Όπως κάθε χρόνο κατά την Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της έμφυλης βίας, το φεμινιστικό κίνημα κατέβηκε στον δρόμο ενάντια στις έμφυλες διακρίσεις, τις γυναικοκτονίες και γενικότερα στην πατριαρχία.
Συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα (σε Πλ. Κλαυθμώνος και Ομόνοια), ενώ ακολούθησαν και πορείες, η μια με έντονη αστυνομική παρουσία. Κινητοποιήσεις έγιναν και στη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα και σε άλλες πόλεις.Στις συγκεντρώσεις ακούστηκαν συνθήματα όπως «Το όχι είναι όχι ακούστε το καλά, για όλες τις Ελένες θα είμαστε γροθιά» αλλά και «Οι Ιρανές μας δείχνουν ξεκάθαρα τον δρόμο, στη βία του συστήματος ποτέ κανένα μόνο» ενώ με πρωτοβουλία της γυναικείας ομάδας ΜΩΒ πραγματοποιήθηκε δρώμενο.
Ακούστηκαν επίσης και άλλα συνθήματα, όπως «Δεν είναι η αγάπη, δεν είναι ο θυμός, το χέρι τους οπλίζει ο μισογυνισμός», αλλά και «Κανένας δεν ρωτάει ποτέ τον βιαστή, τι φόραγε, αν έβγαινε, αν έπινε πολύ».
«Η 25η Νοέμβρη έχει καθιερωθεί ιστορικά ως ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και αφιερώνεται θεσμικά στις γυναίκες με την "βιολογική" έννοια του όρου. Εμείς την επανανοηματοδούμε, ως μέρα ενάντια στην έμφυλη πατριαρχική βία γενικώς, βία που στρέφεται κατά και cis και τρανς ατόμων, θηλυκότητων και γυναικών (όχι απλώς με τη βιολογική έννοια του όρου), ατόμων που δεν χωρούν στην κυρίαρχη ετεροκανονικότητα» ανέφερε το κάλεσμα της φεμινιστικής συλλογικότητας Sabbat, για να προσθέσει:
«Μιας βίας σωματικής, λεκτικής και ψυχολογικής. Μιας βίας ταξικής, καθώς ασκείται εντονότερα στην εργατική τάξη (ειδικότερα σε μετανάστ(ρι)ες και πρόσφυγισσες). Οι πραγματικές ρίζες της έμφυλης βίας βρίσκονται βαθιά μέσα στις δομές του κράτους, και στην βαθιά σχέση πατριαρχίας και καπιταλισμού».
Από την πλευρά της, η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας τόνισε πως «η σαπίλα και η δυσωδία που φέρνουν στην επιφάνεια οι απανωτές αποκαλύψεις περιστατικών βίας σε βάρος γυναικών και παιδιών δεν αποτελούν «μεμονωμένη και ακραία» συμπεριφορά! Αποτελούν την πιο ακραία και αποκρουστική μορφή βίας. Όμως είναι ένα από τα πολλά πρόσωπα της, που βιώνουμε εμείς οι γυναίκες του καθημερινού μόχθου, καθώς είμαστε αντιμέτωπες με:
Συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα (σε Πλ. Κλαυθμώνος και Ομόνοια), ενώ ακολούθησαν και πορείες, η μια με έντονη αστυνομική παρουσία. Κινητοποιήσεις έγιναν και στη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα και σε άλλες πόλεις.Στις συγκεντρώσεις ακούστηκαν συνθήματα όπως «Το όχι είναι όχι ακούστε το καλά, για όλες τις Ελένες θα είμαστε γροθιά» αλλά και «Οι Ιρανές μας δείχνουν ξεκάθαρα τον δρόμο, στη βία του συστήματος ποτέ κανένα μόνο» ενώ με πρωτοβουλία της γυναικείας ομάδας ΜΩΒ πραγματοποιήθηκε δρώμενο.
Ακούστηκαν επίσης και άλλα συνθήματα, όπως «Δεν είναι η αγάπη, δεν είναι ο θυμός, το χέρι τους οπλίζει ο μισογυνισμός», αλλά και «Κανένας δεν ρωτάει ποτέ τον βιαστή, τι φόραγε, αν έβγαινε, αν έπινε πολύ».
«Η 25η Νοέμβρη έχει καθιερωθεί ιστορικά ως ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και αφιερώνεται θεσμικά στις γυναίκες με την "βιολογική" έννοια του όρου. Εμείς την επανανοηματοδούμε, ως μέρα ενάντια στην έμφυλη πατριαρχική βία γενικώς, βία που στρέφεται κατά και cis και τρανς ατόμων, θηλυκότητων και γυναικών (όχι απλώς με τη βιολογική έννοια του όρου), ατόμων που δεν χωρούν στην κυρίαρχη ετεροκανονικότητα» ανέφερε το κάλεσμα της φεμινιστικής συλλογικότητας Sabbat, για να προσθέσει:
«Μιας βίας σωματικής, λεκτικής και ψυχολογικής. Μιας βίας ταξικής, καθώς ασκείται εντονότερα στην εργατική τάξη (ειδικότερα σε μετανάστ(ρι)ες και πρόσφυγισσες). Οι πραγματικές ρίζες της έμφυλης βίας βρίσκονται βαθιά μέσα στις δομές του κράτους, και στην βαθιά σχέση πατριαρχίας και καπιταλισμού».
Από την πλευρά της, η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας τόνισε πως «η σαπίλα και η δυσωδία που φέρνουν στην επιφάνεια οι απανωτές αποκαλύψεις περιστατικών βίας σε βάρος γυναικών και παιδιών δεν αποτελούν «μεμονωμένη και ακραία» συμπεριφορά! Αποτελούν την πιο ακραία και αποκρουστική μορφή βίας. Όμως είναι ένα από τα πολλά πρόσωπα της, που βιώνουμε εμείς οι γυναίκες του καθημερινού μόχθου, καθώς είμαστε αντιμέτωπες με:
- την ανεργία, τη φτώχεια, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, την προσφυγιά
- τα ωράρια – λάστιχο, την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, τη δουλειά με ημερομηνία λήξης και χωρίς δικαιώματα, την έλλειψη προστασίας της υγείας και της μητρότητας
- τις ευθύνες και τις ανάγκες των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ΑμΕΑ που φορτώνονται στις δικές μας πλάτες, αφού λογίζονται ως “κόστος” για το κράτος - την ανυπαρξία των αναγκαίων δομών και προγραμμάτων πρόληψης και προστασίας παιδιών και γυναικών.
- τους χιλιάδες πλειστηριασμούς λαϊκών σπιτιών για να ικανοποιηθούν οι αδηφάγοι τραπεζίτες και τα funds».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου