Παλικαρίσιο βαθμό απέσπασε ο Κεραυνός Μεσιανού στην Πέλλα αντιμετωπίζοντας τον Μέγα Αλέξανδρο. Όταν φτάνεις όμως να κρατάς το πολύτιμο τρίποντο για 90 λεπτά αγώνα, έστω και σε μεγάλο βαθμό κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο με την βοήθεια και της τύχης, τότε σου φαίνεται και δικαίως λίγος ο βαθμός...
Λίγος ο βαθμός φαίνεται όμως και για τους γηπεδούχους, που ενώ σπατάλησαν ένα ολόκληρο ημίχρονο με φλύαρη υπεροχή, πολύ κακή απόδοση και εντελώς ακίνδυνη δημιουργία, στο δεύτερο ημίχρονο σίγουρα βάση απόδοσης, πίεσης και ευκαιριών δικαιούνταν πολύ περισσότερα.
Ο Κεραυνός που δεν πάτησε την αντίπαλη περιοχή απειλητικά σε καμία περίπτωση, ήταν σε παθητικό ρόλο σχεδόν σε ολόκληρο το παιχνίδι (έχοντας και σημαντικές σήμερα απουσίες είναι αλήθεια) και ο τρόπος που δοκίμασε να αιφνιδιάσει εκμεταλλευόμενος την νωχελικότητα και την νευρικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο πρώτο μέρος, ήταν κάποια στημένα, που αν και περιορισμένα, του έδωσαν την ευκαιρία σ' ένα απ' αυτά να προηγηθεί με δυνατή απευθείας εκτέλεση φάουλ του Πολατίδη (35') περίπου στον άξονα και 10 μέτρα έξω από την γραμμή της μεγάλης περιοχής. Η όποια απειλή από την πλευρά των φιλοξενουμένων πήρε τέλος στο 35ο λεπτό με την επίτευξη του τέρματος, κι έκτοτε η τακτική περιελάμβανε διαχείριση σκορ και χρόνου. Και στις δύο η επιτυχία φαινόταν εξασφαλισμένη για 90 λεπτά αγώνα, η πρώτη με το μεγάλο πάθος τους, την αγωνιστική τους διάθεση, την αστοχία των γηπεδούχων, τις σωτήριες επεμβάσεις του τερματοφύλακα Παπαδόπουλου και απαραιτήτως σε τέτοιες περιπτώσεις με αρωγό την τύχη, ενώ η δεύτερη με την ανοχή του ρέφερι, που με τα πολλά σφυρίγματα και τις συχνές μεγάλες διακοπές, όχι μόνο δεν βοήθησε τον ρυθμό και την ποιότητα του αγώνα και κυρίως των γηπεδούχων στο δεύτερο μέρος που ήταν συνεχώς στην επίθεση, αλλά τον εμπόδισε κιόλας μειώνοντας υπερβολικά την καθαρή ώρα αγώνα, κι εντείνοντας τον εκνευρισμό μέσα κι έξω από το γήπεδο. Κι αφού οι γηπεδούχοι όποτε τους δινόταν η δυνατότητα και υπήρχε εξέλιξη στον αγώνα δημιουργούσαν και έχαναν ευκαιρίες, κάποιες απ' αυτές κλασικές, ήρθε μια φάση διαρκείας μέσα στα καρέ του Παπαδόπουλου στο 90ο λεπτό, με τον Μήτκα αρχικά να σημαδεύει με δυνατό σουτ το οριζόντιο δοκάρι και στην συνέχεια της φάσης, η μπάλα να ξαναφτάσει μετά από πάσα του Μπουράκη στα πόδια του ίδιου ποδοσφαιριστή, κι αυτή τη φορά με νέο δυνατό σουτ και τη βοήθεια του αμυντικού των φιλοξενουμένων Καρρά, να βρει στόχο και να φέρει την αναμέτρηση στα ίσια. Δύο λεπτά νωρίτερα είχε αποβληθεί με δεύτερη κίτρινη κάρτα ο Παυλίδης για τον Κεραυνό Μεσιανού, γιατί καθυστέρησε να βγει την ώρα της αντικατάστασής του. Στο 94' δεύτερη κίτρινη και για τον ποδοσφαιριστή του Μεγάλου Αλεξάνδρου Φυτανίδη για αντιαθλητική συμπεριφορά.
Το τελικό 1 - 1 δεν ικανοποίησε καμία από τις δύο ομάδες αφήνοντας μια γλυκόπικρη γεύση, τους μεν γηπεδούχους γιατί ήταν καλύτεροι κι αυτοί που έχασαν κλασικές ευκαιρίες για την ανατροπή και την νίκη, τους δε φιλοξενούμενους για το ότι κρατούσαν με νύχια και με δόντια το τρίποντο για 90 λεπτά και το έχασαν στο τέλος. Η όγδοη ισοπαλία φέτος για τον Μέγα Αλέξανδρο Πέλλας ανεξαρτήτου δυναμικότητας αντιπάλου και έδρας, μάλλον επιβεβαιώνει ότι δεν πρόκειται για σύμπτωση. Όπως επίσης σύμπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί η 9η φετινή άρνηση υπόδειξης πέναλτι υπέρ της Πέλλας (3 υπέρ - 10 κατά), σε περίπτωση που και πάλι δεν αμφισβητείται αυτό που είδε όλο το γήπεδο και επιβεβαιώθηκε κι από την εικόνα!
Μέτρια η διαιτησία του ρέφερι της αναμέτρησης, ο οποίος εκτός των όσων αναφέρθηκαν παραπάνω για τις μεγάλες διακοπές ακόμη και για ασήμαντες αφορμές στο παιχνίδι, υπέδειξε κι ελάχιστο χρόνο καθυστερήσεων, σε αναντιστοιχία με τις διακοπές στις οποίες μάλλον έχασε τον χρόνο! Οι γηπεδούχοι τέλος, με το δίκιο τους διαμαρτύρονται και για μη καταλογισμό πέναλτι σε ανατροπή του Ηλιάδη εντός περιοχής.
Οι φίλοι του Μεσιανού κέρδισαν την μάχη της εξέδρας του γηπέδου της Πέλλας, αφού ήταν και περισσότεροι και πιο εκδηλωτικοί.
Οι δύο προπονητές κ.κ. Αμπιντίν Λ. και Παπαδόπουλος Κ. είχαν στην διάθεσή τους και χρησιμοποίησαν τους εξής ποδοσφαιριστές:
Ο Κεραυνός που δεν πάτησε την αντίπαλη περιοχή απειλητικά σε καμία περίπτωση, ήταν σε παθητικό ρόλο σχεδόν σε ολόκληρο το παιχνίδι (έχοντας και σημαντικές σήμερα απουσίες είναι αλήθεια) και ο τρόπος που δοκίμασε να αιφνιδιάσει εκμεταλλευόμενος την νωχελικότητα και την νευρικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο πρώτο μέρος, ήταν κάποια στημένα, που αν και περιορισμένα, του έδωσαν την ευκαιρία σ' ένα απ' αυτά να προηγηθεί με δυνατή απευθείας εκτέλεση φάουλ του Πολατίδη (35') περίπου στον άξονα και 10 μέτρα έξω από την γραμμή της μεγάλης περιοχής. Η όποια απειλή από την πλευρά των φιλοξενουμένων πήρε τέλος στο 35ο λεπτό με την επίτευξη του τέρματος, κι έκτοτε η τακτική περιελάμβανε διαχείριση σκορ και χρόνου. Και στις δύο η επιτυχία φαινόταν εξασφαλισμένη για 90 λεπτά αγώνα, η πρώτη με το μεγάλο πάθος τους, την αγωνιστική τους διάθεση, την αστοχία των γηπεδούχων, τις σωτήριες επεμβάσεις του τερματοφύλακα Παπαδόπουλου και απαραιτήτως σε τέτοιες περιπτώσεις με αρωγό την τύχη, ενώ η δεύτερη με την ανοχή του ρέφερι, που με τα πολλά σφυρίγματα και τις συχνές μεγάλες διακοπές, όχι μόνο δεν βοήθησε τον ρυθμό και την ποιότητα του αγώνα και κυρίως των γηπεδούχων στο δεύτερο μέρος που ήταν συνεχώς στην επίθεση, αλλά τον εμπόδισε κιόλας μειώνοντας υπερβολικά την καθαρή ώρα αγώνα, κι εντείνοντας τον εκνευρισμό μέσα κι έξω από το γήπεδο. Κι αφού οι γηπεδούχοι όποτε τους δινόταν η δυνατότητα και υπήρχε εξέλιξη στον αγώνα δημιουργούσαν και έχαναν ευκαιρίες, κάποιες απ' αυτές κλασικές, ήρθε μια φάση διαρκείας μέσα στα καρέ του Παπαδόπουλου στο 90ο λεπτό, με τον Μήτκα αρχικά να σημαδεύει με δυνατό σουτ το οριζόντιο δοκάρι και στην συνέχεια της φάσης, η μπάλα να ξαναφτάσει μετά από πάσα του Μπουράκη στα πόδια του ίδιου ποδοσφαιριστή, κι αυτή τη φορά με νέο δυνατό σουτ και τη βοήθεια του αμυντικού των φιλοξενουμένων Καρρά, να βρει στόχο και να φέρει την αναμέτρηση στα ίσια. Δύο λεπτά νωρίτερα είχε αποβληθεί με δεύτερη κίτρινη κάρτα ο Παυλίδης για τον Κεραυνό Μεσιανού, γιατί καθυστέρησε να βγει την ώρα της αντικατάστασής του. Στο 94' δεύτερη κίτρινη και για τον ποδοσφαιριστή του Μεγάλου Αλεξάνδρου Φυτανίδη για αντιαθλητική συμπεριφορά.
Το τελικό 1 - 1 δεν ικανοποίησε καμία από τις δύο ομάδες αφήνοντας μια γλυκόπικρη γεύση, τους μεν γηπεδούχους γιατί ήταν καλύτεροι κι αυτοί που έχασαν κλασικές ευκαιρίες για την ανατροπή και την νίκη, τους δε φιλοξενούμενους για το ότι κρατούσαν με νύχια και με δόντια το τρίποντο για 90 λεπτά και το έχασαν στο τέλος. Η όγδοη ισοπαλία φέτος για τον Μέγα Αλέξανδρο Πέλλας ανεξαρτήτου δυναμικότητας αντιπάλου και έδρας, μάλλον επιβεβαιώνει ότι δεν πρόκειται για σύμπτωση. Όπως επίσης σύμπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί η 9η φετινή άρνηση υπόδειξης πέναλτι υπέρ της Πέλλας (3 υπέρ - 10 κατά), σε περίπτωση που και πάλι δεν αμφισβητείται αυτό που είδε όλο το γήπεδο και επιβεβαιώθηκε κι από την εικόνα!
Μέτρια η διαιτησία του ρέφερι της αναμέτρησης, ο οποίος εκτός των όσων αναφέρθηκαν παραπάνω για τις μεγάλες διακοπές ακόμη και για ασήμαντες αφορμές στο παιχνίδι, υπέδειξε κι ελάχιστο χρόνο καθυστερήσεων, σε αναντιστοιχία με τις διακοπές στις οποίες μάλλον έχασε τον χρόνο! Οι γηπεδούχοι τέλος, με το δίκιο τους διαμαρτύρονται και για μη καταλογισμό πέναλτι σε ανατροπή του Ηλιάδη εντός περιοχής.
Οι φίλοι του Μεσιανού κέρδισαν την μάχη της εξέδρας του γηπέδου της Πέλλας, αφού ήταν και περισσότεροι και πιο εκδηλωτικοί.
Οι δύο προπονητές κ.κ. Αμπιντίν Λ. και Παπαδόπουλος Κ. είχαν στην διάθεσή τους και χρησιμοποίησαν τους εξής ποδοσφαιριστές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου