Σ' ένα παιχνίδι αρκετά καλό για την εποχή, με εκατέρωθεν καλές φάσεις, η ελλιπής και αδιάφορη αλλά όπως πάντα φέτος ανταγωνιστική γηπεδούχος Νίκη Αξού και ο άμεσα ενδιαφερόμενος βαθμολογικά φιλοξενούμενος Μέγας Αλέξανδρος Πέλλας, κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον σχεδόν μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο της αναμέτρησης, με τον φιλοξενούμενο να παίρνει τελικά με ψυχωμένη και παλικαρίσια εμφάνιση την πολύτιμη νίκη και να εξασφαλίζει την παραμονή του στην κατηγορία, έστω κι αν από τον συνδυασμό αποτελεσμάτων των άλλων αγώνων, του αρκούσε μόνο ο βαθμός.
Οι δυνατές μονομαχίες κυρίως από την ρευστότητα του σκορ σε όλη την διάρκεια μέχρι τις καθυστερήσεις, αλλά και οι πολύ καλές ευκαιρίες μπροστά στα δύο τέρματα δεν έλειψαν, με την έκβαση του αποτελέσματος να κρέμεται από μία κλωστή ανά πάσα χρονική στιγμή και πιο πολύ στο δεύτερο ημίχρονο, όταν οι γηπεδούχοι πήραν καθαρά την γηπεδική κατοχή και υπεροχή, πιέζοντας για την ισοφάριση του πολύ ωραίου τέρματος του Ηλιάδη (20'), με το οποίο είχαν πάρει κεφάλι στο σκορ οι πολύ καλοί φιλοξενούμενοι του πρώτου ημιχρόνου. Φιλοξενούμενοι που με πειθαρχημένη, παθιασμένη και σωστή μεσοαμυντική τακτική, έδωσαν χώρο στους γηπεδούχους προσπαθώντας να διαχειριστούν το ρευστό αποτέλεσμα, ψάχνοντας παράλληλα στις απειλητικές αντεπιθέσεις τους ένα ακόμη τέρμα για να αποβάλλουν το άγχος και να «δέσουν» το πολυπόθητο αποτέλεσμα. Οι καίριες και εντυπωσιακές επεμβάσεις του Παναγιωτόπουλου όποτε χρειάστηκε σε όλη την διάρκεια του αγώνα, μαζί με την τύχη κυρίως στην βολίδα του Αβτζόγλου που τράνταξε το οριζόντιο δοκάρι της εστίας της Πέλλας λίγο μετά το τέρμα του Ηλιάδη, απέτρεψαν τις περιπέτειες και τα χειρότερα, ώστε να μην μείνει η καλή και σήμερα Πέλλα, μόνο με τις εντυπώσεις και όχι με την ουσία, σ' ένα παιχνίδι ζωτικής σημασίας δίχως αύριο. Το δεύτερο γκολ με τον Βογιατζή στο 3ο λεπτό των καθυστερήσεων (90'+) μπορεί να ήρθε κάπως αργά, ήταν όμως λυτρωτικό για τα εναπομείναντα 3 λεπτά του έξτρα χρόνου που υπέδειξε ο ρέφερι της αναμέτρησης, έξτρα χρόνος που φάνταζε ατέλειωτος στον αγωνιστικό χώρο, στον πάγκο και στις εξέδρες με αρκετούς φίλους της Πέλλας μετά από καιρό, μέχρι το τελικό σφύριγμα.
Η Νίκη Αξού παρά τις αναγκαστικές και σημαντικές απουσίες, σε πολλά σημεία του αγώνα έδειξε την φετινή αγωνιστική δυναμική της, αλλά από την μια μεριά οι πιο περιορισμένες λύσεις, κι από την άλλη η καλή απόδοση και το πολύ ισχυρό αγωνιστικό κίνητρο του αντιπάλου, δεν της άφησαν και πολλά περιθώρια να καταφέρει να πάρει κάτι από το παιχνίδι, παρά τις ευκαιρίες που δημιούργησε και της δόθηκαν. Ο Μέγας Αλέξανδρος Πέλλας, δεν είχε να διαχειριστεί μόνο το σημερινό πάρα πολύ σημαντικό παιχνίδι... Είχε τα ελάχιστα χρονικά περιθώρια να ξεπεράσει το ισχυρό ψυχολογικό και αγωνιστικό σοκ του αποτελέσματος της προηγούμενης αγωνιστικής όπως αυτό προέκυψε, αλλά και της σημαντικής απουσίας λόγω τιμωρίας, ενός από τους πιο κομβικούς ποδοσφαιριστές, στην φετινή μεγάλη προσπάθεια παραμονής. Όμως τα κατάφερε, με σωστή τακτική και διαχείριση από τον Γιάννη Χαρπίδη που φέτος μόνο «λαγούς βγάζει από το καπέλο του», αλλά και με τέτοια ενότητα και ομοψυχία, που δύσκολα συναντάς σε ομάδα που εμπλέκεται σε περιπέτειες παραμονής και μάλιστα την τελευταία αγωνιστική ενός πρωταθλήματος 30 αγωνιστικών... 24 ποδοσφαιριστές ήταν παρόντες μέσα κι έξω από το γήπεδο και όλοι με την παρουσία και με τον τρόπο τους και πολύ περισσότερο φυσικά οι αγωνιζόμενοι, συνέβαλαν στην τελική επιτυχία αυτής της προσπάθειας.
Πολύ καλή η διαιτητική τριπλέτα δεν άφησε σοβαρή φάση που να αμφισβητείται έστω στο ελάχιστο από τις δύο ομάδες.
Άριστη η φιλοξενία τόσο μέσα όσο κι έξω από το γήπεδο, από την διοίκηση και τους ανθρώπους της Νίκης Αξού. Οι «σεμνοί» πανηγυρισμοί των ποδοσφαιριστών, του προπονητή, της διοίκησης και των ανθρώπων της Πέλλας στην κερκίδα που ακολούθησαν μετά το τέλος του αγώνα, ήταν απόλυτα συμβατοί με την φιλοξενία και δικαιολογημένοι με βάση κυρίως την προσπάθεια και τις εμφανίσεις του δευτέρου γύρου.
Οι συνθέσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου