Η δημιουργία πολλών ιδιωτικών εταιρειών παραγωγής και εμπορίας ρεύματος «πουλήθηκε» στην αρχή ως ενίσχυση του ανταγωνισμού, που θα οδηγούσε σε πιο συμφέροντα τιμολόγια για τον καταναλωτή. Ουδέποτε συνέβη. Από τότε μέχρι και σήμερα οι τιμές του ρεύματος κινούνται συνεχώς ανοδικά.
Σε λίγες μέρες εκατομμύρια νοικοκυριά και επιχειρήσεις πρέπει να γίνουν μαθηματικοί, ενεργειακοί επιθεωρητές και χρηματιστηριακοί παίκτες, για να καταλάβουν ποιο χρώμα τιμολογίου να επιλέξουν, ώστε να έχουν τις πιο φθηνές τιμές (αν και η λέξη είναι παραπλανητική, δεν υπάρχουν πια φθηνές τιμές στο ηλεκτρικό ρεύμα) σημειώνει εύστοχα ο Γιώργος Καρελιάς στο news247.gr.
Σε λίγες μέρες εκατομμύρια νοικοκυριά και επιχειρήσεις πρέπει να γίνουν μαθηματικοί, ενεργειακοί επιθεωρητές και χρηματιστηριακοί παίκτες, για να καταλάβουν ποιο χρώμα τιμολογίου να επιλέξουν, ώστε να έχουν τις πιο φθηνές τιμές (αν και η λέξη είναι παραπλανητική, δεν υπάρχουν πια φθηνές τιμές στο ηλεκτρικό ρεύμα) σημειώνει εύστοχα ο Γιώργος Καρελιάς στο news247.gr.
Γιατί πρέπει να συμβεί αυτό; Γιατί και το ηλεκτρικό ρεύμα από δημόσιο αγαθό έχει γίνει χρηματιστηριακό προϊόν. Μόνο που εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μετοχές, τις οποίες όποιος θέλει αγοράζει. Το ρεύμα το αγοράζουμε όλοι, από αυτό εξαρτάται η ζωή μας. Και δεν υπάρχει πλέον καμιά διασφάλιση ότι αυτό το αγαθό θα είναι προσιτό και στον πιο αδύνατο οικονομικά. Αντίθετα, τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι-και όχι μόνο οι αδύνατοι- κοιτάζουν με φόβο τους λογαριασμούς τους.
Επί μισό αιώνα, από την ίδρυση της ΔΕΗ το 1950, το ρεύμα το σύστημα ηλεκτρισμού ήταν υπό δημόσιο έλεγχο. Και παρά τις κατά καιρούς οιμωγές για τη «σπάταλη» κρατική ΔΕΗ, το ηλεκτρικό ρεύμα ήταν φθηνό και σε κάθε περίπτωση προσιτό ακόμα και για τους φτωχούς.
Μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και το ξεκίνημα της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, όλα άρχισαν να αλλάζουν. Η δημιουργία πολλών ιδιωτικών εταιρειών παραγωγής και εμπορίας ρεύματος «πουλήθηκε» στην αρχή ως ενίσχυση του ανταγωνισμού, που θα οδηγούσε σε πιο συμφέροντα τιμολόγια για τον καταναλωτή. Ουδέποτε συνέβη. Από τότε μέχρι και σήμερα οι τιμές του ρεύματος κινούνται συνεχώς ανοδικά.
Τώρα «η κρίση έχει παρέλθει», οι επιδοτήσεις σταματούν και τα πάντα θα εξαρτώνται από το Χρηματιστήριο Ενέργειας. Μία κάτω, μία πάνω. Αν κλείσει, για παράδειγμα, η Ερυθρά Θάλασσα (επίκαιρο παράδειγμα), θα τρέχουμε να ψάχνουμε χρώματα τιμολογίων.
Κρατική ΔΕΗ δεν υπάρχει πλέον. « Εξυγιάνθηκε», σύμφωνα με την προπαγανδιστική ρητορεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Παλιά είχαν προνόμια οι συνδικαλιστές, τώρα παίρνουν θηριώδη μπόνους οι διοικούντες, αλλιώς golden boys.
H ΔΕΗ είχε το συγκριτικό πλεονέκτημα του φθηνού λιγνίτη. Δεν το έχει πλέον.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με υπερβάλλουσα περιβαλλοντική «ευαισθησία», αποφάσισε να κλείσουν τα εργοστάσια λιγνίτη πιο νωρίς ακόμα και από τη Γερμανία. Υποτίθεται ότι θα αξιοποιούσαμε άλλες πηγές ενέργειας (ήλιο, άνεμο), που η χώρα έχει πλούσιες. Αλλά τίποτα από αυτά δεν έγινε με επάρκεια και γι’ αυτό οι τιμές του ρεύματος όλο και πετάνε. Υποτίθεται ότι «απεξαρτηθήκαμε» από το φυσικό αέριο της Ρωσίας, αλλά πληρώνουμε πανάκριβα το υγροποιημένο (LNG) και γι’ αυτό οι τιμές δεν θα πέσουν.
Το ηλεκτρικό ρεύμα είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτυχίας της ιδιωτικοποίησης ενός κρίσιμου τομέα της οικονομίας. Η ΔΕΗ έπαψε να είναι υπό απόλυτο κρατικό έλεγχο (35% είναι το ποσοστό του Δημοσίου), έχουμε πλήθος ιδιωτικών εταιρειών, αλλά δεν έχουμε πλέον προσιτό ρεύμα.
Αν το γενικεύσουμε, θα δούμε ότι τα δημόσια αγαθά στην Ελλάδα βρίσκονται σε διαρκή υποχώρηση.
Πηγή: alfavita.gr με στοιχεία από άρθρο του Γιώργου Καρελιά στο news247.gr
Επί μισό αιώνα, από την ίδρυση της ΔΕΗ το 1950, το ρεύμα το σύστημα ηλεκτρισμού ήταν υπό δημόσιο έλεγχο. Και παρά τις κατά καιρούς οιμωγές για τη «σπάταλη» κρατική ΔΕΗ, το ηλεκτρικό ρεύμα ήταν φθηνό και σε κάθε περίπτωση προσιτό ακόμα και για τους φτωχούς.
Μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και το ξεκίνημα της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, όλα άρχισαν να αλλάζουν. Η δημιουργία πολλών ιδιωτικών εταιρειών παραγωγής και εμπορίας ρεύματος «πουλήθηκε» στην αρχή ως ενίσχυση του ανταγωνισμού, που θα οδηγούσε σε πιο συμφέροντα τιμολόγια για τον καταναλωτή. Ουδέποτε συνέβη. Από τότε μέχρι και σήμερα οι τιμές του ρεύματος κινούνται συνεχώς ανοδικά.
Τώρα «η κρίση έχει παρέλθει», οι επιδοτήσεις σταματούν και τα πάντα θα εξαρτώνται από το Χρηματιστήριο Ενέργειας. Μία κάτω, μία πάνω. Αν κλείσει, για παράδειγμα, η Ερυθρά Θάλασσα (επίκαιρο παράδειγμα), θα τρέχουμε να ψάχνουμε χρώματα τιμολογίων.
Κρατική ΔΕΗ δεν υπάρχει πλέον. « Εξυγιάνθηκε», σύμφωνα με την προπαγανδιστική ρητορεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Παλιά είχαν προνόμια οι συνδικαλιστές, τώρα παίρνουν θηριώδη μπόνους οι διοικούντες, αλλιώς golden boys.
H ΔΕΗ είχε το συγκριτικό πλεονέκτημα του φθηνού λιγνίτη. Δεν το έχει πλέον.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με υπερβάλλουσα περιβαλλοντική «ευαισθησία», αποφάσισε να κλείσουν τα εργοστάσια λιγνίτη πιο νωρίς ακόμα και από τη Γερμανία. Υποτίθεται ότι θα αξιοποιούσαμε άλλες πηγές ενέργειας (ήλιο, άνεμο), που η χώρα έχει πλούσιες. Αλλά τίποτα από αυτά δεν έγινε με επάρκεια και γι’ αυτό οι τιμές του ρεύματος όλο και πετάνε. Υποτίθεται ότι «απεξαρτηθήκαμε» από το φυσικό αέριο της Ρωσίας, αλλά πληρώνουμε πανάκριβα το υγροποιημένο (LNG) και γι’ αυτό οι τιμές δεν θα πέσουν.
Το ηλεκτρικό ρεύμα είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτυχίας της ιδιωτικοποίησης ενός κρίσιμου τομέα της οικονομίας. Η ΔΕΗ έπαψε να είναι υπό απόλυτο κρατικό έλεγχο (35% είναι το ποσοστό του Δημοσίου), έχουμε πλήθος ιδιωτικών εταιρειών, αλλά δεν έχουμε πλέον προσιτό ρεύμα.
Αν το γενικεύσουμε, θα δούμε ότι τα δημόσια αγαθά στην Ελλάδα βρίσκονται σε διαρκή υποχώρηση.
Πηγή: alfavita.gr με στοιχεία από άρθρο του Γιώργου Καρελιά στο news247.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου