδιών όταν πρόκειται για εθνική ομάδα αλλά όχι μόνο, να καταφεύγουν στην «επιστημονική στήριξη» για ν’ αντέξουν (λέγε με ανιχνεύσιμο και μη ντόπινγκ!).
Αλωση προσωπικοτήτων ονομάζεται αυτή, όχι μόνο αγωνιστική επιβάρυνση!
Σπύρος Τσάμης
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου