Από τα χρόνια ακόμη της οργανωμένης φούσκας του Χρηματιστηρίου, όπου –αλίμονο– ο κάθε κακομοίρης-κατσαπλιάς ανά την ελληνική επικράτεια την είχε δει (αυτολεξεί) οικονομικός παράγοντας ικανός να καθορίζει τις κεφαλαιακές αξίες και, άρα, την πορεία της οικονομίας της χώρας(!), έχουν περάσει πάνω από 20 χρόνια. Πλην, όμως, εκείνη η εποχή σφράγισε, θαρρείς, ανεξίτηλα τόσο τον χαρακτήρα των Ελλήνων όσο και τις κάθε λογής οικονομικές προσπάθειες που επιχειρούσαν μετέπειτα (σαν αδιαφιλονίκητοι δαίμονες που είναι), ώστε, επιτέλους οι λέξεις, «λαμογιά», «αέρας» και «κανόνι» παρείσδυσαν στην καθημερινή ζωή μας εντελώς φυσιολογικά και μόνιμα.
Δεν θα μπορούσαν, λοιπόν, να διαφέρουν στις μέρες μας οι «μέθοδοι» και οι «τακτικές» που, εν τέλει, αρπάζουν ζωές και περιουσίες – το ευνοεί, άλλωστε, η... αβελτηρία της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, τα ευρωπαϊκά προγράμματα που μοιράζονται αφειδώς (αλλά κατατρώγονται ελαφρά τη καρδία από «ημέτερους» χριστιανούς επιτήδειους) και η «νέα φουρνιά» αεριτζήδων που τώρα βέβαια δεν ασχολείται με μετοχές και ομόλογα, αλλά με κιλοβατώρες και μεγαβατώρες που, εν δυνάμει και εν αναμονή του χειμώνα, έφτασαν να πουλιούνται σκέτο χρυσάφι.
Ωραίο πράγμα, αλήθεια, να γίνεσαι πλούσιος έτσι, χωρίς υποδομές, χωρίς κεφάλαια –χάριν γούστου, που λένε, ή επειδή η υπεύθυνη κυβέρνηση της χώρας αποφάσισε αφενός να διαμοιράσει την περιουσία της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού σε αμφίσημους παρόχους-ολιγάρχες και αφετέρου –καίτοι πολλές και διάφορες συνθήκες το επιτρέπουν– να λεηλατήσουν όλοι μαζί αυτή την ίδια περιουσία καθώς και τον ελληνικό λαό που είναι... ξένος και δεν καταλαβαίνει από... Χρηματιστήρια Ενέργειας και άλλα τέτοια, τα οποία αντιγράφηκαν και ταξίδευσαν από την Εσπερία με δρομολόγιο Express εν μιά νυκτί!
«Ο άνθρωπος είναι το μόνο ζώο που κοκκινίζει· ή που θα έπρεπε να το κάνει», συμπεραίνει κάπως αλληγορικά, αλλά και τελείως καυστικά, ο Αμερικανός συγγραφέας Μαρκ Τουέιν. Οταν δεν συλλογάται καλά, όμως, ή δεν έχει πάνω του καμιά από εκείνες τις αξίες που μπόρεσαν και έφεραν το είδος έως εδώ, μπορεί να είναι μόνο ζώο(!) και να νομίζει πως κοκκινίζει, αλλά στην ουσία να ασπρίζει καθώς θα χιονίζει τους πάντες δίπλα του! Οταν δε υποβοηθάται σ’ αυτό «θεσμικά» και στενά «από τα πάνω», υπάρχει και η περίπτωση να γίνει αόρατος ή και να αγιάσει από την παράδοξη και περίεργη τιμιότητά του! Και εφόσον, έτσι, κερδίσει την αιώνια ζωή, να γίνει απολαυστικά κι ένας αιώνιος πάροχος ηλεκτρικής ενέργειας...
Σπύρος Τάγκας - δημοσιογράφος
Πηγή: efsyn.gr
Ωραίο πράγμα, αλήθεια, να γίνεσαι πλούσιος έτσι, χωρίς υποδομές, χωρίς κεφάλαια –χάριν γούστου, που λένε, ή επειδή η υπεύθυνη κυβέρνηση της χώρας αποφάσισε αφενός να διαμοιράσει την περιουσία της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού σε αμφίσημους παρόχους-ολιγάρχες και αφετέρου –καίτοι πολλές και διάφορες συνθήκες το επιτρέπουν– να λεηλατήσουν όλοι μαζί αυτή την ίδια περιουσία καθώς και τον ελληνικό λαό που είναι... ξένος και δεν καταλαβαίνει από... Χρηματιστήρια Ενέργειας και άλλα τέτοια, τα οποία αντιγράφηκαν και ταξίδευσαν από την Εσπερία με δρομολόγιο Express εν μιά νυκτί!
«Ο άνθρωπος είναι το μόνο ζώο που κοκκινίζει· ή που θα έπρεπε να το κάνει», συμπεραίνει κάπως αλληγορικά, αλλά και τελείως καυστικά, ο Αμερικανός συγγραφέας Μαρκ Τουέιν. Οταν δεν συλλογάται καλά, όμως, ή δεν έχει πάνω του καμιά από εκείνες τις αξίες που μπόρεσαν και έφεραν το είδος έως εδώ, μπορεί να είναι μόνο ζώο(!) και να νομίζει πως κοκκινίζει, αλλά στην ουσία να ασπρίζει καθώς θα χιονίζει τους πάντες δίπλα του! Οταν δε υποβοηθάται σ’ αυτό «θεσμικά» και στενά «από τα πάνω», υπάρχει και η περίπτωση να γίνει αόρατος ή και να αγιάσει από την παράδοξη και περίεργη τιμιότητά του! Και εφόσον, έτσι, κερδίσει την αιώνια ζωή, να γίνει απολαυστικά κι ένας αιώνιος πάροχος ηλεκτρικής ενέργειας...
Σπύρος Τάγκας - δημοσιογράφος
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου