Την άρση της αδικίας που βιώνουν χιλιάδες συμβασιούχοι εργαζόμενοι που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ζητούν με ερώτησή τους προς τον υπουργό Εσωτερικών 47 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, με πρωτοβουλία του τομεάρχη Εσωτερικών και βουλευτή Βορ. Τομέα Αθηνών Κώστα Ζαχαριάδη, του αναπλ. τομεάρχη Εσωτερικών, υπεύθυνου Αυτοδιοίκησης και βουλευτή Ευβοίας Μίλτου Χατζηγιαννάκη και του βουλευτή Ηρακλείου Σωκράτη Βαρδάκη.
Όπως αναφέρουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία στην ερώτησή τους, το Σύνταγμα στο άρθρο 103 παρ. 8 απαγορεύει μεν ρητά την από τον νόμο μονιμοποίηση προσωπικού που καλύπτει πρόσκαιρες, απρόβλεπτες και επείγουσες ανάγκες ή τη μετατροπή των συμβάσεων αυτών σε αορίστου χρόνου, ωστόσο η απαγόρευση αυτή επουδενί δεν σημαίνει και την αδυναμία «αναγνώρισης» συμβάσεων, που καταχρηστικά και επίπλαστα χαρακτηρίζονται ως «ορισμένου χρόνου» ή «έργου», ενώ στην πραγματικότητα καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Είναι χαρακτηριστικό πως σε αυτήν την κατεύθυνση βρίσκεται και το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που με την απόφαση C-760/2018 έκρινε πως η μετατροπή της σύμβασης εργαζομένου σε αορίστου χρόνου, στην πραγματικότητα αποτελεί το μόνο μέτρο για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της καταχρηστικής χρησιμοποίησης ορισμένων χρόνου συμβάσεων που προβλέπει η ελληνική νομοθεσία.
Την στιγμή που οι ΟΤΑ, όπως σημειώνουν οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ., αντιμετωπίζουν οξύτατα προβλήματα έλλειψης αναγκάζονται να προβαίνουν σε προσλήψεις προσωπικού με συμβάσεις, που ψευδεπιγράφως αναφέρονται ως ορισμένου χρόνου, καθώς κατ’ ουσία καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος προσλήψεων, παρατάσεων συμβάσεων, δικαστικών αγώνων και ομηρίας τόσο των ΟΤΑ όσο και των εργαζομένων.
Για τους λόγους αυτούς ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός, τι προτίθεται να πράξει η κυβέρνηση για το ζήτημα, με ποιον τρόπο θα προστατεύσει τα δικαιώματα των εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες από την καταχρηστική χρησιμοποίησή τους, και, τέλος, εάν προτίθεται να δώσει παράταση στις συμβάσεις εργασίας των συγκεκριμένων εργαζομένων τουλάχιστον μέχρι τέλος του έτους, ώστε να δοθεί επαρκής χρόνος για να λυθεί το ζήτημα.
Αναλυτικά:
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Εσωτερικών
ΘΕΜΑ: Ανάγκη να μπει ένα τέλος στην ομηρία συμβασιούχων εργαζομένων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στους ΟΤΑ
Το Σύνταγμα στο άρθρο 103 παρ. 8 απαγορεύει ρητά την από το νόμο μονιμοποίηση προσωπικού που καλύπτει πρόσκαιρες, απρόβλεπτες και επείγουσες ανάγκες ή τη μετατροπή των συμβάσεων αυτών σε αορίστου χρόνου, ωστόσο η απαγόρευση αυτή ουδόλως μπορεί να συναχθεί ότι επεκτείνεται και σε αδυναμία «αναγνώρισης» συμβάσεων που καταχρηστικά και επίπλαστα χαρακτηρίζονται ως «ορισμένου χρόνου» ή «έργου», ενώ γνησίως καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Ήδη στην κατεύθυνση αυτή το ΔΕΕ (απόφαση C-760/2018) ερμηνεύοντας την Οδηγία 1999/70 που επιτάσσει την προστασία των εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και την πρόληψη της καταχρηστικής χρησιμοποίησης τους δια διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, έκρινε τη μετατροπή της σύμβασης εργαζομένου σε αορίστου χρόνου, στην πραγματικότητα αποτελεί το μόνο μέτρο για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της καταχρηστικής χρησιμοποίησης ορισμένων χρόνου συμβάσεων που προβλέπει η ελληνική νομοθεσία.
Εν προκειμένω, όπως είναι γνωστό τόσο από τις παρεμβάσεις των συλλογικών αντιπροσωπευτικών οργάνων των δήμων, όσο και από την ΠΟΕ ΟΤΑ, οι πρωτοβάθμιοι ΟΤΑ αντιμετωπίζουν οξύτατα προβλήματα έλλειψης προσωπικού με αποτέλεσμα να επαπειλείται η χρηστή άσκηση των αρμοδιοτήτων τους όπως αυτές προσδιορίζονται στις οικείες νομοθετικές διατάξεις που διέπουν τη λειτουργία τους.
Για την άρση τέτοιων αρνητικών συνεπειών αναγκάζονται να προβαίνουν σε προσλήψεις προσωπικού με συμβάσεις, που ψευδεπιγράφως αναφέρονται ως ορισμένου χρόνου, καθώς κατ’ ουσίαν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες εκάστου φορέα. Οι διαδικασίες αυτές μπορεί να επιλύουν προσωρινά το πρόβλημα έλλειψης προσωπικού που υπάρχει, ωστόσο δεν το αντιμετωπίζουν οριστικά και αποτελεσματικά επί ζημία τόσο των ίδιων των ΟΤΑ που αποστερούνται του αναγκαίου προσωπικού όσο και των εργαζομένων που τελούν υπό την ομηρεία συμβάσεων ορισμένης διάρκειας.
Πρακτικά αυτό δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο προσλήψεων, παρατάσεων συμβάσεων, δικαστικών αγώνων και ομηρίας τόσο των ΟΤΑ όσο και των εργαζομένων που προκαλεί από κάθε άποψη μεγάλη ανασφάλεια και αβεβαιότητα για το μέλλον, παραβιάζει συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των εργαζομένων και υποσκάπτει το δημόσιο χαρακτήρα παρεχόμενων υπηρεσιών από τους δήμους.
Η Κυβέρνηση αντί να δώσει λύση στο πρόβλημα, το επεξέτεινε, θεσμοθετώντας την υποχρεωτική εξάντληση των ένδικων μέσων σε δίκες με το παραπάνω αντικείμενο, καταπατώντας εμμέσως πλην σαφώς τη συνταγματικώς κατοχυρωμένη διοικητική αυτοτέλεια των ΟΤΑ (άρθρο 102 Σ.).
Κατόπιν των ανωτέρω ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
Είναι χαρακτηριστικό πως σε αυτήν την κατεύθυνση βρίσκεται και το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που με την απόφαση C-760/2018 έκρινε πως η μετατροπή της σύμβασης εργαζομένου σε αορίστου χρόνου, στην πραγματικότητα αποτελεί το μόνο μέτρο για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της καταχρηστικής χρησιμοποίησης ορισμένων χρόνου συμβάσεων που προβλέπει η ελληνική νομοθεσία.
Την στιγμή που οι ΟΤΑ, όπως σημειώνουν οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ., αντιμετωπίζουν οξύτατα προβλήματα έλλειψης αναγκάζονται να προβαίνουν σε προσλήψεις προσωπικού με συμβάσεις, που ψευδεπιγράφως αναφέρονται ως ορισμένου χρόνου, καθώς κατ’ ουσία καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος προσλήψεων, παρατάσεων συμβάσεων, δικαστικών αγώνων και ομηρίας τόσο των ΟΤΑ όσο και των εργαζομένων.
Για τους λόγους αυτούς ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός, τι προτίθεται να πράξει η κυβέρνηση για το ζήτημα, με ποιον τρόπο θα προστατεύσει τα δικαιώματα των εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες από την καταχρηστική χρησιμοποίησή τους, και, τέλος, εάν προτίθεται να δώσει παράταση στις συμβάσεις εργασίας των συγκεκριμένων εργαζομένων τουλάχιστον μέχρι τέλος του έτους, ώστε να δοθεί επαρκής χρόνος για να λυθεί το ζήτημα.
Αναλυτικά:
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Εσωτερικών
ΘΕΜΑ: Ανάγκη να μπει ένα τέλος στην ομηρία συμβασιούχων εργαζομένων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στους ΟΤΑ
Το Σύνταγμα στο άρθρο 103 παρ. 8 απαγορεύει ρητά την από το νόμο μονιμοποίηση προσωπικού που καλύπτει πρόσκαιρες, απρόβλεπτες και επείγουσες ανάγκες ή τη μετατροπή των συμβάσεων αυτών σε αορίστου χρόνου, ωστόσο η απαγόρευση αυτή ουδόλως μπορεί να συναχθεί ότι επεκτείνεται και σε αδυναμία «αναγνώρισης» συμβάσεων που καταχρηστικά και επίπλαστα χαρακτηρίζονται ως «ορισμένου χρόνου» ή «έργου», ενώ γνησίως καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Ήδη στην κατεύθυνση αυτή το ΔΕΕ (απόφαση C-760/2018) ερμηνεύοντας την Οδηγία 1999/70 που επιτάσσει την προστασία των εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και την πρόληψη της καταχρηστικής χρησιμοποίησης τους δια διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, έκρινε τη μετατροπή της σύμβασης εργαζομένου σε αορίστου χρόνου, στην πραγματικότητα αποτελεί το μόνο μέτρο για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της καταχρηστικής χρησιμοποίησης ορισμένων χρόνου συμβάσεων που προβλέπει η ελληνική νομοθεσία.
Εν προκειμένω, όπως είναι γνωστό τόσο από τις παρεμβάσεις των συλλογικών αντιπροσωπευτικών οργάνων των δήμων, όσο και από την ΠΟΕ ΟΤΑ, οι πρωτοβάθμιοι ΟΤΑ αντιμετωπίζουν οξύτατα προβλήματα έλλειψης προσωπικού με αποτέλεσμα να επαπειλείται η χρηστή άσκηση των αρμοδιοτήτων τους όπως αυτές προσδιορίζονται στις οικείες νομοθετικές διατάξεις που διέπουν τη λειτουργία τους.
Για την άρση τέτοιων αρνητικών συνεπειών αναγκάζονται να προβαίνουν σε προσλήψεις προσωπικού με συμβάσεις, που ψευδεπιγράφως αναφέρονται ως ορισμένου χρόνου, καθώς κατ’ ουσίαν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες εκάστου φορέα. Οι διαδικασίες αυτές μπορεί να επιλύουν προσωρινά το πρόβλημα έλλειψης προσωπικού που υπάρχει, ωστόσο δεν το αντιμετωπίζουν οριστικά και αποτελεσματικά επί ζημία τόσο των ίδιων των ΟΤΑ που αποστερούνται του αναγκαίου προσωπικού όσο και των εργαζομένων που τελούν υπό την ομηρεία συμβάσεων ορισμένης διάρκειας.
Πρακτικά αυτό δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο προσλήψεων, παρατάσεων συμβάσεων, δικαστικών αγώνων και ομηρίας τόσο των ΟΤΑ όσο και των εργαζομένων που προκαλεί από κάθε άποψη μεγάλη ανασφάλεια και αβεβαιότητα για το μέλλον, παραβιάζει συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των εργαζομένων και υποσκάπτει το δημόσιο χαρακτήρα παρεχόμενων υπηρεσιών από τους δήμους.
Η Κυβέρνηση αντί να δώσει λύση στο πρόβλημα, το επεξέτεινε, θεσμοθετώντας την υποχρεωτική εξάντληση των ένδικων μέσων σε δίκες με το παραπάνω αντικείμενο, καταπατώντας εμμέσως πλην σαφώς τη συνταγματικώς κατοχυρωμένη διοικητική αυτοτέλεια των ΟΤΑ (άρθρο 102 Σ.).
Κατόπιν των ανωτέρω ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
- Τι προτίθεται να πράξει η Κυβέρνηση για το ζήτημα της ομηρίας ΟΤΑ και εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου που ψευδεπίγραφα αποκαλούνται συμβάσεις ορισμένου χρόνου;
- Με ποιο τρόπο θα προστατεύσει τα δικαιώματα των εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες από την καταχρηστική χρησιμοποίησή τους;
- Θα παύσει να υποσκάπτει την παροχή υψηλού επιπέδου δημοσίων υπηρεσιών από τους ΟΤΑ στους πολίτες και να προωθεί την ιδιωτικοποίηση των πάντων;
- Τι απαντά στα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων που ζητούν μονιμοποίηση των Εργαζομένων-Συμβασιούχων, που καλύπτουν αποδεδειγμένα πάγιες και διαρκείς ανάγκες και εργάζονται με επαναλαμβανόμενες συμβάσεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση;
- Προτίθεστε να δώσετε παράταση στις συμβάσεις εργασίας των συγκεκριμένων εργαζομένων τουλάχιστον μέχρι τέλος του έτους, ώστε να δοθεί επαρκής χρόνος για να λυθεί το ζήτημα;
Οι ερωτώντες Βουλευτές
Χατζηγιαννάκης Μίλτος
Ζαχαριάδης Κώστας
Βαρδάκης Σωκράτης
Αβραμάκης Ελευθέριος
Αθανασίου Αθανάσιος (Νάσος)
Αλεξιάδης Τρύφων
Αναγνωστοπούλου Αθανασία (Σία)
Αυλωνίτης Αλέξανδρος – Χρήστος
Βαγενά Άννα
Βέττα Καλλιόπη
Γιαννούλης Χρήστος
Γκαρά Αναστασία
Γκιόλας Ιωάννης
Δρίτσας Θεόδωρος
Ελευθεριάδου Σουλτάνα (Τάνια)
Ζεϊμπέκ Χουσεΐν
Ηγουμενίδης Νικόλαος
Θραψανιώτης Εμμανουήλ
Κασιμάτη Νίνα
Καφαντάρη Χαρούλα (Χαρά)
Κόκκαλης Βασίλειος
Κουρουμπλής Παναγιώτης
Λάππας Σπύρος
Μάλαμα Κυριακή
Μαμουλάκης Χαράλαμπος (Χάρης)
Μάρκου Κωνσταντίνος
Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος
Μπακαδήμα Φωτεινή
Μπάρκας Κωνσταντίνος
Μπουρνούς Γιάννης
Νοτοπούλου Κατερίνα
Ξανθόπουλος Θεόφιλος
Παπαηλιού Γεώργιος
Παπαδόπουλος Αθανάσιος (Σάκης)
Πέρκα Θεοπίστη (Πέτη)
Πολάκης Παύλος
Ραγκούσης Γιάννης
Σαρακιώτης Ιωάννης
Σκούφα Ελισσάβετ (Μπέττυ)
Συρμαλένιος Νίκος
Τελιγιορίδου Ολυμπία
Τριανταφυλλίδης Αλέξανδρος
Φάμελλος Σωκράτης
Φωτίου Θεανώ
Χαρίτσης Αλέξης
Χρηστίδου Ραλλία
Ψυχογιός Γιώργος
Δημήτρης Κασιμάτης
Πηγή: aftodioikisi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου