Εδώ και μέρες – από την περασμένη Κυριακή – χιλιάδες αγρότες σ’ όλη τη χώρα βρίσκονται στους δρόμους, συμμετέχοντας σε μια μεγάλη αγωνιστική κινητοποίηση που οργανώνει η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων για την επίλυση προβλημάτων ζωτικής σημασίας που αντιμετωπίζουν και τα οποία οφείλονται στην πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Διάβασε κανείς έστω και μια αράδα στον Τύπο, άκουσε καμιά κουβέντα στα άλλα ΜΜΕ γι’ αυτή την μεγάλη κινητοποίηση; Όχι.
Διάβασε κανείς έστω και μια αράδα στον Τύπο, άκουσε καμιά κουβέντα στα άλλα ΜΜΕ γι’ αυτή την μεγάλη κινητοποίηση; Όχι.
Η συντριπτική πλειοψηφία των πανελλαδικής κυκλοφορίας εφημερίδων αδιαφορεί πλήρως και προκλητικά. (Η εφημερίδα που αποτελεί εξαίρεση είναι ο «Ριζοσπάστης», ο οποίος κάθε μέρα προβάλλει το θέμα πρωτοσέλιδα και διαθέτει μεγάλο χώρο στις μέσα σελίδες του.
Αλλά δεν είναι μόνο ο Τύπος που έχει «θάψει» μια είδηση, ένα γεγονός που αφορά, όχι μόνο στους περί το 1.000.000 ανθρώπους της χώρας μας (αγρότες, κτηνοτρόφους, αλιείς, μελισσοτρόφους, εργάτες γης, εργαζόμενους σε κοπάδια και στάβλους, σε λαϊκές αγορές, σε μεταποιητικές βιομηχανίες, σε εξαγωγικές επιχειρήσεις κ.α.) που δραστηριοποιούνται στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας, αλλά το σύνολο του ελληνικού λαού, καθώς από το αν θα υπάρχει, το πόση και ποια θα είναι η αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή στην Ελλάδα, εξαρτάται η διασφάλιση της διατροφής του λαού, αλλά και η ικανοποίηση άλλων ζωτικών αναγκών του, όπως η ένδυση, η προστασία του περιβάλλοντος κλπ. Το ίδιο ακριβώς ισχύει για το σύνολο των πανελλαδικής εμβέλειας τηλεοπτικών καναλιών (κρατικών και ιδιωτικών), για τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, τις ιστοσελίδες στο Ιντερνετ, αλλά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ούτε μια λέξη, λοιπόν – ούτε γραπτή, ούτε προφορική – από το σύνολο, σχεδόν, των ΜΜΕ για μια μεγάλη αγροτική κινητοποίηση, η οποία, μάλιστα, όπως πολλές φορές έχει αναγνωριστεί από όλους στο παρελθόν, είναι αναγκαία, δίκαιη και λογική. Διότι οι αγρότες που βγαίνουν στους δρόμους δεν διεκδικούν περισσότερα κέρδη και μεγαλύτερα προνόμια για πάρτη τους – αυτό κάνουν οι εφοπλιστές και οι μεγαλοβιομήχανοι και παίρνουν όλα όσα ζητούν κάθε φορά, χωρίς να χρειαστεί να βγουν στους δρόμους – αλλά παλεύουν κυριολεκτικά για την επιβίωσή τους.
Με τις αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις και με τις αποφάσεις που λαμβάνονται στο πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) της Ευρωπαϊκής Ενωσης και υλοποιούνται στη χώρα μας, το αγροτικό εισόδημα έχει πλέον συρρικνωθεί επικίνδυνα και οι ξωμάχοι της υπαίθρου σπρώχνονται να εγκαταλείψουν την παραγωγική δραστηριότητα και να βρεθούν στον καιάδα της ανεργίας, της οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης και δυστυχίας. Αγωνίζονται, λοιπόν, με νύχια και με δόντια, να κρατήσουν τη γη τους και να παραμείνουν στα χωριά τους, ζώντας μια ζωή με αξιοπρέπεια.
Όμως, τα ΜΜΕ που δεν διαθέτουν ούτε ίντσα χώρου κι ούτε δευτερόλεπτο χρόνου για την μεγάλη αγωνιστική κινητοποίηση των αγροτών – όπως και για τις άλλες αγωνιστικές λαϊκές κινητοποιήσεις που γίνονται κατά καιρούς – διαθέτουν τεράστιο χώρο και απεριόριστο χρόνο για άλλα θέματα, τα οποία όχι μόνο δεν αφορούν στα μεγάλα λαϊκά προβλήματα και αιτήματα, αλλά είναι από «ήσσονος σημασίας» έως ευτελή.
Πρωτοσέλιδα και πολλές μέσα σελίδες των εφημερίδων, πολύ μεγάλο μέρος του χρόνου των «ειδησεογραφικών» δελτίων και εκπομπών στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο, το σύνολο, σχεδόν, του χρόνου των εκπομπών (πρωινών, μεσημεριανών, απογευματινών και νυχτερινών), με τις λεγόμενες «τηλεπερσόνες» – αρσενικές, θηλυκές και «ουδέτερες» – και τα πάνελ τους, ηλεκτρονικές σελίδες επί σελίδων στα διάφορα σάιτ, «σοβαρά» και «ασόβαρα», καταναλώνονται για «θέματα» που είναι «άνευ ουσίας» ή και «αφόρητης ευτέλειας», όπως, για παράδειγμα, η κηδεία του τέως βασιλιά και οι φορεσιές των προσκεκλημένων «γαλαζοαίματων», ή τα ερωτικά … παραστρατήματα μιας παίκτριας ριάλιτι σε δάσος εξωτικού νησιού της Καραϊβικής, για να αναφερθώ μόνο στο τελευταίο διάστημα .
Κάποιοι, προκειμένου να εξηγήσουν και να δικαιολογήσουν αυτή την απαράδεκτη «δημοσιογραφική» τακτική και πρακτική, υποστηρίζουν ότι τα ΜΜΕ, ως επιχειρήσεις που επιδιώκουν το κέρδος, είναι λογικό να ψάχνουν και να προβάλλουν θέματα που «πουλάνε» στην «κοινή γνώμη» και τέτοια θέματα – λένε – δεν είναι οι αγροτικές κινητοποιήσεις.
Καταρχάς, αυτός ο ισχυρισμός δεν είναι παρά μια κυνική ομολογία ότι στο καπιταλιστικό σύστημα που βιώνουμε τα ΜΜΕ δεν λειτουργούν ως φορείς πλήρους πληροφόρησης και ουσιαστικής ενημέρωσης, αλλά ως επιχειρήσεις παραπληροφόρησης κι αποπροσανατολισμού του λαού. Όμως, δεν είναι αλήθεια ότι αυτή η «δημοσιογραφική μονομέρεια» εξηγείται μόνο από την αφοσίωσή των αφεντικών των ΜΜΕ στο «κυνήγι του άμεσου επιχειρηματικού κέρδους». Το θέμα δεν είναι απλώς «επιχειρηματικό», αλλά γενικότερα ταξικό – πολιτικό και το «δημοσιογραφικό θάψιμο» της μεγάλης πανελλαδικής αγροτικής κινητοποίησης γίνεται διότι τα αφεντικά των ΜΜΕ ξέρουν ότι οι λαϊκοί αγώνες υπονομεύουν την εφαρμοζόμενη πολιτική των κυβερνήσεων η οποία δημιουργεί και αυξάνει τα κέρδη τους και ναρκοθετούν την ίδια την ταξική εξουσία.
Βεβαίως, αν όλοι οι δρόμοι της χώρας πλημμυρίσουν από τρακτέρ, όπως έγινε σε παλιότερες κινητοποιήσεις, τότε θα είναι πολύ πιο δύσκολο για τα ΜΜΕ να διατηρήσουν το «πέπλο σιωπής» που έχουν στήσει…
Αλλά δεν είναι μόνο ο Τύπος που έχει «θάψει» μια είδηση, ένα γεγονός που αφορά, όχι μόνο στους περί το 1.000.000 ανθρώπους της χώρας μας (αγρότες, κτηνοτρόφους, αλιείς, μελισσοτρόφους, εργάτες γης, εργαζόμενους σε κοπάδια και στάβλους, σε λαϊκές αγορές, σε μεταποιητικές βιομηχανίες, σε εξαγωγικές επιχειρήσεις κ.α.) που δραστηριοποιούνται στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας, αλλά το σύνολο του ελληνικού λαού, καθώς από το αν θα υπάρχει, το πόση και ποια θα είναι η αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή στην Ελλάδα, εξαρτάται η διασφάλιση της διατροφής του λαού, αλλά και η ικανοποίηση άλλων ζωτικών αναγκών του, όπως η ένδυση, η προστασία του περιβάλλοντος κλπ. Το ίδιο ακριβώς ισχύει για το σύνολο των πανελλαδικής εμβέλειας τηλεοπτικών καναλιών (κρατικών και ιδιωτικών), για τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, τις ιστοσελίδες στο Ιντερνετ, αλλά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ούτε μια λέξη, λοιπόν – ούτε γραπτή, ούτε προφορική – από το σύνολο, σχεδόν, των ΜΜΕ για μια μεγάλη αγροτική κινητοποίηση, η οποία, μάλιστα, όπως πολλές φορές έχει αναγνωριστεί από όλους στο παρελθόν, είναι αναγκαία, δίκαιη και λογική. Διότι οι αγρότες που βγαίνουν στους δρόμους δεν διεκδικούν περισσότερα κέρδη και μεγαλύτερα προνόμια για πάρτη τους – αυτό κάνουν οι εφοπλιστές και οι μεγαλοβιομήχανοι και παίρνουν όλα όσα ζητούν κάθε φορά, χωρίς να χρειαστεί να βγουν στους δρόμους – αλλά παλεύουν κυριολεκτικά για την επιβίωσή τους.
Με τις αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις και με τις αποφάσεις που λαμβάνονται στο πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) της Ευρωπαϊκής Ενωσης και υλοποιούνται στη χώρα μας, το αγροτικό εισόδημα έχει πλέον συρρικνωθεί επικίνδυνα και οι ξωμάχοι της υπαίθρου σπρώχνονται να εγκαταλείψουν την παραγωγική δραστηριότητα και να βρεθούν στον καιάδα της ανεργίας, της οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης και δυστυχίας. Αγωνίζονται, λοιπόν, με νύχια και με δόντια, να κρατήσουν τη γη τους και να παραμείνουν στα χωριά τους, ζώντας μια ζωή με αξιοπρέπεια.
Όμως, τα ΜΜΕ που δεν διαθέτουν ούτε ίντσα χώρου κι ούτε δευτερόλεπτο χρόνου για την μεγάλη αγωνιστική κινητοποίηση των αγροτών – όπως και για τις άλλες αγωνιστικές λαϊκές κινητοποιήσεις που γίνονται κατά καιρούς – διαθέτουν τεράστιο χώρο και απεριόριστο χρόνο για άλλα θέματα, τα οποία όχι μόνο δεν αφορούν στα μεγάλα λαϊκά προβλήματα και αιτήματα, αλλά είναι από «ήσσονος σημασίας» έως ευτελή.
Πρωτοσέλιδα και πολλές μέσα σελίδες των εφημερίδων, πολύ μεγάλο μέρος του χρόνου των «ειδησεογραφικών» δελτίων και εκπομπών στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο, το σύνολο, σχεδόν, του χρόνου των εκπομπών (πρωινών, μεσημεριανών, απογευματινών και νυχτερινών), με τις λεγόμενες «τηλεπερσόνες» – αρσενικές, θηλυκές και «ουδέτερες» – και τα πάνελ τους, ηλεκτρονικές σελίδες επί σελίδων στα διάφορα σάιτ, «σοβαρά» και «ασόβαρα», καταναλώνονται για «θέματα» που είναι «άνευ ουσίας» ή και «αφόρητης ευτέλειας», όπως, για παράδειγμα, η κηδεία του τέως βασιλιά και οι φορεσιές των προσκεκλημένων «γαλαζοαίματων», ή τα ερωτικά … παραστρατήματα μιας παίκτριας ριάλιτι σε δάσος εξωτικού νησιού της Καραϊβικής, για να αναφερθώ μόνο στο τελευταίο διάστημα .
Κάποιοι, προκειμένου να εξηγήσουν και να δικαιολογήσουν αυτή την απαράδεκτη «δημοσιογραφική» τακτική και πρακτική, υποστηρίζουν ότι τα ΜΜΕ, ως επιχειρήσεις που επιδιώκουν το κέρδος, είναι λογικό να ψάχνουν και να προβάλλουν θέματα που «πουλάνε» στην «κοινή γνώμη» και τέτοια θέματα – λένε – δεν είναι οι αγροτικές κινητοποιήσεις.
Καταρχάς, αυτός ο ισχυρισμός δεν είναι παρά μια κυνική ομολογία ότι στο καπιταλιστικό σύστημα που βιώνουμε τα ΜΜΕ δεν λειτουργούν ως φορείς πλήρους πληροφόρησης και ουσιαστικής ενημέρωσης, αλλά ως επιχειρήσεις παραπληροφόρησης κι αποπροσανατολισμού του λαού. Όμως, δεν είναι αλήθεια ότι αυτή η «δημοσιογραφική μονομέρεια» εξηγείται μόνο από την αφοσίωσή των αφεντικών των ΜΜΕ στο «κυνήγι του άμεσου επιχειρηματικού κέρδους». Το θέμα δεν είναι απλώς «επιχειρηματικό», αλλά γενικότερα ταξικό – πολιτικό και το «δημοσιογραφικό θάψιμο» της μεγάλης πανελλαδικής αγροτικής κινητοποίησης γίνεται διότι τα αφεντικά των ΜΜΕ ξέρουν ότι οι λαϊκοί αγώνες υπονομεύουν την εφαρμοζόμενη πολιτική των κυβερνήσεων η οποία δημιουργεί και αυξάνει τα κέρδη τους και ναρκοθετούν την ίδια την ταξική εξουσία.
Βεβαίως, αν όλοι οι δρόμοι της χώρας πλημμυρίσουν από τρακτέρ, όπως έγινε σε παλιότερες κινητοποιήσεις, τότε θα είναι πολύ πιο δύσκολο για τα ΜΜΕ να διατηρήσουν το «πέπλο σιωπής» που έχουν στήσει…
Παύλος Ριζαργιώτης
Πηγή: imerodromos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου