Η ομάδα μας προχθές έπαιξε το τέταρτο φετινό επίσημο αγώνα στην έδρα της, έναν αγώνα πολύ σημαντικό και κομβικό και πανηγύρισε την πρώτη εντός έδρας νίκη στο πρωτάθλημα. Σ' αυτά τα τέσσερα πρώτα παιχνίδια, αντιμετώπισε ομάδες από όλες σχεδόν τις αγωνιστικές βαθμίδες, όπως αυτές διαμορφώνονται και καταγράφονται μέχρι σήμερα στον βαθμολογικό πίνακα. Κοινή και πολύ δυσάρεστη συνισταμένη όλων αυτών των αγώνων, είναι ότι όλους τους έδωσε σχεδόν «κεκλεισμένων των θυρών», αφού ο φίλαθλος κόσμος της Πέλλας απέχει συστηματικά! Στα δε εκτός έδρας η απόλυτη τραγωδία, πρόκειται για μια κατάσταση που δεν θυμάμαι να την έχω ξαναζήσει διαχρονικά σ' αυτό τον βαθμό, ούτε ως ποδοσφαιριστής, ούτε ως παράγοντας, ούτε ως φίλαθλος αυτής της ομάδας...
Και το παράδοξο να αναλογιστεί κανείς, εκτός του ότι πρόκειται για κεφαλοχώρι με σεβαστό πληθυσμό σε σχέση με πολλά άλλα, ότι και η συντριπτική πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών είναι από το χωριό και κάποιοι παλαιότεροι που δεν είναι όπως και ο προπονητής, είναι πλήρως «αφομοιωμένοι», «σάρκα από την σάρκα μας», έχοντας κολλημένα τόσο βαριά ποδοσφαιρικά αλλά και κοινωνικά «ένσημα» στην Πέλλα, όσο λίγοι. Η δε παρουσία και συμμετοχή των νεώτερων, απ' όπου κι αν την πιάσεις, μόνο τιμή περιποιεί για το χωριό και για κάθε χωριό που δεν είναι η γενέτειρά τους ή δεν τους συνδέει κάτι ιδιαίτερο, η επιλογή τους να βοηθήσουν, να φορέσουν την φανέλα του και να αγωνιστούν γι' αυτό... Επίσης, κάτι πολύ σημαντικό για χωριά που αντιμετωπίζουν αντικειμενικές δυσκολίες στο να συνθέσουν ολιγομελή διοικητικά σχήματα, ότι στη δική μας νέα διοίκηση συμμετέχουν για πρώτη φορά 6-7 νέοι παράγοντες σ' ένα 14μελές ευέλικτο ΔΣ (εύλογα προστίθενται αριθμητικά στους δεδομένους παλαιότερους παράγοντες που κάτι έμεινε να τους συνδέει με τον σύλλογο, στους παλαίμαχους ποδοσφαιριστές που πρόσφεραν και απόλαυσαν πράγματα απ' αυτόν, στους υποψήφιους και εκλεγμένους αυτοδιοικητικούς που σε λίγους μήνες θα ξαναχτυπήσουν τις πόρτες μας, κ.α.), που έβαλαν «πλάτη» το περασμένο καλοκαίρι στον επικείμενο κίνδυνο διάλυσης και αφανισμού του συλλόγου, δίνοντάς του το «φιλί της ζωής» και προσπαθώντας με κάθε τρόπο να τον στηρίξουν συν όλων των άλλων και οικονομικά, στα αυξημένα για όλους τους ερασιτεχνικούς ποδοσφαιρικούς συλλόγους με τα σημερινά πιο απαιτητικά δεδομένα, λειτουργικά του έξοδα.
Εσχάτως, αυτά τα λειτουργικά, είτε εξαιτίας κυβερνητικών επιλογών και αποφάσεων, είτε της Ομοσπονδίας, είτε των Ενώσεων, είτε ακόμη και λόγω της περιορισμένης συμμετοχής ή της απουσίας του κόσμου από αυτές τις κοινωνικές εκδηλώσεις, αυξάνονται... Ένα τέτοιο μας προέκυψε φέτος κυριολεκτικά «από τα κεραμίδια» (φαντάζομαι συμβαίνει στις περισσότερες ερασιτεχνικές ομάδες, αλλά αυτό δεν μας παρηγορεί, μας απογοητεύει)! Όχι ότι δεν συνέβαινε και στο παρελθόν, αλλά σίγουρα όχι με τέτοια συχνότητα... Τότε χαρακτηριζόταν περιστασιακό και έκτακτο λόγω κάποιων εκάστοτε ιδιαίτερων συνθηκών, κι έτσι ήταν πραγματικά... Φέτος παίρνει τον χαρακτήρα μονιμότητας, κανονικότητας, κι αυτό είναι πολύ ανησυχητικό!
Αυτό λοιπόν το «κεραμιδάτο» λειτουργικό έξοδο, είναι τα εξοδολόγια των αγώνων! Και ο λογαριασμός για τις ομάδες «βαραίνει» και ανεβαίνει ανάμεσα σε όλα τα άλλα και γιατί είναι κατάτι αυξημένα τα εξοδολόγια σε σχέση με το παρελθόν (5€ από την ΕΠΣ και 10€ από τους γιατρούς που πέρυσι τα είχαν προσθέσει «περιστασιακά» λόγω της υγειονομικής κρίσης, αλλά φέτος τα μονιμοποίησαν λόγω της ενεργειακής!) και γιατί η παρουσία του φίλαθλου κόσμου, είναι πολύ περιορισμένη! Η αύξηση της τιμής των εισιτηρίων κρίνεται και είναι απαγορευτική ως μια κάποια λύση κάλυψης, ακόμη κι αν έδιναν όμως αυτή τη δυνατότητα στους συλλόγους, κανένας πιστεύω δεν θα την υιοθετούσε για ευνόητους και ρεαλιστικούς λόγους.
Φέτος η ομάδα μας είναι «μέσα»... 4 στα 4! Και στους 4 εντός έδρας αγώνες της είναι ή «μέσα» ή «πολύ μέσα»! Τα εξοδολόγια καλύπτονται από την τσέπη των παραγόντων! Στο παιχνίδι της περασμένης Κυριακής έσπασε αρνητικό ρεκόρ προσέλευσης, μέχρι το επόμενο. Και πέρυσι υπήρξαν κάποια ανησυχητικά μηνύματα κυρίως στα play off (η συνολική χρονιά βγήκε «μία ή άλλη»), αλλά φέτος από το ξεκίνημα έχει γίνει κανόνας! Δεν θα μιλήσω για την περσινή συνολική επιβάρυνση του μπάτζετ, που ξέφυγε από κάθε λογικό όριο... Όσοι γνωρίζουν κι έχουν ασχοληθεί διοικητικά, καταλαβαίνουν ότι αυτό δεν είναι απλά ένα μικρό επιπλέον έξοδο... Είναι ένα ουρανοκατέβατο έξοδο, που στερεί κάποια σημαντικά έσοδα από τον σύλλογο, για άλλες βασικές και αναγκαίες δραστηριότητες. Κάποια μέλη της διοίκησης βλέποντας την εικόνα του άδειου γηπέδου, «αναγκάζονται» στην προμήθεια πέραν του ενός εισιτηρίου που τους αναλογεί! Αλλά ούτε κι αυτό λύνει το μεγάλο πρόβλημα δυστυχώς. Ίσως το μεγεθύνει... Συγκριτικά με τις παλαιότερες πολύ καλές χρονιές, πέρσι και φέτος, σύμφωνα με τα στοιχεία που διαθέτω, το ποσοστό μείωσης προσέλευσης φιλάθλων στο γήπεδο μας, ξεπερνάει το 90%!!!
Εσχάτως, αυτά τα λειτουργικά, είτε εξαιτίας κυβερνητικών επιλογών και αποφάσεων, είτε της Ομοσπονδίας, είτε των Ενώσεων, είτε ακόμη και λόγω της περιορισμένης συμμετοχής ή της απουσίας του κόσμου από αυτές τις κοινωνικές εκδηλώσεις, αυξάνονται... Ένα τέτοιο μας προέκυψε φέτος κυριολεκτικά «από τα κεραμίδια» (φαντάζομαι συμβαίνει στις περισσότερες ερασιτεχνικές ομάδες, αλλά αυτό δεν μας παρηγορεί, μας απογοητεύει)! Όχι ότι δεν συνέβαινε και στο παρελθόν, αλλά σίγουρα όχι με τέτοια συχνότητα... Τότε χαρακτηριζόταν περιστασιακό και έκτακτο λόγω κάποιων εκάστοτε ιδιαίτερων συνθηκών, κι έτσι ήταν πραγματικά... Φέτος παίρνει τον χαρακτήρα μονιμότητας, κανονικότητας, κι αυτό είναι πολύ ανησυχητικό!
Αυτό λοιπόν το «κεραμιδάτο» λειτουργικό έξοδο, είναι τα εξοδολόγια των αγώνων! Και ο λογαριασμός για τις ομάδες «βαραίνει» και ανεβαίνει ανάμεσα σε όλα τα άλλα και γιατί είναι κατάτι αυξημένα τα εξοδολόγια σε σχέση με το παρελθόν (5€ από την ΕΠΣ και 10€ από τους γιατρούς που πέρυσι τα είχαν προσθέσει «περιστασιακά» λόγω της υγειονομικής κρίσης, αλλά φέτος τα μονιμοποίησαν λόγω της ενεργειακής!) και γιατί η παρουσία του φίλαθλου κόσμου, είναι πολύ περιορισμένη! Η αύξηση της τιμής των εισιτηρίων κρίνεται και είναι απαγορευτική ως μια κάποια λύση κάλυψης, ακόμη κι αν έδιναν όμως αυτή τη δυνατότητα στους συλλόγους, κανένας πιστεύω δεν θα την υιοθετούσε για ευνόητους και ρεαλιστικούς λόγους.
Φέτος η ομάδα μας είναι «μέσα»... 4 στα 4! Και στους 4 εντός έδρας αγώνες της είναι ή «μέσα» ή «πολύ μέσα»! Τα εξοδολόγια καλύπτονται από την τσέπη των παραγόντων! Στο παιχνίδι της περασμένης Κυριακής έσπασε αρνητικό ρεκόρ προσέλευσης, μέχρι το επόμενο. Και πέρυσι υπήρξαν κάποια ανησυχητικά μηνύματα κυρίως στα play off (η συνολική χρονιά βγήκε «μία ή άλλη»), αλλά φέτος από το ξεκίνημα έχει γίνει κανόνας! Δεν θα μιλήσω για την περσινή συνολική επιβάρυνση του μπάτζετ, που ξέφυγε από κάθε λογικό όριο... Όσοι γνωρίζουν κι έχουν ασχοληθεί διοικητικά, καταλαβαίνουν ότι αυτό δεν είναι απλά ένα μικρό επιπλέον έξοδο... Είναι ένα ουρανοκατέβατο έξοδο, που στερεί κάποια σημαντικά έσοδα από τον σύλλογο, για άλλες βασικές και αναγκαίες δραστηριότητες. Κάποια μέλη της διοίκησης βλέποντας την εικόνα του άδειου γηπέδου, «αναγκάζονται» στην προμήθεια πέραν του ενός εισιτηρίου που τους αναλογεί! Αλλά ούτε κι αυτό λύνει το μεγάλο πρόβλημα δυστυχώς. Ίσως το μεγεθύνει... Συγκριτικά με τις παλαιότερες πολύ καλές χρονιές, πέρσι και φέτος, σύμφωνα με τα στοιχεία που διαθέτω, το ποσοστό μείωσης προσέλευσης φιλάθλων στο γήπεδο μας, ξεπερνάει το 90%!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου