Οσοι γνώριζαν καλά το θύμα μιλούν για έναν χαρισματικό, τρυφερό, βασανισμένο και αλληλέγγυο άνθρωπο που σύρθηκε απ’ την άκρη του κόσμου για να βρει ευτυχία σε μια μικρή σκηνή και βρέθηκε σφαγμένη στο διαμέρισμα που νοίκιαζε.
Πες την με το όνομά της: γυναικοκτονία. Πες την με το όνομά της: Αννα. Ενα γελαστό, αγαπησιάρικο, ταλαντούχο, όμορφο πλάσμα βρέθηκε άγρια δολοφονημένο στον Αγιο Παντελεήμονα. Σαν να μην ήταν αρκετό το λουτρό αίματος μέσα στο ίδιο της το σπίτι, ακόμα και μετά τον θάνατό της της επιβλήθηκε ένας δεύτερος -συμβολικός, αλλά εξίσου οδυνηρός- θάνατος: για ώρες τα ΜΜΕ σκύλευαν την ταυτότητα φύλου της και προσέβαλλαν τη μνήμη της, μιλώντας για «άντρα που δολοφονήθηκε», κακοποιώντας έτσι ολόκληρη τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα που συγκλονισμένη θρηνεί ακόμα ένα θύμα.
Οσοι την είχαν δει να κάνει ντραγκ σόου στις «Κούκλες» μιλούν για έναν υπερταλαντούχο, φωτεινό, εξαιρετικά επικοινωνιακό και τρυφερό άνθρωπο. Μετά τη δολοφονία της ωστόσο ήρθαν στη δημοσιότητα πολλά περισσότερα για τούτη την τρανς γυναίκα, που από την Κούβα βρέθηκε στην Ελλάδα διεκδικώντας μια καλύτερη ζωή. Μετανάστρια, μαύρη, πρώην σεξεργάτρια, φτωχή, τρανς γυναίκα, στο πρόσωπό της συναρθρώνονταν πολλαπλές διακρίσεις, αλλά και πολλαπλές ιδιότητες. Χορεύτρια, περφόρμερ, ακτιβίστρια, ενεργό μέλος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.
«Ενα σπίτι φιλόξενο και πάντα ανοιχτό, το σπίτι της Αννας» αναφέρει η Σοφία Ζαχαριάδη από την οργάνωση Emantes.
«Αυτό το σπίτι έχει ζήσει χορούς, τραγούδια, μουσικές, έρωτα, φλερτ και γενικά πάρτι πάνω σε πάρτι με την ομάδα ΛΟΑΤΚΙΑ+ προσφύγων και όχι μόνο. Αλλά έχει υπάρξει επίσης και χώρος φιλοξενίας για αρκετές τρανς προσφύγισσες που ήταν άστεγες και χρειάζονταν ένα σπίτι να μείνουν (...) δεν σταμάτησε ποτέ να βοηθάει τη ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητα προσφύγων. Ακόμα και όταν ένιωθε ότι η ζωή της έχει στρώσει και έχει μπει σε μια σειρά, με όσες δυνάμεις είχε, βοηθούσε. Υποστήριζε, νοιαζόταν. Ηταν αλληλέγγυα. (...) Θυμάμαι ένα βράδυ, είχα πει στην Αννα: “Βρε Ανίτα, τι κάνεις στην Ελλάδα εσύ; Ειλικρινά”. “Μου αρέσει”, μου απάντησε. “Εχει μια τρέλα εδώ και είμαι και εγώ τρελή, το ξέρω”».
«Ηρθε στην Αθήνα από την Κούβα. Κυνηγημένη από θεούς και δαίμονες. Πολύ δύσκολη ζωή» γράφει η Αννα Κουρουπού, διευθύντρια του Red Umbrella Athens. «Τι γλυκό βλέμμα είχε παρ’ όλη τη βαναυσότητα στη ζωή της! Είπε πως της άρεσε να χορεύει. Την πήγα στη Μαριλού Φραγκιαδάκη, στις “Κούκλες”. Οντως της άρεσε να χορεύει. Το μαγαζί έγινε η ζωή της. Ελαμπε πλέον. Σύρθηκε απ’ την άκρη του κόσμου για να βρει ευτυχία σε μια μικρή σκηνή. Να νιώθει ελεύθερη. Σήμερα βρέθηκε σφαγμένη στο διαμέρισμα που νοίκιαζε... Λες και δεν χωρούσε η ευτυχία σε αυτό το πλάσμα. Ενα ακόμη τρανς άτομο νεκρό. Σ’ έναν πολύ μακρύ κατάλογο».
«Είναι εκείνη που είχαμε με ενθουσιασμό συζητήσει όσα άτομα την είχαμε δει να κάνει performance στις “Κούκλες”. Εκείνη για την οποία σκεφτόμασταν “τα κατάφερε”, “γλίτωσε”, “ξεκινάει απ’ την αρχή παρά τις δυσκολίες”. Πόσες ακόμα ξέρουμε και πόσες όχι που δεν έφτασαν ώς εκεί» αναφέρει η Ελενα Χρηστίδη από τον επιστημονικό φορέα Orlando LGBT+. «Αυτή που τα κατάφερε στα πιο δύσκολα από τα δύσκολα, σαν να έπρεπε να συμβολίσει αυτή την ενδεχομενικότητα. Εκεί έρχεται και επιβεβαιώνεται το κουίρ τραύμα: εκεί που διαψεύδεται αυτή η χαραμάδα φωτός, εκεί που ούτε η εξαίρεση, ή μάλλον ειδικά αυτή, δεν γλιτώνει. Εκεί που επιβεβαιώνονται οι πολλαπλές καταπιέσεις και ευαλωτότητες. Για να μην υπάρχουν ουτοπίες ότι όλα εύκολα αλλάζουν».
«Ακόμα και νεκρές συνεχίζουν να μας κακοποιούν»
Οι ΛΟΑΤΚΙ οργανώσεις καταγγέλλουν το μαζικό misgendering που υπέστη η Αννα μετά τη δολοφονία της: «Παρακολουθούμε τα ΜΜΕ και όσα άτομα εκφέρουν δημόσιο λόγο να αναφέρονται στην Αννα με λάθος αντωνυμίες. Τέτοιες πρακτικές είναι άκρως κακοποιητικές και ανεπίτρεπτες. Απαιτούμε να αναφέρονται στην Αννα με το όνομά της».
«Τα περισσότερα ειδησεογραφικά sites αναφέρθηκαν στη δολοφονία γράφοντας ότι δολοφονήθηκε Κουβανός άνδρας. Σαφέστατα δεν φταίνε οι δημοσιογράφοι γι’ αυτό. Προφανώς αυτή την πληροφορία έλαβαν από την Ελληνική Αστυνομία, επομένως όλο το λάθος ξεκίνησε από την ΕΛ.ΑΣ.» τονίζει η πρόεδρος του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών, Αννα Απέργη. «Στιγματισμός, διαπόμπευση, κανένας σεβασμός στην ταυτότητα φύλου μας ακόμη και όταν μας δολοφονούν.
Ακόμα και νεκρές συνεχίζουν να μας κακοποιούν. Ούτε στον θάνατο να μη βρούμε ησυχία. ΟΥΤΕ ΕΚΕΙ!».
«Να μιλήσουμε και για την κακοποίηση της μνήμης της νεκρής Αννας, μετά την κακοποίηση του σώματός της που την οδήγησε στον θάνατο, καθώς ακόμα και στον θάνατο δεν της αναγνωρίστηκε το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό» υπογραμμίζει ο Τομέας Δικαιωμάτων και η Ομάδας ΛΟΑΤΚΙ+ του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. «Η Αννα ήταν τρανς, γυναίκα, μετανάστρια και δεν ξέρουμε για ποιο χαρακτηριστικό από τα τρία τη δολοφόνησαν, αν όχι και για τα τρία. (...) Θα λείπουν οι δολοφονημένες, ο Ζακ/Zackie Oh!, η Αννα και όλα εκείνα που σαν πρωταθλητές στον «μαραθώνιο» των διακρίσεων δεν είχαν ποτέ ευκαιρίες για καλύτερη ζωή και τα παραμόνευε πάντα ο θάνατος, γιατί οι ευκαιρίες ζωής γι’ αυτά δεν δίνονται ποτέ στα αλήθεια».
Η Αννα ήταν ένα από τα πρόσωπα της καμπάνιας Athens Home for All και η Στέγη Ιδρύματος Ωνάση την αποχαιρέτησε με μια ανάρτηση: «Ακόμη και στον θάνατο της στερήθηκε το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό. Η ευχή για μια πόλη συμπεριληπτική, ασφαλή, που θα μας αγκαλιάζει όλ@ δεν έχει γίνει ακόμη πραγματικότητα. Θα επιμείνουμε».
«Είναι εύκολο να εστιάζουμε στις πιο εύκολες πια «συμπεριλήψεις». Στην «κουίρ» οπτική στο θέατρο και την όπερα, στο πρωθυπουργικό gaybaiting για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών και τις υποσχέσεις της εθνικής στρατηγικής, στα pride month events. Εχει κάτι καθησυχαστικό το να μετράμε μόνο αυτά ως πρόοδο, σαν επιβεβαίωση ότι έχουμε απομακρυνθεί από μια συγκεκριμένη ή ακαθόριστη απειλή» αναφέρει η δρ Νάνσυ Παπαθανασίου από το ORLANDO+. «(...) Η ουσιαστική πρόοδος όμως μετριέται αλλού. Μετριέται στη δολοφονία μιας ταλαντούχας τρανς γυναίκας, που αν δεν ήταν τρανς γυναίκα, σχεδόν σίγουρα θα ήταν ζωντανή, ίσως και διάσημη. Μετριέται στους τρανσφοβικούς τίτλους των ΜΜΕ και στο μετά θάνατον misgendering. (...) Μετριέται στον φόβο. Και την ενοχή της επιβίωσης. Μετριέται στις ευκαιρίες που σε κάποια από εμάς δεν δίνονται ποτέ στα αλήθεια».
⧫ «Από την αρχή του έτους οι επιθέσεις μίσους κατά των ΛΟΑΤΚΙ+συνανθρώπων μας, και ιδίως κατά τρανς γυναικών και θηλυκοτήτων, ολοένα και αυξάνονται, ενώ περιστατικά βίας και επιθέσεων παρουσιάστηκαν ακόμα και σε ασφαλείς χώρους όπως το Athens Pride» αναφέρουν 10 ΛΟΑΤΚΙ συλλογικότητες που καλούν σήμερα στις 20.00 σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τη Βουλή. Athens Pride - Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας, Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ), Colour Youth, Rainbow Seniors, Ομάδα ΛΟΑΤΚΙ+ Εργασιακής Υποστήριξης, Πολύχρωμο Σχολείο, Οικογένειες Ουράνιο Τόξο, Θετική Φωνή, Υπερήφανοι Γονείς, Intersex Greece απαιτούν από τις Αρχές να διενεργήσουν μια εμπεριστατωμένη έρευνα, διερευνώντας τρανσφοβικά και ρατσιστικά κίνητρα, ενώ καλούν την πολιτεία να λάβει άμεσα και αποφασιστικά μέτρα για την προστασία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, και ιδιαίτερα των τρανς προσώπων και των προσώπων που εργάζονται στο σεξ, προλαμβάνοντας τέτοιες επιθέσεις.
Ντίνα Δασκαλοπούλου
Πηγή: efsyn.gr
Οσοι την είχαν δει να κάνει ντραγκ σόου στις «Κούκλες» μιλούν για έναν υπερταλαντούχο, φωτεινό, εξαιρετικά επικοινωνιακό και τρυφερό άνθρωπο. Μετά τη δολοφονία της ωστόσο ήρθαν στη δημοσιότητα πολλά περισσότερα για τούτη την τρανς γυναίκα, που από την Κούβα βρέθηκε στην Ελλάδα διεκδικώντας μια καλύτερη ζωή. Μετανάστρια, μαύρη, πρώην σεξεργάτρια, φτωχή, τρανς γυναίκα, στο πρόσωπό της συναρθρώνονταν πολλαπλές διακρίσεις, αλλά και πολλαπλές ιδιότητες. Χορεύτρια, περφόρμερ, ακτιβίστρια, ενεργό μέλος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.
«Ενα σπίτι φιλόξενο και πάντα ανοιχτό, το σπίτι της Αννας» αναφέρει η Σοφία Ζαχαριάδη από την οργάνωση Emantes.
«Αυτό το σπίτι έχει ζήσει χορούς, τραγούδια, μουσικές, έρωτα, φλερτ και γενικά πάρτι πάνω σε πάρτι με την ομάδα ΛΟΑΤΚΙΑ+ προσφύγων και όχι μόνο. Αλλά έχει υπάρξει επίσης και χώρος φιλοξενίας για αρκετές τρανς προσφύγισσες που ήταν άστεγες και χρειάζονταν ένα σπίτι να μείνουν (...) δεν σταμάτησε ποτέ να βοηθάει τη ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητα προσφύγων. Ακόμα και όταν ένιωθε ότι η ζωή της έχει στρώσει και έχει μπει σε μια σειρά, με όσες δυνάμεις είχε, βοηθούσε. Υποστήριζε, νοιαζόταν. Ηταν αλληλέγγυα. (...) Θυμάμαι ένα βράδυ, είχα πει στην Αννα: “Βρε Ανίτα, τι κάνεις στην Ελλάδα εσύ; Ειλικρινά”. “Μου αρέσει”, μου απάντησε. “Εχει μια τρέλα εδώ και είμαι και εγώ τρελή, το ξέρω”».
«Ηρθε στην Αθήνα από την Κούβα. Κυνηγημένη από θεούς και δαίμονες. Πολύ δύσκολη ζωή» γράφει η Αννα Κουρουπού, διευθύντρια του Red Umbrella Athens. «Τι γλυκό βλέμμα είχε παρ’ όλη τη βαναυσότητα στη ζωή της! Είπε πως της άρεσε να χορεύει. Την πήγα στη Μαριλού Φραγκιαδάκη, στις “Κούκλες”. Οντως της άρεσε να χορεύει. Το μαγαζί έγινε η ζωή της. Ελαμπε πλέον. Σύρθηκε απ’ την άκρη του κόσμου για να βρει ευτυχία σε μια μικρή σκηνή. Να νιώθει ελεύθερη. Σήμερα βρέθηκε σφαγμένη στο διαμέρισμα που νοίκιαζε... Λες και δεν χωρούσε η ευτυχία σε αυτό το πλάσμα. Ενα ακόμη τρανς άτομο νεκρό. Σ’ έναν πολύ μακρύ κατάλογο».
«Είναι εκείνη που είχαμε με ενθουσιασμό συζητήσει όσα άτομα την είχαμε δει να κάνει performance στις “Κούκλες”. Εκείνη για την οποία σκεφτόμασταν “τα κατάφερε”, “γλίτωσε”, “ξεκινάει απ’ την αρχή παρά τις δυσκολίες”. Πόσες ακόμα ξέρουμε και πόσες όχι που δεν έφτασαν ώς εκεί» αναφέρει η Ελενα Χρηστίδη από τον επιστημονικό φορέα Orlando LGBT+. «Αυτή που τα κατάφερε στα πιο δύσκολα από τα δύσκολα, σαν να έπρεπε να συμβολίσει αυτή την ενδεχομενικότητα. Εκεί έρχεται και επιβεβαιώνεται το κουίρ τραύμα: εκεί που διαψεύδεται αυτή η χαραμάδα φωτός, εκεί που ούτε η εξαίρεση, ή μάλλον ειδικά αυτή, δεν γλιτώνει. Εκεί που επιβεβαιώνονται οι πολλαπλές καταπιέσεις και ευαλωτότητες. Για να μην υπάρχουν ουτοπίες ότι όλα εύκολα αλλάζουν».
«Ακόμα και νεκρές συνεχίζουν να μας κακοποιούν»
Οι ΛΟΑΤΚΙ οργανώσεις καταγγέλλουν το μαζικό misgendering που υπέστη η Αννα μετά τη δολοφονία της: «Παρακολουθούμε τα ΜΜΕ και όσα άτομα εκφέρουν δημόσιο λόγο να αναφέρονται στην Αννα με λάθος αντωνυμίες. Τέτοιες πρακτικές είναι άκρως κακοποιητικές και ανεπίτρεπτες. Απαιτούμε να αναφέρονται στην Αννα με το όνομά της».
«Τα περισσότερα ειδησεογραφικά sites αναφέρθηκαν στη δολοφονία γράφοντας ότι δολοφονήθηκε Κουβανός άνδρας. Σαφέστατα δεν φταίνε οι δημοσιογράφοι γι’ αυτό. Προφανώς αυτή την πληροφορία έλαβαν από την Ελληνική Αστυνομία, επομένως όλο το λάθος ξεκίνησε από την ΕΛ.ΑΣ.» τονίζει η πρόεδρος του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών, Αννα Απέργη. «Στιγματισμός, διαπόμπευση, κανένας σεβασμός στην ταυτότητα φύλου μας ακόμη και όταν μας δολοφονούν.
Ακόμα και νεκρές συνεχίζουν να μας κακοποιούν. Ούτε στον θάνατο να μη βρούμε ησυχία. ΟΥΤΕ ΕΚΕΙ!».
«Να μιλήσουμε και για την κακοποίηση της μνήμης της νεκρής Αννας, μετά την κακοποίηση του σώματός της που την οδήγησε στον θάνατο, καθώς ακόμα και στον θάνατο δεν της αναγνωρίστηκε το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό» υπογραμμίζει ο Τομέας Δικαιωμάτων και η Ομάδας ΛΟΑΤΚΙ+ του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. «Η Αννα ήταν τρανς, γυναίκα, μετανάστρια και δεν ξέρουμε για ποιο χαρακτηριστικό από τα τρία τη δολοφόνησαν, αν όχι και για τα τρία. (...) Θα λείπουν οι δολοφονημένες, ο Ζακ/Zackie Oh!, η Αννα και όλα εκείνα που σαν πρωταθλητές στον «μαραθώνιο» των διακρίσεων δεν είχαν ποτέ ευκαιρίες για καλύτερη ζωή και τα παραμόνευε πάντα ο θάνατος, γιατί οι ευκαιρίες ζωής γι’ αυτά δεν δίνονται ποτέ στα αλήθεια».
Η Αννα ήταν ένα από τα πρόσωπα της καμπάνιας Athens Home for All και η Στέγη Ιδρύματος Ωνάση την αποχαιρέτησε με μια ανάρτηση: «Ακόμη και στον θάνατο της στερήθηκε το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό. Η ευχή για μια πόλη συμπεριληπτική, ασφαλή, που θα μας αγκαλιάζει όλ@ δεν έχει γίνει ακόμη πραγματικότητα. Θα επιμείνουμε».
«Είναι εύκολο να εστιάζουμε στις πιο εύκολες πια «συμπεριλήψεις». Στην «κουίρ» οπτική στο θέατρο και την όπερα, στο πρωθυπουργικό gaybaiting για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών και τις υποσχέσεις της εθνικής στρατηγικής, στα pride month events. Εχει κάτι καθησυχαστικό το να μετράμε μόνο αυτά ως πρόοδο, σαν επιβεβαίωση ότι έχουμε απομακρυνθεί από μια συγκεκριμένη ή ακαθόριστη απειλή» αναφέρει η δρ Νάνσυ Παπαθανασίου από το ORLANDO+. «(...) Η ουσιαστική πρόοδος όμως μετριέται αλλού. Μετριέται στη δολοφονία μιας ταλαντούχας τρανς γυναίκας, που αν δεν ήταν τρανς γυναίκα, σχεδόν σίγουρα θα ήταν ζωντανή, ίσως και διάσημη. Μετριέται στους τρανσφοβικούς τίτλους των ΜΜΕ και στο μετά θάνατον misgendering. (...) Μετριέται στον φόβο. Και την ενοχή της επιβίωσης. Μετριέται στις ευκαιρίες που σε κάποια από εμάς δεν δίνονται ποτέ στα αλήθεια».
⧫ «Από την αρχή του έτους οι επιθέσεις μίσους κατά των ΛΟΑΤΚΙ+συνανθρώπων μας, και ιδίως κατά τρανς γυναικών και θηλυκοτήτων, ολοένα και αυξάνονται, ενώ περιστατικά βίας και επιθέσεων παρουσιάστηκαν ακόμα και σε ασφαλείς χώρους όπως το Athens Pride» αναφέρουν 10 ΛΟΑΤΚΙ συλλογικότητες που καλούν σήμερα στις 20.00 σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τη Βουλή. Athens Pride - Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας, Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ), Colour Youth, Rainbow Seniors, Ομάδα ΛΟΑΤΚΙ+ Εργασιακής Υποστήριξης, Πολύχρωμο Σχολείο, Οικογένειες Ουράνιο Τόξο, Θετική Φωνή, Υπερήφανοι Γονείς, Intersex Greece απαιτούν από τις Αρχές να διενεργήσουν μια εμπεριστατωμένη έρευνα, διερευνώντας τρανσφοβικά και ρατσιστικά κίνητρα, ενώ καλούν την πολιτεία να λάβει άμεσα και αποφασιστικά μέτρα για την προστασία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, και ιδιαίτερα των τρανς προσώπων και των προσώπων που εργάζονται στο σεξ, προλαμβάνοντας τέτοιες επιθέσεις.
Ντίνα Δασκαλοπούλου
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου