Το ερώτημα του τίτλου φαίνεται πως πονοκεφάλιασε την πλειοψηφία των εγχώριων ΜΜΕ. Δυστυχώς όμως τον Αύγουστο του 2022 δεν εμφανίστηκαν... εξωγήινοι.
Δυστυχώς για την κυβέρνηση και όσους την στηρίζουν, ο Αύγουστος του 2022 δεν είναι ο μήνας που η ανθρωπότητα ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με έναν εξωγήινο πολιτισμό. Ούτε ο μήνας που βρέθηκε η θεραπεία μιας ανίατης ασθένειας, (ούτε καν η θεραπεία της φαλάκρας).
Αντιθέτως είναι ο μήνας που – όσον αφορά την Ελλάδα- ο Ουμπέρτο Έκο για άλλη μια φορά («Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις») εκτέθηκε. Μιλάμε -φυσικά- για το Σκάνδαλο των Υποκλοπών.
Δυστυχώς για την κυβέρνηση και όσους την στηρίζουν, ο Αύγουστος του 2022 δεν είναι ο μήνας που η ανθρωπότητα ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με έναν εξωγήινο πολιτισμό. Ούτε ο μήνας που βρέθηκε η θεραπεία μιας ανίατης ασθένειας, (ούτε καν η θεραπεία της φαλάκρας).
Αντιθέτως είναι ο μήνας που – όσον αφορά την Ελλάδα- ο Ουμπέρτο Έκο για άλλη μια φορά («Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις») εκτέθηκε. Μιλάμε -φυσικά- για το Σκάνδαλο των Υποκλοπών.
Η παραδοχή της παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη αποτελεί μια ειδησεογραφική «βόμβα μεγατόνων» για την οποία θα απαιτούνταν γεγονότα τεράστιας ειδησεογραφικής αξίας για να... υποβαθμιστεί.
Παρόλα αυτά όμως – όπως παρατηρεί κάθε πολίτης που έχει μια στοιχειώδη σχέση με την πολιτική και την ειδησεογραφία- η πλειοψηφία των εγχώριων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, κατέβαλε μια φιλότιμη προσπάθεια. Έστω με τα – πενιχρά για την περίσταση- υλικά που «φύτρωσαν στο χωράφι της επικαιρότητας».
Οι υποκλοπές μία είδηση άμεσα «δεμένη» με την λειτουργία της δημοκρατίας στην Ελλάδα, απασχόλησε κάθε σοβαρό μέσο ενημέρωσης του εξωτερικού, στην Ελλάδα όμως δεν αποτιμήθηκε με τον ίδιο τρόπο. Τα Μέσα Ενημέρωσης που το αξιολόγησαν ως κορυφαίο και το «παίζουν πρώτο θέμα» (ανάμεσα τους και το News 24/7) αποτελούν μειοψηφία.
Μια συνθήκη που δεν φαίνεται να είναι ζήτημα ειδησεογραφικής αντιληπτικότητας, αλλά πολιτική επιλογή. Στο εύλογο αυτό συμπέρασμα άλλωστε, καταλήγουν τα επιτελεία όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Μέρα 25) όπως φαίνεται και από τις δηλώσεις των στελεχών τους και τις ανακοινώσεις που εκδίδουν σε πυρετώδεις ρυθμούς.
Ας το αναλύσουμε λίγο: Το σκάνδαλο των υποκλοπών περιλαμβάνει μια παρακολούθηση πολιτικού αρχηγού και ευρωβουλευτή. Την αιφνίδια παραίτηση δύο κορυφαίων κυβερνητικών παραγόντων. Αναπάντητα ερωτήματα για ένα λογισμικό 14 εκατομμυρίων, και την άγνωστη δράση της ΕΥΠ. Έχει άμεσες επιπτώσεις στις σχέσεις των κομμάτων εν μέσω προεκλογικής περιόδου. Αντικειμενικά «ανοίγει» πάμπολλα πεδία δημοσιογραφικής έρευνας.
Με αυτά τα στοιχεία η λογική, η δεοντολογία, ακόμη και το στενό επιχειρηματικό συμφέρον των ΜΜΕ, επιβάλλει ένα ζήτημα σαν αυτό να έχει «πιάσει στασίδι» στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και των ιστότοπων. Επίσης να έχει «καπαρώσει» για εβδομάδες την πρώτη θέση στα δελτία ειδήσεων.
Όμως αυτή η εικόνα υπήρξε μόνον δύο ημέρες: Αυτή της ανακοίνωσής των παραιτήσεων Γρηγοριάδη – Κοντολέοντα και εκείνη της δημόσιας δήλωσης του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Όλο το υπόλοιπο χρονικό διάστημα το «Σκάνδαλο των Υποκλοπών» βρέθηκε να είναι 3ο, 4ο ή 5ο θέμα στα δελτία ειδήσεων, πρώτο θέμα μόνον σε πολύ συγκεκριμένες εφημερίδες, ενώ θα έπρεπε κανείς να «σκάψει» στις περισσότερες ειδησεογραφικές ιστοσελίδες για να το ανακαλύψει.
Αντιθέτως φαίνεται πως επιλέχθηκαν διάφορες θεματικές ενότητες, ώστε να παίξουν το ρόλο του «γεγονότος» που θα εξοβελίσει το σκάνδαλο των υποκλοπών «από το βάθρο». Ας δούμε μερικές από αυτές…
Διακοπές, Μύκονοοοος και Yolo
Πόσο μπορεί να φτάσει ο αστακός σε ένα εστιατόριο της Μυκόνου ή της Σαντορίνης; Ποια πληρότητα έχουν οι δημοφιλείς τουριστικοί προορισμοί; Που πήγε ο «Τάδε» ή η «Δείνα» διασημότητα; Αυτά και άλλα πολλά ανάλογα ερωτηματικά εκτιμήθηκαν ως «εποχικά», «καλοκαιρινά» και τέλος πάντως πολύ πιο επίκαιρα θέματα που πρέπει να απασχολήσουν τον πολίτη στην τρέχουσα συγκυρία. Έτσι οι «φωτογραφίες παραλίας» ιεραρχήθηκαν δεόντως και «κάλυψαν» σε αρκετά ΜΜΕ την υπόθεση των παρακολουθήσεων.
Άλλωστε ταιριάζουν και με το ευρύτερο κυβερνητικό πνεύμα. Αυτό που δεν επιτρέπει στην Βουλή να συνεδριάσει για τις υποκλοπές την εβδομάδα που πέρασε και την εβδομάδα που έρχεται. Κάτι τέτοιο θα «τάραζε» την (άτυπα καθιερωμένη) αργία των κοινοβουλευτικών διαδικασιών στα μέσα Αυγούστου. Όπως επισήμανε άλλωστε σε ανακοίνωση του και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου τέτοια πράγματα, δηλαδή συνεδριάσεις της Βουλής παραμονή 15αύγουστου συνέβαιναν μόνον επί ΣΥΡΙΖΑ, το πρώτο 6μηνο του 2015. Έτσι η λειτουργία του κοινοβουλίου μια τέτοια περίοδο θα ήταν κάτι σαν …δείγμα κρίσης και παρακμής. Σε αντίθεση με το να μένουν μετέωρα ζητήματα που αφορούν την λειτουργία της δημοκρατίας.
Το αστυνομικό δελτίο
Εκτός από τα «θερινά θέματα» την τιμητική τους είχαν αυτή την περίοδο και οι ειδήσεις που προκύπτουν από το αστυνομικό δελτίο. Οι χρόνιες παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας, για μία φορά ακόμη (δυστυχώς) έδωσαν πλούσιο υλικό σε όσα media θέλησαν να μην είναι κραυγαλέα η απροθυμία τους να αναδείξουν το ζήτημα των παρακολουθήσεων. Οικογενειακές τραγωδίες με φόνους, βιασμοί, ληστείες τραπεζών και άλλα φαινόμενα αποκλίνουσας ή παθολογικής συμπεριφοράς ήρθαν στο προσκήνιο.
Ξεχωριστή θέση για μία φορά ακόμη είχαν οι γυναικοκτονίες. Η ακραία αυτή έκφανση των πατριαρχικών κοινωνικών δομών και των συνακόλουθων αντιλήψεων μπορεί να μην αναγνωρίζεται από την ελληνική πολιτεία, κάλλιστα όμως μπορεί να προβληθεί αν το απαιτούν οι περιστάσεις από τα μέσα επικοινωνίας της. Κυρίως με την διαστρεβλωτική οπτική του «εγκλήματος πάθους».
Το «Αμπντουλχαμίντ Χαν»
Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, αποτελούν πάντα ένα σοβαρό ζήτημα. Περνούν μία ιδιαίτερα δύσκολη φάση. Κυρίως εξαιτίας «του αέρα» που έχει πάρει η κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μετά την αναβάθμιση του διεθνούς ρόλου της Τουρκίας, την οποία πέτυχε με την διπλωματική εμπλοκή της στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Παρόλα αυτά το ερευνητικό «Αμπντουλχαμίντ Χαν» που έχει επιλέξει το καθεστώς Ερντογάν για να προκαλέσει με πορείες εντός της ελληνικής ή της κυπριακής ΑΟΖ δεν έχει (ακόμη τουλάχιστον) δημιουργήσει τα προβλήματα που προκάλεσε το «Όρουτς Ρεις» το καλοκαίρι του 2020.
Παρόλα αυτά η αξιοποίηση των λεγόμενων «εθνικών θεμάτων» ως επικοινωνιακό αντίβαρο στο Σκανδαλο των Υποκλοπών, καταγράφηκε και αυτή στα εγχώρια ΜΜΕ.
Θυμήθηκαν την ακρίβεια
Ακόμη και η ακρίβεια, ένα θέμα που σίγουρα δεν έρχεται πρώτο στις προτιμήσεις των φιλο-κυβερνητικών ΜΜΕ επιστρατεύθηκε. Όχι τόσο προκειμένου να αναδειχθεί ότι ο πληθωρισμός (και) τον Αύγουστο έφθασε στο 11,6%, αλλά κυρίως μέσω της προβολής των κυβερνητικών μέτρων ενίσχυσης. Παρότι αυτά έχουν ανακοινωθεί εδώ και αρκετές εβδομάδες και είναι επαρκώς γνωστά. Προφανώς κάποιοι σκέφθηκαν ότι το ενδιαφέρον του κόσμου – λόγω ανέχειας- θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο. Επίσης επανήλθαν και ζητήματα …υγειονομικού ενδιαφέροντας, όπως η ευλογιά των πιθήκων. Θέματα κλιματικής αλλαγής, ζητήματα κοινωνικής ασφάλισης αλλά και φορολογικά θέματα, δίχως ειδησεογραφικό υπόβαθρο αφού δεν υπήρξε κάποιο γεγονός που να δικαιολογεί την επιλογή τους.
Τέλος δεν πέρασε απαρατήρητη και η προσπάθεια να αναδειχθεί σε ζήτημα πρώτου μεγέθους η αντίδραση των κατοίκων των Εξαρχείων για το αν θα γίνει στην πλατεία ο νέος σταθμός του Μετρό. Με έναν μανιχαϊστικό τρόπο όπου η … «Ανομία» συγκρούεται με την «Τάξη». Σε αυτό συνέβαλαν και οι απανωτές ανακοινώσεις απο την πλευρά της κυβέρνησης.
Η επίδραση του Σκανδάλου των Υποκλοπών στην πολιτική σκηνή είναι καταλυτική, τόσο ώστε είναι αδύνατο να εξοβελιστεί από την επικαιρότητα. Οι τάσεις υποβάθμισής του στο mediaκο σκηνικό καταγράφθηκαν όμως. Αποτελούν ένα ακόμη σημείο προβληματισμού για την λειτουργία των δημοκρατικών πυλώνων. Αν υποθέσουμε ότι τα μέσα ενημέρωσης συνεχίζουν να αποτελούν έναν από αυτούς.
Γεράσιμος Λιβιτσάνος
Πηγή: news247.gr
Παρόλα αυτά όμως – όπως παρατηρεί κάθε πολίτης που έχει μια στοιχειώδη σχέση με την πολιτική και την ειδησεογραφία- η πλειοψηφία των εγχώριων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, κατέβαλε μια φιλότιμη προσπάθεια. Έστω με τα – πενιχρά για την περίσταση- υλικά που «φύτρωσαν στο χωράφι της επικαιρότητας».
Μια συνθήκη που δεν φαίνεται να είναι ζήτημα ειδησεογραφικής αντιληπτικότητας, αλλά πολιτική επιλογή. Στο εύλογο αυτό συμπέρασμα άλλωστε, καταλήγουν τα επιτελεία όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Μέρα 25) όπως φαίνεται και από τις δηλώσεις των στελεχών τους και τις ανακοινώσεις που εκδίδουν σε πυρετώδεις ρυθμούς.
Ας το αναλύσουμε λίγο: Το σκάνδαλο των υποκλοπών περιλαμβάνει μια παρακολούθηση πολιτικού αρχηγού και ευρωβουλευτή. Την αιφνίδια παραίτηση δύο κορυφαίων κυβερνητικών παραγόντων. Αναπάντητα ερωτήματα για ένα λογισμικό 14 εκατομμυρίων, και την άγνωστη δράση της ΕΥΠ. Έχει άμεσες επιπτώσεις στις σχέσεις των κομμάτων εν μέσω προεκλογικής περιόδου. Αντικειμενικά «ανοίγει» πάμπολλα πεδία δημοσιογραφικής έρευνας.
Με αυτά τα στοιχεία η λογική, η δεοντολογία, ακόμη και το στενό επιχειρηματικό συμφέρον των ΜΜΕ, επιβάλλει ένα ζήτημα σαν αυτό να έχει «πιάσει στασίδι» στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και των ιστότοπων. Επίσης να έχει «καπαρώσει» για εβδομάδες την πρώτη θέση στα δελτία ειδήσεων.
Όμως αυτή η εικόνα υπήρξε μόνον δύο ημέρες: Αυτή της ανακοίνωσής των παραιτήσεων Γρηγοριάδη – Κοντολέοντα και εκείνη της δημόσιας δήλωσης του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Όλο το υπόλοιπο χρονικό διάστημα το «Σκάνδαλο των Υποκλοπών» βρέθηκε να είναι 3ο, 4ο ή 5ο θέμα στα δελτία ειδήσεων, πρώτο θέμα μόνον σε πολύ συγκεκριμένες εφημερίδες, ενώ θα έπρεπε κανείς να «σκάψει» στις περισσότερες ειδησεογραφικές ιστοσελίδες για να το ανακαλύψει.
Αντιθέτως φαίνεται πως επιλέχθηκαν διάφορες θεματικές ενότητες, ώστε να παίξουν το ρόλο του «γεγονότος» που θα εξοβελίσει το σκάνδαλο των υποκλοπών «από το βάθρο». Ας δούμε μερικές από αυτές…
Πόσο μπορεί να φτάσει ο αστακός σε ένα εστιατόριο της Μυκόνου ή της Σαντορίνης; Ποια πληρότητα έχουν οι δημοφιλείς τουριστικοί προορισμοί; Που πήγε ο «Τάδε» ή η «Δείνα» διασημότητα; Αυτά και άλλα πολλά ανάλογα ερωτηματικά εκτιμήθηκαν ως «εποχικά», «καλοκαιρινά» και τέλος πάντως πολύ πιο επίκαιρα θέματα που πρέπει να απασχολήσουν τον πολίτη στην τρέχουσα συγκυρία. Έτσι οι «φωτογραφίες παραλίας» ιεραρχήθηκαν δεόντως και «κάλυψαν» σε αρκετά ΜΜΕ την υπόθεση των παρακολουθήσεων.
Άλλωστε ταιριάζουν και με το ευρύτερο κυβερνητικό πνεύμα. Αυτό που δεν επιτρέπει στην Βουλή να συνεδριάσει για τις υποκλοπές την εβδομάδα που πέρασε και την εβδομάδα που έρχεται. Κάτι τέτοιο θα «τάραζε» την (άτυπα καθιερωμένη) αργία των κοινοβουλευτικών διαδικασιών στα μέσα Αυγούστου. Όπως επισήμανε άλλωστε σε ανακοίνωση του και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου τέτοια πράγματα, δηλαδή συνεδριάσεις της Βουλής παραμονή 15αύγουστου συνέβαιναν μόνον επί ΣΥΡΙΖΑ, το πρώτο 6μηνο του 2015. Έτσι η λειτουργία του κοινοβουλίου μια τέτοια περίοδο θα ήταν κάτι σαν …δείγμα κρίσης και παρακμής. Σε αντίθεση με το να μένουν μετέωρα ζητήματα που αφορούν την λειτουργία της δημοκρατίας.
Το αστυνομικό δελτίο
Εκτός από τα «θερινά θέματα» την τιμητική τους είχαν αυτή την περίοδο και οι ειδήσεις που προκύπτουν από το αστυνομικό δελτίο. Οι χρόνιες παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας, για μία φορά ακόμη (δυστυχώς) έδωσαν πλούσιο υλικό σε όσα media θέλησαν να μην είναι κραυγαλέα η απροθυμία τους να αναδείξουν το ζήτημα των παρακολουθήσεων. Οικογενειακές τραγωδίες με φόνους, βιασμοί, ληστείες τραπεζών και άλλα φαινόμενα αποκλίνουσας ή παθολογικής συμπεριφοράς ήρθαν στο προσκήνιο.
Ξεχωριστή θέση για μία φορά ακόμη είχαν οι γυναικοκτονίες. Η ακραία αυτή έκφανση των πατριαρχικών κοινωνικών δομών και των συνακόλουθων αντιλήψεων μπορεί να μην αναγνωρίζεται από την ελληνική πολιτεία, κάλλιστα όμως μπορεί να προβληθεί αν το απαιτούν οι περιστάσεις από τα μέσα επικοινωνίας της. Κυρίως με την διαστρεβλωτική οπτική του «εγκλήματος πάθους».
Το «Αμπντουλχαμίντ Χαν»
Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, αποτελούν πάντα ένα σοβαρό ζήτημα. Περνούν μία ιδιαίτερα δύσκολη φάση. Κυρίως εξαιτίας «του αέρα» που έχει πάρει η κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μετά την αναβάθμιση του διεθνούς ρόλου της Τουρκίας, την οποία πέτυχε με την διπλωματική εμπλοκή της στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Παρόλα αυτά το ερευνητικό «Αμπντουλχαμίντ Χαν» που έχει επιλέξει το καθεστώς Ερντογάν για να προκαλέσει με πορείες εντός της ελληνικής ή της κυπριακής ΑΟΖ δεν έχει (ακόμη τουλάχιστον) δημιουργήσει τα προβλήματα που προκάλεσε το «Όρουτς Ρεις» το καλοκαίρι του 2020.
Παρόλα αυτά η αξιοποίηση των λεγόμενων «εθνικών θεμάτων» ως επικοινωνιακό αντίβαρο στο Σκανδαλο των Υποκλοπών, καταγράφηκε και αυτή στα εγχώρια ΜΜΕ.
Ακόμη και η ακρίβεια, ένα θέμα που σίγουρα δεν έρχεται πρώτο στις προτιμήσεις των φιλο-κυβερνητικών ΜΜΕ επιστρατεύθηκε. Όχι τόσο προκειμένου να αναδειχθεί ότι ο πληθωρισμός (και) τον Αύγουστο έφθασε στο 11,6%, αλλά κυρίως μέσω της προβολής των κυβερνητικών μέτρων ενίσχυσης. Παρότι αυτά έχουν ανακοινωθεί εδώ και αρκετές εβδομάδες και είναι επαρκώς γνωστά. Προφανώς κάποιοι σκέφθηκαν ότι το ενδιαφέρον του κόσμου – λόγω ανέχειας- θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο. Επίσης επανήλθαν και ζητήματα …υγειονομικού ενδιαφέροντας, όπως η ευλογιά των πιθήκων. Θέματα κλιματικής αλλαγής, ζητήματα κοινωνικής ασφάλισης αλλά και φορολογικά θέματα, δίχως ειδησεογραφικό υπόβαθρο αφού δεν υπήρξε κάποιο γεγονός που να δικαιολογεί την επιλογή τους.
Τέλος δεν πέρασε απαρατήρητη και η προσπάθεια να αναδειχθεί σε ζήτημα πρώτου μεγέθους η αντίδραση των κατοίκων των Εξαρχείων για το αν θα γίνει στην πλατεία ο νέος σταθμός του Μετρό. Με έναν μανιχαϊστικό τρόπο όπου η … «Ανομία» συγκρούεται με την «Τάξη». Σε αυτό συνέβαλαν και οι απανωτές ανακοινώσεις απο την πλευρά της κυβέρνησης.
Η επίδραση του Σκανδάλου των Υποκλοπών στην πολιτική σκηνή είναι καταλυτική, τόσο ώστε είναι αδύνατο να εξοβελιστεί από την επικαιρότητα. Οι τάσεις υποβάθμισής του στο mediaκο σκηνικό καταγράφθηκαν όμως. Αποτελούν ένα ακόμη σημείο προβληματισμού για την λειτουργία των δημοκρατικών πυλώνων. Αν υποθέσουμε ότι τα μέσα ενημέρωσης συνεχίζουν να αποτελούν έναν από αυτούς.
Γεράσιμος Λιβιτσάνος
Πηγή: news247.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου