Η τιμή των βασικών τροφίμων αυξάνεται έως και επτά φορές πιο γρήγορα από τις αμοιβές
Οι πραγματικοί μισθοί στην Ελλάδα μειώθηκαν κατά 0,2% αλλά τα πραγματικά κέρδη αυξήθηκαν κατά 5,9% και σε χειρότερη θέση βρίσκονται μόνο η Σλοβακία και η Ρουμανία.
Oι πραγματικοί μισθοί στην Ελλάδα μειώθηκαν κατά -0,2% αλλά τα πραγματικά κέρδη αυξήθηκαν κατά 5,9% και στη χειρότερη θέση βρίσκονται μόνο η Σλοβακία (-1,1% η μείωση των μισθών, +8% αύξηση κερδών) και η Ρουμανία (-0,2% η μείωση των μισθών και +7% για τα κέρδη). Οι δραματικότερες μειώσεις στους πραγματικούς μισθούς σημειώθηκαν στην Τσεχία (-5%) και στην Ιταλία (-2%), όπου και εκεί τα κέρδη αυξήθηκαν σε πραγματικούς όρους, αναδεικνύοντας την αποτυχία των Ευρωπαίων πολιτικών να φρενάρουν την ακρίβεια βασικών προϊόντων. Σε επίπεδο Ευρωζώνης η σχέση μείωσης μισθών/αύξησης κερδών είναι 0,2 προς 1,9.
Από την έναρξη της πανδημίας, το μερίδιο της αύξησης των κερδών έχει ανεβεί σε ολόκληρη την Ε.Ε. κατά 4%, με τις πληρωμές μερισμάτων στους μετόχους να αυξάνονται έως και 13 φορές πιο γρήγορα από τις πληρωμές σε ολόκληρη την Ε.Ε. Γεγονός το οποίο αποδεικνύει ότι οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να υποχρεώνονται να καταβάλλουν το τίμημα μιας πληθωριστικής κρίσης που προκαλείται κυρίως από εταιρείες οι οποίες επωφελούνται από τη συγκυρία για να αυξήσουν τα περιθώρια κέρδους τους. Σε αυτό το φόντο αποδεικνύεται απολύτως αληθές ότι το 90% των εργαζομένων έχει μειώσει την κατανάλωση βασικών αγαθών εξαιτίας της ακρίβειας, όπως σημείωνε στις αρχές Νοεμβρίου έρευνα της ΓΣΕΕ.
Και το πιο σημαντικό: η παιδική φτώχεια έχει αυξηθεί σε ολόκληρη την Ε.Ε. για τρίτη συνεχή χρονιά, καθώς η τιμή των βασικών τροφίμων συνεχίζει να αυξάνεται έως και επτά φορές πιο γρήγορα από τις αμοιβές. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, το 24,7% των κάτω των 18 ετών ζούσαν σε κίνδυνο φτώχειας το 2022 σε σύγκριση με 24,4% το 2021, 24% το 2020 και 22,8% το 2019. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά που ζουν σε κίνδυνο φτώχειας είναι 19,9 εκατομμύρια! Δηλαδή πάνω από 1,5 εκατομμύριο περισσότερα από ό,τι πριν από την έναρξη της πανδημίας το 2019.
Τα στοιχεία για τον πληθωρισμό κερδών δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα από τη Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ETUC) πριν από την έναρξη του ευρωπαϊκού προεκλογικού της μανιφέστου «Παράδοση μιας δίκαιης συμφωνίας για τους εργαζόμενους», που παρουσιάστηκε χθες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. To μανιφέστο προτάσσει 12 δεσμεύσεις προς τους πολιτικούς στην Ευρωβουλή ενόψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου, καλώντας τους να υποστηρίξουν τις πολιτικές που:
● θα επιβάλουν φορολογία στα υπερκέρδη που οδήγησαν στον πληθωρισμό
● θα αναθεωρούν τις οδηγίες για τις δημόσιες συμβάσεις, ώστε η πρόσβαση των επιχειρήσεων στη δημόσια χρηματοδότηση να εξαρτάται από τον σεβασμό του δικαιώματος στις συλλογικές διαπραγματεύσεις
● θα εναρμονίσουν την εθνική νομοθεσία τους με την οδηγία για τους επαρκείς κατώτατους μισθούς, με στόχο την κάλυψη του 80% των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε κάθε κράτος-μέλος.
Επί της ουσίας όμως, και αυτό το μανιφέστο των 12 δεσμεύσεων της ETUC δεν αποτελεί παρά ακόμη ένα ευχολόγιο. Με εξαίρεση το τρίτο αίτημα για τους κατώτατους μισθούς, οι διεκδικήσεις τόσο για δικαιότερη φορολογία όσο και για τη σύνδεση του σεβασμού της συλλογικής αυτονομίας με τις δημόσιες συμβάσεις, επαναλαμβάνονται συνέχεια στις αποφάσεις και στα έγγραφα της ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα στα κράτη-μέλη.
Η αναποτελεσματικότητα της ETUC καθώς και άλλων ανάλογων συνδικαλιστικών και γνωμοδοτικών θεσμών, όπως και της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής είναι πλέον τόσο ηχηρή που προκαλεί εύλογα ερωτήματα για το κόστος και το πραγματικό όφελος των συνδικαλιστών που μετέχουν σε αυτούς του φορείς, οι οποίοι μοιάζουν απονεκρωμένοι και γραφειοκρατικοί.
Χριστίνα Κοψίνη
Πηγή: efsyn.gr
Από την έναρξη της πανδημίας, το μερίδιο της αύξησης των κερδών έχει ανεβεί σε ολόκληρη την Ε.Ε. κατά 4%, με τις πληρωμές μερισμάτων στους μετόχους να αυξάνονται έως και 13 φορές πιο γρήγορα από τις πληρωμές σε ολόκληρη την Ε.Ε. Γεγονός το οποίο αποδεικνύει ότι οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να υποχρεώνονται να καταβάλλουν το τίμημα μιας πληθωριστικής κρίσης που προκαλείται κυρίως από εταιρείες οι οποίες επωφελούνται από τη συγκυρία για να αυξήσουν τα περιθώρια κέρδους τους. Σε αυτό το φόντο αποδεικνύεται απολύτως αληθές ότι το 90% των εργαζομένων έχει μειώσει την κατανάλωση βασικών αγαθών εξαιτίας της ακρίβειας, όπως σημείωνε στις αρχές Νοεμβρίου έρευνα της ΓΣΕΕ.
Και το πιο σημαντικό: η παιδική φτώχεια έχει αυξηθεί σε ολόκληρη την Ε.Ε. για τρίτη συνεχή χρονιά, καθώς η τιμή των βασικών τροφίμων συνεχίζει να αυξάνεται έως και επτά φορές πιο γρήγορα από τις αμοιβές. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, το 24,7% των κάτω των 18 ετών ζούσαν σε κίνδυνο φτώχειας το 2022 σε σύγκριση με 24,4% το 2021, 24% το 2020 και 22,8% το 2019. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά που ζουν σε κίνδυνο φτώχειας είναι 19,9 εκατομμύρια! Δηλαδή πάνω από 1,5 εκατομμύριο περισσότερα από ό,τι πριν από την έναρξη της πανδημίας το 2019.
Τα στοιχεία για τον πληθωρισμό κερδών δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα από τη Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ETUC) πριν από την έναρξη του ευρωπαϊκού προεκλογικού της μανιφέστου «Παράδοση μιας δίκαιης συμφωνίας για τους εργαζόμενους», που παρουσιάστηκε χθες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. To μανιφέστο προτάσσει 12 δεσμεύσεις προς τους πολιτικούς στην Ευρωβουλή ενόψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου, καλώντας τους να υποστηρίξουν τις πολιτικές που:
● θα επιβάλουν φορολογία στα υπερκέρδη που οδήγησαν στον πληθωρισμό
● θα αναθεωρούν τις οδηγίες για τις δημόσιες συμβάσεις, ώστε η πρόσβαση των επιχειρήσεων στη δημόσια χρηματοδότηση να εξαρτάται από τον σεβασμό του δικαιώματος στις συλλογικές διαπραγματεύσεις
● θα εναρμονίσουν την εθνική νομοθεσία τους με την οδηγία για τους επαρκείς κατώτατους μισθούς, με στόχο την κάλυψη του 80% των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε κάθε κράτος-μέλος.
Επί της ουσίας όμως, και αυτό το μανιφέστο των 12 δεσμεύσεων της ETUC δεν αποτελεί παρά ακόμη ένα ευχολόγιο. Με εξαίρεση το τρίτο αίτημα για τους κατώτατους μισθούς, οι διεκδικήσεις τόσο για δικαιότερη φορολογία όσο και για τη σύνδεση του σεβασμού της συλλογικής αυτονομίας με τις δημόσιες συμβάσεις, επαναλαμβάνονται συνέχεια στις αποφάσεις και στα έγγραφα της ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα στα κράτη-μέλη.
Η αναποτελεσματικότητα της ETUC καθώς και άλλων ανάλογων συνδικαλιστικών και γνωμοδοτικών θεσμών, όπως και της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής είναι πλέον τόσο ηχηρή που προκαλεί εύλογα ερωτήματα για το κόστος και το πραγματικό όφελος των συνδικαλιστών που μετέχουν σε αυτούς του φορείς, οι οποίοι μοιάζουν απονεκρωμένοι και γραφειοκρατικοί.
Χριστίνα Κοψίνη
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου