Αίμα, σπέρμα, στέμμα

Εμείς τροφοδοτούμε το δράμα της...
Ελεγαν παλιά για τη δημοσιογραφία ότι το κοινό είναι αδηφάγο, ότι θα προτιμούν πάντοτε να διαβάζουν ειδήσεις για «αίμα, σπέρμα και στέμμα». Το στέμμα το ξεφορτωθήκαμε, αν και μας συγκινούν πολύ τα εκ του εξωτερικού πάθη του, όμως τα άλλα δύο... Αχ, τα άλλα δύο πώς μας τροφοδοτούν.

Από την Πισπιρίγκου έως τον Μίχο ένα στάτους δρόμος. Θυμάστε τότε που όλοι κι όλες ήξεραν τα πάντα; Πώς έγινε το έγκλημα, γιατί, ψυχιατρικές εξηγήσεις, ροζ δράματα ερωτικά, πού βρήκε την κεταμίνη, τα πάντα. Κι ήθελαν και κρεμάλες από πάνω.
Τώρα επίσης ξέρουμε. Τον ρόλο του Μίχου, της γυναίκας του, της μητέρας της ανήλικης, του πατέρα της. Του κουμπάρου, της συννυφάδας. Πιστέψαμε και ότι μία δήθεν πρόεδρος των εκδιδόμενων προσώπων έχει στοιχεία. Το διακινήσαμε. Γιατί εμείς ξέρουμε και τα πρωινάδικα αναζητούν ευκαιρία να σοκαριστούν υπέρμετρα και να διεκδικούν τη θανατική ποινή.
Ένα και το αυτό είναι. Στα κοινωνικά δίκτυα όλες κι όλοι έχουν βήμα. Αίσθημα δικαίου κι υπομονή δεν έχουν. Υπομονή να μιλήσουν οι δικηγόροι. Η μητέρα της ανήλικης. Να βγούνε οι καταθέσεις. Ολόκληρο κύκλωμα παιδοβιασμού θα το ξεσκεπάσουμε εμείς, τα λαγωνικά του Ίντερνετ και θα ζητήσουμε κρεμάλες μετά.
Γιατί δεν μας φτάνει το αίμα του παιδιού, δεν χορτάσαμε ακόμη. Θέλουμε κι άλλο.
Κι όσο εμείς θέλουμε να έχουμε δίκιο, διαπομπεύουμε το κορίτσι. Γιατί αυτό κάνουμε. Γιατί αυτό το παιδί πηγαίνει σχολείο και, αντί να το προστατεύσουμε, φροντίσαμε να θέλουμε κι άλλο, πληροφορίες κι άλλες, πολλές.Εμείς τροφοδοτούμε το δράμα της. Εμείς, οι εικασίες μας. Η ανάγκη μας για αίμα.
Αίμα, σπέρμα, στέμμα. Το στέμμα το ξεφορτωθήκαμε. Η υπόθεση των παιδοβιαστών μάς χαρίζει τα άλλα δύο.

Όλγα Στέφου
Πηγή: avgi.gr