Οι στρατηγικές επιβίωσης των εργαζομένων σε μια τοξική αγορά εργασίας με κακοπληρωμένες δουλειές, μηδενική κοινωνική κινητικότητα και μηδενικές προοπτικές ● Σύμφωνα με έρευνα της διαΝΕΟσις, πλέον μια δουλειά στο Δημόσιο είναι η πρώτη επιλογή για έναν στους τρεις Ελληνες ● Η έρευνα της Adecco Global Workforce of the Future 2022 δείχνει πως η διατάραξη της ψυχικής υγείας συνεχίζει να αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για το εργατικό δυναμικό, καθώς 1 στους 4 εργαζομένους διεθνώς ανέφερε ότι η ψυχολογία του χειροτέρεψε τον τελευταίο χρόνο - και η Ελλάδα έχει τη θλιβερή πρωτιά.
Η Ν.Κ. είναι μία από τους 107.597 υποψηφίους που υπέβαλαν αιτήσεις για να διεκδικήσουν μία από τις 5.124 θέσεις εργασίας στον δημόσιο τομέα, που θα καταλάβουν -αν και όταν- όσοι επιτύχουν στον γραπτό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ που θα γίνει τον Μάρτιο. Στα 42 της χρόνια -και έπειτα από 14 ολόκληρα χρόνια που διατηρεί ιδιωτική επιχείρηση, σε έναν τομέα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό και απαιτητικό- τους τελευταίους μήνες προετοιμάζεται εντατικά -και πληρώνοντας αδρά- για τον μεγάλο διαγωνισμό.
Ο Κ.Α. πλησιάζει τα 40. Εργάζεται εδώ και 20 χρόνια στον ιδιωτικό τομέα, σχεδόν ακατάπαυστα, με μικρές περιόδους ανεργίας. Παρ’ όλα αυτά, κι ενώ οι γνώσεις του αυξάνονται, όπως και τα τυπικά του προσόντα, ο μισθός του παραμένει καθηλωμένος και το περιβάλλον εργασίας του γίνεται ολοένα και πιο απαιτητικό. Παρ’ όλο που φλέρταρε με την ιδέα να παραιτηθεί, όπως θα έλεγε και ο πρωθυπουργός, ο Κ.Α. παραμένει «εξαρτημένος από τον μισθό του» κι έτσι επέλεξε τη «σιωπηλή παραίτηση». Τι κοινό έχουν η Ν.Κ. και ο Κ.Α.; Στο ζενίθ του εργασιακού τους βίου κάνουν και οι δύο επιλογές συνθηκολόγησης: η Ν.Κ. επιλέγει να εγκαταλείψει τη δουλειά που έστησε με κόπο και υπεραγαπάει και ο Κ.Α. κλείνεται σε γραμμή άμυνας.
Η... άλλη παραίτηση
Η «ήσυχη παραίτηση» είναι μια έννοια που ξεπήδησε μέσα από το Tik Tok για να φτάσει μέχρι τις σελίδες των μεγάλων οικονομικών εφημερίδων και τις ακαδημαϊκές αίθουσες το 2022. Ενώ το κύμα της μεγάλης παραίτησης των εργαζομένων από τις δουλειές τους που πυροδότησε η πανδημία κορυφωνόταν, κάποιοι άλλοι που αντικειμενικά δεν μπορούσαν να εγκαταλείψουν δουλειές που δεν τους γέμιζαν πια ή δεν τους ικανοποιούσαν υλικά προχωρούσαν σε μια εναλλακτική μορφή παραίτησης: ήσυχα, αθόρυβα, χωρίς δηλώσεις αποφάσισαν απλώς «να κοιτούν τη δουλειά τους» και τίποτα παραπάνω από αυτό. Ούτε απλήρωτες υπερωρίες ούτε να βάλουν πλάτη ούτε πίστη στη μεγάλη οικογένεια της εταιρείας ούτε ματαιωμένες προσδοκίες - τίποτα παραπάνω από τα μίνιμα για τη θέση εργασίας τους.
Η αγωνιώδης αναζήτηση εργασίας στο Δημόσιο και η «ήσυχη παραίτηση» στον ιδιωτικό τομέα είναι δύο όψεις του ίδιου (κάλπικου) νομίσματος που υπόσχεται στον κόσμο της εργασίας η ελληνική πραγματικότητα από το 2010 και μετά. Με δουλειές κακοπληρωμένες, με μηδενική κοινωνική κινητικότητα και μηδενικές προοπτικές οι νέοι άνθρωποι -όσοι δεν έχουν φύγει για να ψάξουν το μέλλον τους αλλού- αναγκάζονται να αναπτύξουν υφεσιακές στρατηγικές επιβίωσης. Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι δίνουν προτεραιότητα στην εργασιακή ασφάλεια.
Τι ψάχνουν
Σύμφωνα με έρευνα της διαΝΕΟσις, το 50,7% όσων είναι από 17 έως 24 και το 50,3% από 25 έως 39 ετών δηλώνουν πως θα προτιμούσαν «μια δουλειά που προσφέρει μέτριο μισθό, μικρές προοπτικές εξέλιξης αλλά σταθερότητα», έναντι του 47,9% και του 46,3% αντίστοιχα που θα προτιμούσαν «μια δουλειά που προσφέρει μεγάλες αποδοχές και υψηλές προοπτικές εξέλιξης, χωρίς όμως εργασιακή ασφάλεια», προτίμηση που είναι επίσης πλειοψηφική τόσο στους φοιτητές (52,8%) όσο και στους ανέργους (64,3%).
Οι περισσότεροι (άνω του 50%) θα προτιμούσαν μια θέση μισθωτής απασχόλησης στον δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα, παρά να ασχοληθούν με τις επιχειρήσεις ή κάποιο ελεύθερο επάγγελμα. Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο ότι συγκριτικά με προηγούμενες έρευνες της διαΝΕΟσις, οι νέοι που θα προτιμούσαν μια θέση στο Δημόσιο έχουν αυξηθεί σημαντικά.
Στην ηλικιακή ομάδα 17-24 το σχετικό ποσοστό από 15,2% το 2016 έφτασε στο 26,1% το 2019 και το 29,1% το 2022. Αντιστοίχως, στην ομάδα 25-39, το ποσοστό από 21,4% το 2016 έφτασε το 31,8% το 2019 και το 38,8% το 2022.
Ενας στους τρεις (36,4%) των ερωτηθέντων δηλώνει ότι αν μπορούσε να διαλέξει δουλειά θα προτιμούσε «μισθωτή εργασία στο Δημόσιο» - είναι η δημοφιλέστερη απάντηση για τους ερωτηθέντες και το υψηλότερο ποσοστό προτιμήσεων για εργασία στο Δημόσιο που έχει καταγράψει η διαΝΕΟσις από το 2016, όταν άρχισε να θέτει τη συγκεκριμένη ερώτηση (τότε το ποσοστό ήταν 24,4%). Πλέον, μια δουλειά στο Δημόσιο είναι η πρώτη επιλογή για όλες τις ηλικίες των Ελλήνων.
Τα στοιχεία
Αυτή η τάση διαμορφώνεται από τα δεδομένα της εργασίας (και τη ματαιότητά της πέραν της εξασφάλισης των απολύτως απαραίτητων για την επιβίωση):
■ μόνο 1 στους 3 Ελληνες (34%) πιστεύει ότι «η σύνταξή του είναι εξασφαλισμένη»
■ μόνο οι μισοί (52,2%) δηλώνουν ότι εργάζονται κανονικό 8ωρο
■ 1 στους 5 εργαζομένους εργάζεται με μερική απασχόληση (17,4%)
■ 29,2% δηλώνουν ότι εργάζονται περισσότερες από οκτώ ώρες την ημέρα
■ 39,1% των εργαζομένων δήλωσαν ότι οι συνθήκες εργασίας τους το τελευταίο διάστημα «έχουν χειροτερέψει»
■ 1 στους 3 «τα βγάζει πέρα με πολύ μεγάλες δυσκολίες» (34,2%) και ένα σημαντικό 5,2% «δεν τα βγάζει πέρα»
■ 26,4% δηλώνουν ότι δεν μπόρεσαν να θερμάνουν επαρκώς την οικία τους τον χειμώνα του 2022.
Ετσι, λοιπόν, καθόλου τυχαία, η έρευνα της Adecco Global Workforce of the Future 2022 δείχνει πως η διατάραξη της ψυχικής υγείας συνεχίζει να αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για το εργατικό δυναμικό, καθώς 1 στους 4 εργαζομένους διεθνώς ανέφερε ότι η ψυχολογία του χειροτέρεψε τον τελευταίο χρόνο - και η Ελλάδα έχει τη θλιβερή πρωτιά. Οι Ελληνες, σε ποσοστό 37% (10% πάνω από τον μέσο όρο), δηλώνουν ότι η ψυχική υγεία τους έχει χειροτερέψει τους τελευταίους 12 μήνες. Στις επόμενες θέσεις βρίσκονται η Φιλανδία με 34%, η Ισπανία με 32% και η Γαλλία με 31%.
Ντίνα Δασκαλοπούλου
Πηγή: efsyn.gr
Ο Κ.Α. πλησιάζει τα 40. Εργάζεται εδώ και 20 χρόνια στον ιδιωτικό τομέα, σχεδόν ακατάπαυστα, με μικρές περιόδους ανεργίας. Παρ’ όλα αυτά, κι ενώ οι γνώσεις του αυξάνονται, όπως και τα τυπικά του προσόντα, ο μισθός του παραμένει καθηλωμένος και το περιβάλλον εργασίας του γίνεται ολοένα και πιο απαιτητικό. Παρ’ όλο που φλέρταρε με την ιδέα να παραιτηθεί, όπως θα έλεγε και ο πρωθυπουργός, ο Κ.Α. παραμένει «εξαρτημένος από τον μισθό του» κι έτσι επέλεξε τη «σιωπηλή παραίτηση». Τι κοινό έχουν η Ν.Κ. και ο Κ.Α.; Στο ζενίθ του εργασιακού τους βίου κάνουν και οι δύο επιλογές συνθηκολόγησης: η Ν.Κ. επιλέγει να εγκαταλείψει τη δουλειά που έστησε με κόπο και υπεραγαπάει και ο Κ.Α. κλείνεται σε γραμμή άμυνας.
Η... άλλη παραίτηση
Η «ήσυχη παραίτηση» είναι μια έννοια που ξεπήδησε μέσα από το Tik Tok για να φτάσει μέχρι τις σελίδες των μεγάλων οικονομικών εφημερίδων και τις ακαδημαϊκές αίθουσες το 2022. Ενώ το κύμα της μεγάλης παραίτησης των εργαζομένων από τις δουλειές τους που πυροδότησε η πανδημία κορυφωνόταν, κάποιοι άλλοι που αντικειμενικά δεν μπορούσαν να εγκαταλείψουν δουλειές που δεν τους γέμιζαν πια ή δεν τους ικανοποιούσαν υλικά προχωρούσαν σε μια εναλλακτική μορφή παραίτησης: ήσυχα, αθόρυβα, χωρίς δηλώσεις αποφάσισαν απλώς «να κοιτούν τη δουλειά τους» και τίποτα παραπάνω από αυτό. Ούτε απλήρωτες υπερωρίες ούτε να βάλουν πλάτη ούτε πίστη στη μεγάλη οικογένεια της εταιρείας ούτε ματαιωμένες προσδοκίες - τίποτα παραπάνω από τα μίνιμα για τη θέση εργασίας τους.
Η αγωνιώδης αναζήτηση εργασίας στο Δημόσιο και η «ήσυχη παραίτηση» στον ιδιωτικό τομέα είναι δύο όψεις του ίδιου (κάλπικου) νομίσματος που υπόσχεται στον κόσμο της εργασίας η ελληνική πραγματικότητα από το 2010 και μετά. Με δουλειές κακοπληρωμένες, με μηδενική κοινωνική κινητικότητα και μηδενικές προοπτικές οι νέοι άνθρωποι -όσοι δεν έχουν φύγει για να ψάξουν το μέλλον τους αλλού- αναγκάζονται να αναπτύξουν υφεσιακές στρατηγικές επιβίωσης. Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι δίνουν προτεραιότητα στην εργασιακή ασφάλεια.
Τι ψάχνουν
Σύμφωνα με έρευνα της διαΝΕΟσις, το 50,7% όσων είναι από 17 έως 24 και το 50,3% από 25 έως 39 ετών δηλώνουν πως θα προτιμούσαν «μια δουλειά που προσφέρει μέτριο μισθό, μικρές προοπτικές εξέλιξης αλλά σταθερότητα», έναντι του 47,9% και του 46,3% αντίστοιχα που θα προτιμούσαν «μια δουλειά που προσφέρει μεγάλες αποδοχές και υψηλές προοπτικές εξέλιξης, χωρίς όμως εργασιακή ασφάλεια», προτίμηση που είναι επίσης πλειοψηφική τόσο στους φοιτητές (52,8%) όσο και στους ανέργους (64,3%).
Οι περισσότεροι (άνω του 50%) θα προτιμούσαν μια θέση μισθωτής απασχόλησης στον δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα, παρά να ασχοληθούν με τις επιχειρήσεις ή κάποιο ελεύθερο επάγγελμα. Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο ότι συγκριτικά με προηγούμενες έρευνες της διαΝΕΟσις, οι νέοι που θα προτιμούσαν μια θέση στο Δημόσιο έχουν αυξηθεί σημαντικά.
Στην ηλικιακή ομάδα 17-24 το σχετικό ποσοστό από 15,2% το 2016 έφτασε στο 26,1% το 2019 και το 29,1% το 2022. Αντιστοίχως, στην ομάδα 25-39, το ποσοστό από 21,4% το 2016 έφτασε το 31,8% το 2019 και το 38,8% το 2022.
Ενας στους τρεις (36,4%) των ερωτηθέντων δηλώνει ότι αν μπορούσε να διαλέξει δουλειά θα προτιμούσε «μισθωτή εργασία στο Δημόσιο» - είναι η δημοφιλέστερη απάντηση για τους ερωτηθέντες και το υψηλότερο ποσοστό προτιμήσεων για εργασία στο Δημόσιο που έχει καταγράψει η διαΝΕΟσις από το 2016, όταν άρχισε να θέτει τη συγκεκριμένη ερώτηση (τότε το ποσοστό ήταν 24,4%). Πλέον, μια δουλειά στο Δημόσιο είναι η πρώτη επιλογή για όλες τις ηλικίες των Ελλήνων.
Τα στοιχεία
Αυτή η τάση διαμορφώνεται από τα δεδομένα της εργασίας (και τη ματαιότητά της πέραν της εξασφάλισης των απολύτως απαραίτητων για την επιβίωση):
■ μόνο 1 στους 3 Ελληνες (34%) πιστεύει ότι «η σύνταξή του είναι εξασφαλισμένη»
■ μόνο οι μισοί (52,2%) δηλώνουν ότι εργάζονται κανονικό 8ωρο
■ 1 στους 5 εργαζομένους εργάζεται με μερική απασχόληση (17,4%)
■ 29,2% δηλώνουν ότι εργάζονται περισσότερες από οκτώ ώρες την ημέρα
■ 39,1% των εργαζομένων δήλωσαν ότι οι συνθήκες εργασίας τους το τελευταίο διάστημα «έχουν χειροτερέψει»
■ 1 στους 3 «τα βγάζει πέρα με πολύ μεγάλες δυσκολίες» (34,2%) και ένα σημαντικό 5,2% «δεν τα βγάζει πέρα»
■ 26,4% δηλώνουν ότι δεν μπόρεσαν να θερμάνουν επαρκώς την οικία τους τον χειμώνα του 2022.
Ετσι, λοιπόν, καθόλου τυχαία, η έρευνα της Adecco Global Workforce of the Future 2022 δείχνει πως η διατάραξη της ψυχικής υγείας συνεχίζει να αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για το εργατικό δυναμικό, καθώς 1 στους 4 εργαζομένους διεθνώς ανέφερε ότι η ψυχολογία του χειροτέρεψε τον τελευταίο χρόνο - και η Ελλάδα έχει τη θλιβερή πρωτιά. Οι Ελληνες, σε ποσοστό 37% (10% πάνω από τον μέσο όρο), δηλώνουν ότι η ψυχική υγεία τους έχει χειροτερέψει τους τελευταίους 12 μήνες. Στις επόμενες θέσεις βρίσκονται η Φιλανδία με 34%, η Ισπανία με 32% και η Γαλλία με 31%.
Ντίνα Δασκαλοπούλου
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου