Σε πλήρη αναντιστοιχία οι καταγγελίες για λογισμικά υποκλοπής ακόμη και σε πολιτικούς αρχηγούς με τον χώρο που καταλαμβάνουν στην ειδησεογραφία.
Προβλήθηκε αντίστοιχα με την σημασία του από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της χώρας η υπόθεση των παρακολουθήσεων; Είτε αυτή αφορά την καταγγελία που έκανε ο Νίκος Ανδρουλάκης, είτε τα όσα αφορούν τον δημοσιογράφο Θανάση Κουκάκη, είτε όσα αφορούν την δυνατότητα παρακολούθησης κάθε πολίτη;
Προβλήθηκε αντίστοιχα με την σημασία του από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της χώρας η υπόθεση των παρακολουθήσεων; Είτε αυτή αφορά την καταγγελία που έκανε ο Νίκος Ανδρουλάκης, είτε τα όσα αφορούν τον δημοσιογράφο Θανάση Κουκάκη, είτε όσα αφορούν την δυνατότητα παρακολούθησης κάθε πολίτη;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό, για όποιον έχει μία στοιχειώδη σχέση με την ενημέρωση, είναι εμφανώς «όχι». Πολύ περισσότερο όσον αφορά το 3ο σκέλος της υπόθεσης, δηλαδή το νομικό καθεστώς με βάση το οποίο μπορούν να διενεργούνται από την ΕΥΠ παρακολουθήσεις, όπου σχεδόν δεν υφίσταται στην κυρίαρχη ειδησεογραφία.
Να πεις ότι η ιστορία των παρακολουθήσεων, δεν έχει πλευρές για… κάθε γούστο; Τουναντίον.
Για τις αμιγώς πολιτικές εκδόσεις και ιστοχώρους (θα μπορούσε να) συνιστά ένα σημαντικό ζήτημα δημοκρατίας. Υπήρξε απόπειρα παρακολούθησης του αρχηγού του 3ου σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμματος. Επίσης ενός προσώπου που σενάρια θέλουν να είναι ο πιθανός καταλύτης των πολιτικών εξελίξεων μετεκλογικά. Το εύρος μεγαλώνει αν συνυπολογίσει κανείς και τις αντίστοιχες καταγγελίες που έχει κάνει το ΚΚΕ.
Για τα τηλεοπτικά κανάλια, που ως γνωστόν αρέσκονται στον εντυπωσιασμό, πεδίο δόξης λαμπρό: Κοριοί σε τηλέφωνα, μηχανισμοί με εντυπωσιακά ονόματα (Predator), ανταποκριτές από Βρυξέλλες, γραφικές αναπαραστάσεις για το πώς παρακολουθούνται οι επικοινωνίες. Τι άλλο να ζητήσει ο μέσος παρουσιαστής ειδήσεων;
Για σκανδαλοθήρες και «κίτρινους» ένας μικρός παράδεισος: Εγχώριες και ξένες υπηρεσίες πληροφοριών, γυναίκες που επιλέγονται άθελά τους για «δόλωμα», φημολογία για μίζες και λογισμικά 14 εκατομμυρίων. Πράγματα που μια χαρά «κουμπώνουν» με οποιαδήποτε συνομωσιολογική προσέγγιση.
Όπως φαίνεται όμως τα περισσότερα ΜΜΕ, αντιστάθηκαν στους πειρασμούς. Έδειξαν …χαρακτήρα. Την «έπαιξαν» βέβαια την είδηση και τα επακόλουθα, αλλά όχι «πρώτη είδηση», «πρώτη σελίδα», «πρώτο θέμα». Με εξαιρέσεις φυσικά, που όμως αποτελούν μειοψηφία. (Όλως παραδόξως την τάση αυτής της μειοψηφίας φαίνεται ότι ακολούθησαν και ξένα ΜΜΕ, όπως το Politico ή το Reuters. Φάνηκε να ενδιαφέρονται εξίσου αν όχι περισσότερο με το αν γίνονται παρακολουθήσεις στην Ελλάδα από τα δικά μας media).
Ο τρόπος που κινήθηκαν τα εγχώρια ΜΜΕ υπήρξε συμβατός με τον τρόπο που αντιμετώπισε το ζήτημα η κυβέρνηση. Παραπομπή σε ατέρμονες δικαστικές διαδικασίες, συνεδριάσεις επιτροπών με ρήτρες εμπιστευτικότητας, φειδωλές δηλώσεις, «εκτός κάδρου» ο πρωθυπουργός παρότι είναι επικεφαλής της ΕΥΠ.
Όλα αυτά ενώ μπαίνουμε στον Αύγουστο. Τον μήνα που τα «μπάνια του λαού» έχουν τον κύριο λόγο και τα πάντα δικαιολογούνται. Ακόμη και η αποσιώπηση. Για την συνέχεια, κι εφόσον κάποιος θελήσει να ανακινήσει το θέμα η απάντηση είναι ήδη έτοιμη: «Δεν έχετε εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη που ερευνά;».
Γεράσιμος Λιβιτσάνος
Πηγή: news247.gr
Να πεις ότι η ιστορία των παρακολουθήσεων, δεν έχει πλευρές για… κάθε γούστο; Τουναντίον.
Για τις αμιγώς πολιτικές εκδόσεις και ιστοχώρους (θα μπορούσε να) συνιστά ένα σημαντικό ζήτημα δημοκρατίας. Υπήρξε απόπειρα παρακολούθησης του αρχηγού του 3ου σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμματος. Επίσης ενός προσώπου που σενάρια θέλουν να είναι ο πιθανός καταλύτης των πολιτικών εξελίξεων μετεκλογικά. Το εύρος μεγαλώνει αν συνυπολογίσει κανείς και τις αντίστοιχες καταγγελίες που έχει κάνει το ΚΚΕ.
Για τα τηλεοπτικά κανάλια, που ως γνωστόν αρέσκονται στον εντυπωσιασμό, πεδίο δόξης λαμπρό: Κοριοί σε τηλέφωνα, μηχανισμοί με εντυπωσιακά ονόματα (Predator), ανταποκριτές από Βρυξέλλες, γραφικές αναπαραστάσεις για το πώς παρακολουθούνται οι επικοινωνίες. Τι άλλο να ζητήσει ο μέσος παρουσιαστής ειδήσεων;
Για σκανδαλοθήρες και «κίτρινους» ένας μικρός παράδεισος: Εγχώριες και ξένες υπηρεσίες πληροφοριών, γυναίκες που επιλέγονται άθελά τους για «δόλωμα», φημολογία για μίζες και λογισμικά 14 εκατομμυρίων. Πράγματα που μια χαρά «κουμπώνουν» με οποιαδήποτε συνομωσιολογική προσέγγιση.
Όπως φαίνεται όμως τα περισσότερα ΜΜΕ, αντιστάθηκαν στους πειρασμούς. Έδειξαν …χαρακτήρα. Την «έπαιξαν» βέβαια την είδηση και τα επακόλουθα, αλλά όχι «πρώτη είδηση», «πρώτη σελίδα», «πρώτο θέμα». Με εξαιρέσεις φυσικά, που όμως αποτελούν μειοψηφία. (Όλως παραδόξως την τάση αυτής της μειοψηφίας φαίνεται ότι ακολούθησαν και ξένα ΜΜΕ, όπως το Politico ή το Reuters. Φάνηκε να ενδιαφέρονται εξίσου αν όχι περισσότερο με το αν γίνονται παρακολουθήσεις στην Ελλάδα από τα δικά μας media).
Ο τρόπος που κινήθηκαν τα εγχώρια ΜΜΕ υπήρξε συμβατός με τον τρόπο που αντιμετώπισε το ζήτημα η κυβέρνηση. Παραπομπή σε ατέρμονες δικαστικές διαδικασίες, συνεδριάσεις επιτροπών με ρήτρες εμπιστευτικότητας, φειδωλές δηλώσεις, «εκτός κάδρου» ο πρωθυπουργός παρότι είναι επικεφαλής της ΕΥΠ.
Όλα αυτά ενώ μπαίνουμε στον Αύγουστο. Τον μήνα που τα «μπάνια του λαού» έχουν τον κύριο λόγο και τα πάντα δικαιολογούνται. Ακόμη και η αποσιώπηση. Για την συνέχεια, κι εφόσον κάποιος θελήσει να ανακινήσει το θέμα η απάντηση είναι ήδη έτοιμη: «Δεν έχετε εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη που ερευνά;».
Γεράσιμος Λιβιτσάνος
Πηγή: news247.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου