Μπορεί το gov.gr να συμπλήρωσε δύο χρόνια λειτουργίας τον περασμένο Μάρτιο, όμως ακόμα και σήμερα, οκτώ μήνες μετά, τα βαγόνια του μετρό είναι γεμάτα με διαφημίσεις των «γενεθλίων». Η κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο να επικοινωνήσει ως επιτυχία το ψηφιακό αυτό εργαλείο που σίγουρα έχει λύσει πολλά από τα προβλήματα του παρελθόντος στις συναλλαγές του πολίτη με το Δημόσιο, έχει όμως δημιουργήσει νέα, και μάλιστα αρκετά σημαντικά ώστε αναλυτές ήδη να μιλούν για «ψηφιακή γραφειοκρατία».
Μιλώντας στο tvxs.gr ο αντιπρόεδρος της επιτροπής λογιστών του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών Ηλίας Χατζηγεωργίου τονίζει την έλλειψη καθοδήγησης προς τον χρήστη και τις μεγάλες καθυστερήσεις στην επεξεργασία των αιτημάτων. Από τη μεριά του ο φοροτεχνικός Απόστολος Αλωνιάτης βρίσκει προβληματική την ύπαρξη πολλών διαφορετικών πλατφορμών για κάθε είδους αίτηση και την εμπλοκή των πολιτών στις διάφορες διαδικασίες.
Τρία παραδείγματα ψηφιακής γραφειοκρατίας
«Δεν γίνεται να μιλάμε για ‘ψηφιακή επανάσταση’ αλλά ο πολίτης να πρέπει να μπαίνει σε τόσες διαφορετικές πλατφόρμες. Το Δημόσιο έχει όλα τα στοιχεία για να ενοποιηθούν όλες οι διαδικασίες. Γιατί δεν τα χρησιμοποιεί;» θέτει το ερώτημα ο κ. Αλωνιάτης και παραθέτει τρία παραδείγματα.
«Εδώ και δύο χρόνια έχει συνδεθεί το Δημόσιο με τα ληξιαρχεία. Σε περίπτωση θανάτου το taxis κλειδώνει αυτόματα ενώ πρέπει να υποβληθεί φορολογική δήλωση και να γίνει μια σειρά από άλλες ενέργειες. Αυτό πρέπει να λυθεί με κάποιο τρόπο», σημειώνει ο λογιστής και φοροτεχνικός. «Επίσης αχρείαστο μου φαίνεται το γεγονός ότι για την έκδοση βεβαίωσης περί μη ύπαρξης άλλης διαθήκης οι συγγενείς του θανόντος πρέπει να ανεβάσουν στο σύστημα τη ληξιαρχική πράξη θανάτου», προσθέτει.
Το δεύτερο παράδειγμα έχει να κάνει με τα παράβολα. «Ενώ βρίσκεσαι μέσα σε μια εφαρμογή για κάποια αίτηση, αν ζητείται παράβολο πρέπει να βγεις από εκεί, να πας στην εφαρμογή για τα παράβολα, να το πληρώσεις και ύστερα να γυρίσεις στην πρώτη εφαρμογή για να οριστικοποιήσεις την αίτηση. Δεν μπορείς να μπεις κατευθείαν στην εφαρμογή των παραβόλων γιατί αν δεν ξεκινήσεις την αίτηση, δεν γνωρίζεις τον τύπο του παραβόλου που ζητείται. Θα ήταν καλό να είναι εφικτή η έκδοση παραβόλου σε κάθε εφαρμογή-αίτηση όπου απαιτείται τέτοιο», σημειώνει ο φοροτεχνικός.
«Κι ύστερα, τα e-αιτήματα», συνεχίζει ο κ. Αλωνιάτης. «Οι επαγγελματίες που έχουμε πελάτες κυρίως άλλες επιχειρήσεις σε κάθε τιμολόγιο μας παρακρατείται το 20% της αμοιβής, με αποτέλεσμα συνήθως κάθε χρόνο να έχουμε επιστροφή φόρου. Επειδή όμως ταυτόχρονα καλούμαστε να πληρώσουμε ΦΠΑ, πρέπει να γίνει ένας συμψηφισμός. Μέχρι τώρα στέλναμε mail στην οικεία ΔΟΥ και γινόταν ο συμψηφισμός. Από φέτος το αίτημα αυτό υποβάλλεται μέσω taxis. Το υπέβαλα στις 14 Ιουλίου αλλά μέχρι τις 8 Αυγούστου δεν είχε γίνει τίποτα. Πήγα ο ίδιος στην Εφορία και μου είπαν ότι σαν κι εμένα περίμεναν 21.000 άνθρωποι. Τελικά ο συμφηφισμός έγινε μερικές ημέρες αργότερα και μόνο αφού πήγα ο ίδιος εκεί».
Γιατί να πρέπει ο πολίτης να κάνει αίτηση;
Σχετικά με τις πολλαπλές πλατφόρμες που δημιούργησε η κυβέρνηση για τα λογής-λογής επιδόματα την περίοδο της πανδημίας και της ενεργειακής κρίσης, ο κ. Αλωνιάτης σημειώνει: «Πάρτε για παράδειγμα το power pass, την αποζημίωση που δόθηκε στους καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας για μέρος όσων είχαν πληρώσει με την ρήτρα αναπροσαρμογής. Εφόσον το Δημόσιο είχε όλα τα στοιχεία, γιατί έπρεπε ο πολίτης να αιτηθεί της συγκεκριμένης παροχής;»
«Το γεγονός ότι ο πολίτης πρέπει να αιτηθεί για αυτό που δικαιούται ενέχει το στοιχείο της ανισότητας. Καλώς ή κακώς ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού δεν είναι εξοικειωμένο με την χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών και με αυτόν τον τρόπο ενδεχομένως κινδυνεύει να χάσει παροχές», παρατηρεί ο έμπειρος φοροτεχνικός.
Το σίγουρο είναι ότι το Δημόσιο «γλιτώνει» τα χρήματα από τα επιδόματα όσων δεν μπορούν ή αμέλησαν να κάνουν την αίτηση, χρήματα που θα έδινε εάν οι καταβολές των επιδομάτων γίνονταν αυτόματα.
Δεν υπάρχει καθοδήγηση
Από τη μεριά του ο αντιπρόεδρος της επιτροπής λογιστών του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, Ηλίας Χατζηγεωργίου στέκεται στην έλλειψη καθοδήγησης. «Η ψηφιακή μετάβαση έχει βοηθήσει πολύ, όμως τα προβλήματα είναι τόσα που συχνά επισκιάζουν την πρόοδο που έχει γίνει. Ενώ πολλές διαδικασίες γίνονται πλέον ψηφιακά, πουθενά δεν υπάρχουν ξεκάθαρες οδηγίες για τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσει ο χρήστης. Δεν υπάρχει help desk και όπου υπάρχει, οι υπαλληλοι σπάνια είναι επαρκώς εκπαιδευμένοι», σημειώνει.
Ο φοροτεχνικός φέρνει ως παράδειγμα τέτοιας περίπτωσης το ενιαίο πιστοποιητικό δικαστικής φερεγγυότητας που έχει διαφημιστεί από την κυβέρνηση ως ο αντικαταστάτης των πολλών επιμέρους δικαστικών πιστοποιητικών. «Ο χρήστης πρέπει να αφιερώσει περίπου δύο ώρες για να συντάξει υπεύθυνη δήλωση και να εξηγήσει τον λόγο για τον οποίο ζητά το πιστοποιητικό. Στη συνέχεια πρέπει να επισυνάψει τα έγγραφα στην εφαρμογή των δικαστηρίων, η οποία επίσης δεν είναι ιδιαίτερα φιλική. Τέλος για να ολοκληρωθεί η αίτηση, ο χρήστης πρέπει να πληρώσει και παράβολο», εξηγεί.
Προσθέτει μάλιστα ότι όχι μόνο λείπουν οδηγίες για τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν αλλά το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ότι σε περίπτωση λάθους, ο χρήστης σε δεύτερο χρόνο δεν έχει δυνατότητα να δει τί έχει γίνει λάθος ώστε να το διορθώσει.
Η αίτηση ψηφιακά, η επεξεργασία από υπάλληλο
Και ο κ. Χατζηγεωργίου εντοπίζει προβλήματα στην επικοινωνία με τις εφορίες. «Έστω ότι κάνουμε ένα e-αίτημα για μια αλλαγή στο μητρώο. Κάποιες ΔΟΥ απαντούν εντός δύο ημερών, άλλες καθυστερούν μήνες. Όπως καταλαβαίνετε, η καθυστέρηση αυτή δυσκολεύει άλλες ενέργειες που κάνει παράλληλα η επιχείρηση. Ευτυχώς οι ΔΟΥ σταμάτησαν να ζητούν ενημερότητα από τα ασφαλιστικά ταμεία κι αυτό καταγράφεται στα θετικά», λέει ο ίδιος.
Αυτή η διαφορά στην απόκριση από εφορία σε εφορία σχετίζεται με το γεγονός ότι τα e-αιτήματα απαντώνται με δουλειά κάποιου υπαλλήλου και όχι αυτοματοποιημένα, μέσα από τη βάση δεδομένων του Δημοσίου, όπως μας μεταφέρει ο κ. Χατζηγεωργίου.
Κωνσταντίνος Λάππας
Πηγή: tvxs.gr
Τρία παραδείγματα ψηφιακής γραφειοκρατίας
«Δεν γίνεται να μιλάμε για ‘ψηφιακή επανάσταση’ αλλά ο πολίτης να πρέπει να μπαίνει σε τόσες διαφορετικές πλατφόρμες. Το Δημόσιο έχει όλα τα στοιχεία για να ενοποιηθούν όλες οι διαδικασίες. Γιατί δεν τα χρησιμοποιεί;» θέτει το ερώτημα ο κ. Αλωνιάτης και παραθέτει τρία παραδείγματα.
«Εδώ και δύο χρόνια έχει συνδεθεί το Δημόσιο με τα ληξιαρχεία. Σε περίπτωση θανάτου το taxis κλειδώνει αυτόματα ενώ πρέπει να υποβληθεί φορολογική δήλωση και να γίνει μια σειρά από άλλες ενέργειες. Αυτό πρέπει να λυθεί με κάποιο τρόπο», σημειώνει ο λογιστής και φοροτεχνικός. «Επίσης αχρείαστο μου φαίνεται το γεγονός ότι για την έκδοση βεβαίωσης περί μη ύπαρξης άλλης διαθήκης οι συγγενείς του θανόντος πρέπει να ανεβάσουν στο σύστημα τη ληξιαρχική πράξη θανάτου», προσθέτει.
Το δεύτερο παράδειγμα έχει να κάνει με τα παράβολα. «Ενώ βρίσκεσαι μέσα σε μια εφαρμογή για κάποια αίτηση, αν ζητείται παράβολο πρέπει να βγεις από εκεί, να πας στην εφαρμογή για τα παράβολα, να το πληρώσεις και ύστερα να γυρίσεις στην πρώτη εφαρμογή για να οριστικοποιήσεις την αίτηση. Δεν μπορείς να μπεις κατευθείαν στην εφαρμογή των παραβόλων γιατί αν δεν ξεκινήσεις την αίτηση, δεν γνωρίζεις τον τύπο του παραβόλου που ζητείται. Θα ήταν καλό να είναι εφικτή η έκδοση παραβόλου σε κάθε εφαρμογή-αίτηση όπου απαιτείται τέτοιο», σημειώνει ο φοροτεχνικός.
«Κι ύστερα, τα e-αιτήματα», συνεχίζει ο κ. Αλωνιάτης. «Οι επαγγελματίες που έχουμε πελάτες κυρίως άλλες επιχειρήσεις σε κάθε τιμολόγιο μας παρακρατείται το 20% της αμοιβής, με αποτέλεσμα συνήθως κάθε χρόνο να έχουμε επιστροφή φόρου. Επειδή όμως ταυτόχρονα καλούμαστε να πληρώσουμε ΦΠΑ, πρέπει να γίνει ένας συμψηφισμός. Μέχρι τώρα στέλναμε mail στην οικεία ΔΟΥ και γινόταν ο συμψηφισμός. Από φέτος το αίτημα αυτό υποβάλλεται μέσω taxis. Το υπέβαλα στις 14 Ιουλίου αλλά μέχρι τις 8 Αυγούστου δεν είχε γίνει τίποτα. Πήγα ο ίδιος στην Εφορία και μου είπαν ότι σαν κι εμένα περίμεναν 21.000 άνθρωποι. Τελικά ο συμφηφισμός έγινε μερικές ημέρες αργότερα και μόνο αφού πήγα ο ίδιος εκεί».
Γιατί να πρέπει ο πολίτης να κάνει αίτηση;
Σχετικά με τις πολλαπλές πλατφόρμες που δημιούργησε η κυβέρνηση για τα λογής-λογής επιδόματα την περίοδο της πανδημίας και της ενεργειακής κρίσης, ο κ. Αλωνιάτης σημειώνει: «Πάρτε για παράδειγμα το power pass, την αποζημίωση που δόθηκε στους καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας για μέρος όσων είχαν πληρώσει με την ρήτρα αναπροσαρμογής. Εφόσον το Δημόσιο είχε όλα τα στοιχεία, γιατί έπρεπε ο πολίτης να αιτηθεί της συγκεκριμένης παροχής;»
«Το γεγονός ότι ο πολίτης πρέπει να αιτηθεί για αυτό που δικαιούται ενέχει το στοιχείο της ανισότητας. Καλώς ή κακώς ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού δεν είναι εξοικειωμένο με την χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών και με αυτόν τον τρόπο ενδεχομένως κινδυνεύει να χάσει παροχές», παρατηρεί ο έμπειρος φοροτεχνικός.
Το σίγουρο είναι ότι το Δημόσιο «γλιτώνει» τα χρήματα από τα επιδόματα όσων δεν μπορούν ή αμέλησαν να κάνουν την αίτηση, χρήματα που θα έδινε εάν οι καταβολές των επιδομάτων γίνονταν αυτόματα.
Δεν υπάρχει καθοδήγηση
Από τη μεριά του ο αντιπρόεδρος της επιτροπής λογιστών του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, Ηλίας Χατζηγεωργίου στέκεται στην έλλειψη καθοδήγησης. «Η ψηφιακή μετάβαση έχει βοηθήσει πολύ, όμως τα προβλήματα είναι τόσα που συχνά επισκιάζουν την πρόοδο που έχει γίνει. Ενώ πολλές διαδικασίες γίνονται πλέον ψηφιακά, πουθενά δεν υπάρχουν ξεκάθαρες οδηγίες για τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσει ο χρήστης. Δεν υπάρχει help desk και όπου υπάρχει, οι υπαλληλοι σπάνια είναι επαρκώς εκπαιδευμένοι», σημειώνει.
Ο φοροτεχνικός φέρνει ως παράδειγμα τέτοιας περίπτωσης το ενιαίο πιστοποιητικό δικαστικής φερεγγυότητας που έχει διαφημιστεί από την κυβέρνηση ως ο αντικαταστάτης των πολλών επιμέρους δικαστικών πιστοποιητικών. «Ο χρήστης πρέπει να αφιερώσει περίπου δύο ώρες για να συντάξει υπεύθυνη δήλωση και να εξηγήσει τον λόγο για τον οποίο ζητά το πιστοποιητικό. Στη συνέχεια πρέπει να επισυνάψει τα έγγραφα στην εφαρμογή των δικαστηρίων, η οποία επίσης δεν είναι ιδιαίτερα φιλική. Τέλος για να ολοκληρωθεί η αίτηση, ο χρήστης πρέπει να πληρώσει και παράβολο», εξηγεί.
Προσθέτει μάλιστα ότι όχι μόνο λείπουν οδηγίες για τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν αλλά το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ότι σε περίπτωση λάθους, ο χρήστης σε δεύτερο χρόνο δεν έχει δυνατότητα να δει τί έχει γίνει λάθος ώστε να το διορθώσει.
Η αίτηση ψηφιακά, η επεξεργασία από υπάλληλο
Και ο κ. Χατζηγεωργίου εντοπίζει προβλήματα στην επικοινωνία με τις εφορίες. «Έστω ότι κάνουμε ένα e-αίτημα για μια αλλαγή στο μητρώο. Κάποιες ΔΟΥ απαντούν εντός δύο ημερών, άλλες καθυστερούν μήνες. Όπως καταλαβαίνετε, η καθυστέρηση αυτή δυσκολεύει άλλες ενέργειες που κάνει παράλληλα η επιχείρηση. Ευτυχώς οι ΔΟΥ σταμάτησαν να ζητούν ενημερότητα από τα ασφαλιστικά ταμεία κι αυτό καταγράφεται στα θετικά», λέει ο ίδιος.
Αυτή η διαφορά στην απόκριση από εφορία σε εφορία σχετίζεται με το γεγονός ότι τα e-αιτήματα απαντώνται με δουλειά κάποιου υπαλλήλου και όχι αυτοματοποιημένα, μέσα από τη βάση δεδομένων του Δημοσίου, όπως μας μεταφέρει ο κ. Χατζηγεωργίου.
Κωνσταντίνος Λάππας
Πηγή: tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου