Πάλι τα ίδια… Σε κάθε περίοδο «παρατράγουδων» στην εγχώρια αθλητική ζωή, «ανασύρεται» από τον τάφο και εξυμνείται η… Θάτσερ.
Ακόμη κι όταν τα συμβάντα αναδεικνύουν (όπως τώρα) ως θέμα τον «χουλιγκανισμό της γραβάτας», δηλαδή των παραγόντων – ιδιοκτητών κι όχι της «πλέμπας», η… βελόνα παραμένει κολλημένη: Τιμή και δόξα στην ιέρεια του νεοσυντηρητισμού, που τσάκισε τον χουλιγκανισμό στην Αγγλία και τον έκανε κακή, μακρινή ανάμνηση…
Ναι μεν μπορεί να τροφοδοτήσει ενδιαφέρουσες, χρήσιμες συζητήσεις το τι ακριβώς έγινε και τι όχι στο αγγλικό ποδόσφαιρο, έπειτα από την τραγωδία του Χέιζελ (1985), αλλά εν προκειμένω το ζήτημά μας είναι πολύ πιο ειδικό: Υπάρχουν ψήγματα αλήθειας στον ισχυρισμό ότι η Θάτσερ απάλλαξε το αγγλικό ποδόσφαιρο από τον χουλιγκανισμό;
Προ ημερών, ενώ «βομβαρδιζόμασταν» με το προαναφερθέν μύθευμα, η αθλητική ειδησεογραφία κατέγραφε μια… ξεγυρισμένη εισβολή οπαδών στον αγώνα Γουέστ Χαμ – Μπέρνλι. Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Νοέμβριο του 2017, είχε «πέσει» άγριο ξύλο ανάμεσα σε οπαδούς της Έβερτον και της ιταλικής Αταλάντα, σε κεντρική πλατεία του Λίβερπουλ. Με καρέκλες και μπουκάλια ως όπλα. Κι όλα αυτά, έπειτα από κάμποσα βίαια επεισόδια μέσα σε αγγλικά γήπεδα (π.χ. στο ματς της Μπάρνσλεϊ – Λιντς, τον περσινό Ιανουάριο).
Ο προσδιορισμός «μέσα στα γήπεδα», έχει τη σημασία του. Διότι είναι αλήθεια πως μια σειρά μέτρων που υλοποιήθηκαν από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1980 και εντεύθεν (τα πανάκριβα εισιτήρια ήταν ένα βασικό εξ αυτών), μείωσε κατά πολύ τα εντός γηπέδων επεισόδια. Αυτά αυξήθηκαν, όμως, στους δρόμους και στις πλατείες. Εσχάτως δε διαφαίνεται τάση επαύξησής τους και «εντός».
Τι έγινε λοιπόν; Μήπως δεν κράτησε… για πάντα η «νίκη» της Θάτσερ επί του χουλιγκανισμού; Μπα, απλώς τέτοια νίκη δεν σημειώθηκε ποτέ. Αντιθέτως, ακλόνητη παρέμεινε η … εξαγωγή αγγλικού χουλιγκανισμού. Αυτή, ντε, που υποτίθεται πως θα είχε κατασταλεί δια παντός από τη Θάτσερ, μιας και ήταν σχετική η αφορμή της εκστρατείας της (το Χέιζελ).
Πασίγνωστο είναι ότι, εδώ και δεκαετίες, οι αστυνομικές αρχές κάθε χώρας που πρόκειται να φιλοξενήσει τελική φάση Euro ή Μουντιάλ κάνουν προσευχές ή… βουντού, για να μην προκριθεί σ’ αυτήν η Εθνική Αγγλίας! Οι λόγοι γνωστοί. Εάν κάποιων η μνήμη δεν έχει συγκρατήσει τα παλιότερα (π.χ. Μουντιάλ 1998, Euro 2000, κλπ), ας αρκεστεί τουλάχιστον στο αρκετά φρέσκο Euro 2016, της Γαλλίας. Στα «έργα» των Άγγλων χούλιγκαν στη Μασσαλία και τη Λιλ.
Άλλωστε τα «παλικάρια» από τη Γηραιά Αλβιόνα είναι, προς το παρόν, τα μόνα που καταδέχθηκαν να «δράσουν» ακόμη και στο… Λιχτενστάιν! Αλλά ούτε τα «εντός έδρας» ανδραγαθήματά τους έλειψαν. Εκτός αν ξεχάστηκαν οι άγριες επιθέσεις σε βάρος Τούρκων, στο Σάντερλαντ το 2003, έπειτα από μια αναμέτρηση των δύο εθνικών ομάδων.
Ας τελειώνει λοιπόν το καλαμπούρι με τη «σιδηρά» μέγαιρα. Πολύ τράβηξε…
– Του Διονύση Ελευθεράτου (Πηγή: Εφημερίδα Πριν – 24/3/2018 – Από το info-war.gr)
Ναι μεν μπορεί να τροφοδοτήσει ενδιαφέρουσες, χρήσιμες συζητήσεις το τι ακριβώς έγινε και τι όχι στο αγγλικό ποδόσφαιρο, έπειτα από την τραγωδία του Χέιζελ (1985), αλλά εν προκειμένω το ζήτημά μας είναι πολύ πιο ειδικό: Υπάρχουν ψήγματα αλήθειας στον ισχυρισμό ότι η Θάτσερ απάλλαξε το αγγλικό ποδόσφαιρο από τον χουλιγκανισμό;
Προ ημερών, ενώ «βομβαρδιζόμασταν» με το προαναφερθέν μύθευμα, η αθλητική ειδησεογραφία κατέγραφε μια… ξεγυρισμένη εισβολή οπαδών στον αγώνα Γουέστ Χαμ – Μπέρνλι. Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Νοέμβριο του 2017, είχε «πέσει» άγριο ξύλο ανάμεσα σε οπαδούς της Έβερτον και της ιταλικής Αταλάντα, σε κεντρική πλατεία του Λίβερπουλ. Με καρέκλες και μπουκάλια ως όπλα. Κι όλα αυτά, έπειτα από κάμποσα βίαια επεισόδια μέσα σε αγγλικά γήπεδα (π.χ. στο ματς της Μπάρνσλεϊ – Λιντς, τον περσινό Ιανουάριο).
Ο προσδιορισμός «μέσα στα γήπεδα», έχει τη σημασία του. Διότι είναι αλήθεια πως μια σειρά μέτρων που υλοποιήθηκαν από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1980 και εντεύθεν (τα πανάκριβα εισιτήρια ήταν ένα βασικό εξ αυτών), μείωσε κατά πολύ τα εντός γηπέδων επεισόδια. Αυτά αυξήθηκαν, όμως, στους δρόμους και στις πλατείες. Εσχάτως δε διαφαίνεται τάση επαύξησής τους και «εντός».
Τι έγινε λοιπόν; Μήπως δεν κράτησε… για πάντα η «νίκη» της Θάτσερ επί του χουλιγκανισμού; Μπα, απλώς τέτοια νίκη δεν σημειώθηκε ποτέ. Αντιθέτως, ακλόνητη παρέμεινε η … εξαγωγή αγγλικού χουλιγκανισμού. Αυτή, ντε, που υποτίθεται πως θα είχε κατασταλεί δια παντός από τη Θάτσερ, μιας και ήταν σχετική η αφορμή της εκστρατείας της (το Χέιζελ).
Πασίγνωστο είναι ότι, εδώ και δεκαετίες, οι αστυνομικές αρχές κάθε χώρας που πρόκειται να φιλοξενήσει τελική φάση Euro ή Μουντιάλ κάνουν προσευχές ή… βουντού, για να μην προκριθεί σ’ αυτήν η Εθνική Αγγλίας! Οι λόγοι γνωστοί. Εάν κάποιων η μνήμη δεν έχει συγκρατήσει τα παλιότερα (π.χ. Μουντιάλ 1998, Euro 2000, κλπ), ας αρκεστεί τουλάχιστον στο αρκετά φρέσκο Euro 2016, της Γαλλίας. Στα «έργα» των Άγγλων χούλιγκαν στη Μασσαλία και τη Λιλ.
Άλλωστε τα «παλικάρια» από τη Γηραιά Αλβιόνα είναι, προς το παρόν, τα μόνα που καταδέχθηκαν να «δράσουν» ακόμη και στο… Λιχτενστάιν! Αλλά ούτε τα «εντός έδρας» ανδραγαθήματά τους έλειψαν. Εκτός αν ξεχάστηκαν οι άγριες επιθέσεις σε βάρος Τούρκων, στο Σάντερλαντ το 2003, έπειτα από μια αναμέτρηση των δύο εθνικών ομάδων.
Ας τελειώνει λοιπόν το καλαμπούρι με τη «σιδηρά» μέγαιρα. Πολύ τράβηξε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου