 |
| Κάθε χρόνο πέφτουν στη Γη ή στο νερό λιγότεροι από 10.000 μετεωρίτες. Οι περισσότεροι είναι πολύ μικροί και σχετικά λίγοι επιβιώνουν της πύρινης εισόδου στην ατμόσφαιρα. ISTOCK |
Όταν βλέπουμε ένα αστέρια να 'πέφτει' και κάνουμε ευχή, είναι χρήσιμο να ξέρουμε πως πρόκειται για διαστημικό βράχο που μπαίνει στην ατμόσφαιρα της Γης και φλέγεται. Πόσοι πέφτουν κάθε χρόνο και ποιοι είναι επικίνδυνοι.
Όταν πέφτει ένα αστέρι, συνηθίζουμε να κάνουμε μια ευχή. Είναι κάτι που πάντα έκαναν οι άνθρωποι, από την εποχή του μεγάλου μαθηματικού και αστρονόμου, Κλαύδιου Πτολεμαίου από τον 2ο μΧ αιώνα. Εκείνος ήταν που είχε πει ότι τα πεφταστέρια ήταν σημάδι ότι οι Θεοί ακούν τις επιθυμίες μας.
Κάθε διάττων αστέρας που ακολουθεί καθοδική πορεία είναι φλεγόμενος βράχος του διαστήματος που μπαίνει στην ατμόσφαιρα της Γης. Σύμφωνα με πληροφορίες που έδωσε η American Meteor Society (AMS), αυτά τα μετεωροειδή είναι τα μικρότερα μέλη του ηλιακού συστήματος. Όποτε ένα μπαίνει στην ατμόσφαιρα της Γης, δημιουργεί μια σύντομη λάμψη κινούμενου φωτός στον ουρανό, που ονομάζεται μετεωρίτης.
Εάν υπολείμματα επιβιώσουν από το ταξίδι μέσω της ατμόσφαιρας και φτάσουν στο έδαφος, ονομάζονται μετεωρίτες.
Κάθε χρόνο πέφτουν στη Γη ή στο νερό λιγότεροι από 10.000 μετεωρίτες. Οι περισσότεροι είναι πολύ μικροί και σχετικά λίγοι επιβιώνουν της πύρινης εισόδου στην ατμόσφαιρα. Και για αυτό δεν αποτελούν απειλή για τους ζωντανούς οργανισμούς.
Ο αστρονόμος του University of the Republic, στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης, Gonzalo Tancredi, ο οποίος έκανε τις μετρήσεις, δήλωσε στο Live Science πως “αυτό που συμβαίνει με τη Γη και τους μετεωρίτες είναι ήσσονος, συγκριτικά με ό,τι γίνεται στο φεγγάρι όπου δεν υπάρχει ατμόσφαιρα και δέχεται χτυπήματα από βράχους διαφόρων μεγεθών: είναι από 11 έως 1.100 τόνους (η μάζα 5.5 αυτοκινήτων) σκόνης διαστημικών βράχων και περί τις 33.000 διαστημικές πέτρες μεγέθους μπάλας πινγκ πονγκ, το χρόνο”.
Για να υπολογίσει ο Tancredi πόσοι μετεωρίτες χτυπούν τη Γη κάθε χρόνο, ανέλυσε δεδομένα από την Meteoritical Society.
Από το 2007 έως το 2018, υπήρξαν 95 αναφορές μετεωριτών που έπεσαν στη Γη, με μέσο ποσοστό περίπου 7,9 αναφορές ανά έτος.
Η έκθεση ανέφερε και ότι είναι αδύνατο να γνωρίζουμε με βεβαιότητα πόσοι μετεωρίτες πέφτουν στον ωκεανό και βυθίζονται στον βυθό, χωρίς να εντοπιστούν.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις,
Κάθε διάττων αστέρας που ακολουθεί καθοδική πορεία είναι φλεγόμενος βράχος του διαστήματος που μπαίνει στην ατμόσφαιρα της Γης. Σύμφωνα με πληροφορίες που έδωσε η American Meteor Society (AMS), αυτά τα μετεωροειδή είναι τα μικρότερα μέλη του ηλιακού συστήματος. Όποτε ένα μπαίνει στην ατμόσφαιρα της Γης, δημιουργεί μια σύντομη λάμψη κινούμενου φωτός στον ουρανό, που ονομάζεται μετεωρίτης.
Εάν υπολείμματα επιβιώσουν από το ταξίδι μέσω της ατμόσφαιρας και φτάσουν στο έδαφος, ονομάζονται μετεωρίτες.
Κάθε χρόνο πέφτουν στη Γη ή στο νερό λιγότεροι από 10.000 μετεωρίτες. Οι περισσότεροι είναι πολύ μικροί και σχετικά λίγοι επιβιώνουν της πύρινης εισόδου στην ατμόσφαιρα. Και για αυτό δεν αποτελούν απειλή για τους ζωντανούς οργανισμούς.
Ο αστρονόμος του University of the Republic, στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης, Gonzalo Tancredi, ο οποίος έκανε τις μετρήσεις, δήλωσε στο Live Science πως “αυτό που συμβαίνει με τη Γη και τους μετεωρίτες είναι ήσσονος, συγκριτικά με ό,τι γίνεται στο φεγγάρι όπου δεν υπάρχει ατμόσφαιρα και δέχεται χτυπήματα από βράχους διαφόρων μεγεθών: είναι από 11 έως 1.100 τόνους (η μάζα 5.5 αυτοκινήτων) σκόνης διαστημικών βράχων και περί τις 33.000 διαστημικές πέτρες μεγέθους μπάλας πινγκ πονγκ, το χρόνο”.
Για να υπολογίσει ο Tancredi πόσοι μετεωρίτες χτυπούν τη Γη κάθε χρόνο, ανέλυσε δεδομένα από την Meteoritical Society.
Από το 2007 έως το 2018, υπήρξαν 95 αναφορές μετεωριτών που έπεσαν στη Γη, με μέσο ποσοστό περίπου 7,9 αναφορές ανά έτος.
Η έκθεση ανέφερε και ότι είναι αδύνατο να γνωρίζουμε με βεβαιότητα πόσοι μετεωρίτες πέφτουν στον ωκεανό και βυθίζονται στον βυθό, χωρίς να εντοπιστούν.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις,
- διαστημικοί βράχοι με πλάτος περίπου 10 μέτρων αναμένεται να εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης, κάθε έξι έως δέκα χρόνια.
- βράχος αυτού του μεγέθους είναι αρκετά μεγάλος για να προκαλέσει μια έκρηξη, όπως αυτή του γεγονότος Tunguska το 1908 στη Ρωσία συμβαίνει περίπου κάθε 500 χρόνια.
- μια μεγάλη κοσμική πρόσκρουση από ένα βράχο πλάτους περίπου ενός χιλιομέτρου συμβαίνει κάθε 300.000 έως 500.000 χρόνια
- μια σύγκρουση όπως αυτή που τελείωσε την Κρητιδική περίοδο και εξάλειψε τους δεινόσαυρους μπορεί να συμβεί μία φορά στα 100 εκατομμύρια έως 200 εκατομμύρια χρόνια.
Για αυτούς τους λόγους, η NASA έχει φτάξει και έχει θέσει σε λειτουργία αμυντικό σύστημα (αξίας 150 εκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο). Έχει τονίσει ότι δεν υπάρχει φόβος για συντέλεια, αλλά δεν χάνει κάτι να αποκτά γνώσεις που ίσως φανούν χρήσιμες.
Νίκη Μπάκουλη
Πηγή: news247.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου