Για τα πανηγύρια

«Σωτήρες», «ικανοί» και «άξιοι» για δημόσιες θέσεις και πολιτικά αξιώματα... «νεκροθάφτες», «ανεπαρκείς» και «ανίκανοι» για τα κοινά και τις διοικήσεις τοπικών συλλόγων
Επειδή μπήκαμε ήδη σε προεκλογική περίοδο έστω κι άτυπα, τόσο για τις εθνικές εκλογές που είναι κατά τα φαινόμενα πιο κοντά ημερολογιακά (Φθινόπωρο 2022), όσο και για τις αυτοδιοικητικές (2023) και τις ευρωεκλογές (2024) που έπονται λίγο αργότερα και νομίζω το νιώσαμε όλοι για τα καλά στις πρόσφατες πανηγυρικές εκδηλώσεις του χωριού, με τις «υψηλές» πολιτικές, αυτοδιοικητικές και άλλες φιλόδοξες παρουσίες που βρίσκονταν σχεδόν παντού, κι έχουν πυκνώσει εσχάτως τις επίσημες και ανεπίσημες επισκέψεις τους, «θυμάμαι και θυμώνω» που λέει και το παλιό λαϊκό άσμα, όλες τις προηγούμενες εκλογές, αλλά ειδικότερα του πιο πρόσφατου «εθνοσωτήριου» 2019.

Τότε λοιπόν, πριν τρία χρόνια περίπου, εκτέθηκαν στην λαϊκή κρίση, βούληση και ετυμηγορία 53 αν δεν κάνω λάθος συμπολίτες μας, ως υποψήφιοι βουλευτές, ευρωβουλευτές, δημοτικοί σύμβουλοι, πρόεδροι και κοινοτικοί σύμβουλοι (έκπληξη, αλλά δεν είχαμε υποψήφιο στις περιφερειακές, ίσως γιατί μας αρκούσε η «ηγετική» φυσιογνωμία και η «πληθωρική» του Απόστολου που μπορεί και χωρίς εμάς) και όποιο άλλο «παράπλευρο» αξίωμα θα μπορούσε μια πιθανή εκλογή τους να τους αποδώσει. Ο καθένας με το δικό του κρυφό ή φανερό προσωπικό κίνητρο, θιασώτης και εκφραστής ενός διαφορετικού κυβερνητικού ή αυτοδιοικητικού προγράμματος, που λογικά το θεωρούσε το καλύτερο και το πιο αξιόπιστο για την αλλαγή, την πρόοδο, την προοπτική και την ελπίδα του παρηκμασμένου μας είτε πρόκειται για την επικράτεια, είτε για την περιοχή και το χωριό τους, τόπου. Κοινή επιδίωξη όλων παρά τις μεγάλες ίσως ιδεολογικές, πολιτικές και προγραμματικές διαφορές τους, η «ανιδιοτελής» προσφορά τους στο κοινωνικό σύνολο, στα κοινά σε κάθε μορφή τους, του τόπου μας!
Για τα «έργα και τις ημέρες» όλων τους, ή για την συνέπεια προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών έργων, εκλεγμένων που λογικά θα αναλάμβαναν μεγαλύτερες ευθύνες και περισσότερες πρωτοβουλίες όπως υπόσχονταν, αν όχι πράξεις όπως επιτάσσει ο ρόλος και η θέση τους και μη εκλεγμένων που δεν απαλλάχθηκαν με την μη εκλογή τους από τις εύλογες απαιτήσεις και προσδοκίες των ψηφοφόρων τους για ενεργητικότερη συμμετοχή και συμβολή στα κοινά, δεν θα κάνω σήμερα το παραμικρό σχόλιο, άλλωστε η αναζήτηση των εύλογων απαντήσεων στα συγκεκριμένα ερωτήματα, είναι κάτι σαν κλοπή από εκκλησία! Τα όποια σχόλια θα τ' αφήσω για αργότερα, όταν με το καλό ολοκληρωθούν οι θητείες και οι παρατάξεις και οι υποψήφιοι, θα έχουν εξαντλήσει κάθε πιθανότητα να προσφέρουν...
Εκεί που θα εστιάσω είναι το ατομικό ενδιαφέρον, η ατομική προσφορά και δράση όλων τους στα κοινωνικά-πολιτιστικά-αθλητικά δρώμενα της Πέλλας. Άφαντοι σχεδόν από παντού! Αυτοί που καίγονται και πετάνε την σκούφια τους για το κοινό καλό και το δημόσιο συμφέρον προεκλογικά, εξαφανίζονται, όπως εξαφανίστηκαν σχεδόν αμέσως την επομένη κι αυτών των εκλογών. Εκλεγμένοι και μη... Μόλις 2-3 που ξέμειναν να ασχολούνται ή εξ αποστάσεως ονομαστικά ή εκ του σύνεγγυς λίγο πιο ενεργά μέχρι και σήμερα, το έπραξαν είτε και ως την ελάχιστη θεσμική τους υποχρέωση, είτε και ως συναίσθημα ή «τρέλα»! Από τους 53 υποψηφίους που συμμετείχαν σε όλες τις τότε εκλογές, εκλεγμένους και μη, δεν θα αναφερθώ σε πάγιες πρωτοβουλίες και δράσεις γενικότερα που δυστυχώς απουσιάζουν διαχρονικά από τον τόπο μας, κι αν υλοποιούνται κάποιες και προκύπτουν σπανίως κατά καιρούς, αυτές είναι περιστασιακές και απειροελάχιστες και δεν πρωταγωνιστεί ή τουλάχιστον δεν συνεργεί σ' αυτές, σχεδόν κανείς επίδοξος υποψήφιος τοπικός άρχοντας, αλλά θα κάνω ειδική αναφορά στην σχεδόν παντελής απουσία τους από τις διοικήσεις των λίγων εναπομεινάντων τοπικών συλλόγων του χωριού, που είναι οι μόνοι που δραστηριοποιούνται σε κάποιους σχετικούς με το κοινωνικό σύνολο τομείς, κι αν υπάρχουν κάποιοι μεμονωμένοι, είναι τόσο λίγοι αριθμητικά, που δεν μπορούν να «σώσουν» κάτι απ' την «τιμή και το κύρος» των προκλητικά αδιάφορων και συντριπτικά πολλών περισσότερων άλλων! Οι μόνες πιθανές δημόσιες κοινές εμφανίσεις με συμμετοχή πολλών υποψηφίων, πλέον ή συμβαίνουν σε θρησκευτικές κοινωνικές εκδηλώσεις (γάμους, βαφτίσεις, κηδείες, κ.α.) ή σε επετείους, παρελάσεις, χαρές και πανηγύρια όπως πρόσφατα! 

Τρία χρόνια τώρα, να μην προσθέσω και τα προηγούμενα γιατί θα μας πιάσει κατάθλιψη, κανείς αρμόδιος δεν ήρθε να μας ρωτήσει για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά ως πολίτες, κανείς δεν συγκάλεσε λογοδοσίες, λαϊκές συνελεύσεις, συνελεύσεις της γειτονιάς, όπως προέβλεπε ως υποχρέωση σαφέστατα ο εκλογικός νόμος. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για μια έστω φορά, να καλέσει τις διοικήσεις των τοπικών συλλόγων, να ενημερώσει αλλά και να ακούσει τα προβλήματα, τις αγωνίες και τις προτάσεις τους.
Κι έστω ότι οι ίδιοι δεν έχουν τον χρόνο, την διάθεση, την δυνατότητα, την γνώση ή την εμπειρία να το κάνουν... Βλέποντας την μικρότερη ή μεγαλύτερη «σφαίρα επιρροής» τους, από τους δεκάδες ή και τους εκατοντάδες σταυρούς προτίμησης που έλαβαν από συμπολίτες μας, διακρίνεις όχι μόνο την αυτονόητη εκτίμηση και αποδοχή προς το πρόσωπο τους, αλλά και την δυνατή και αμοιβαία σχέση εμπιστοσύνης, που είτε την είχαν δεδομένη πριν τις εκλογές, είτε την έχτισαν την προεκλογική περίοδο με τις κατ' ιδίαν επαφές. Προκύπτει εύλογα το ερώτημα, αν από αυτές ίσως τις εκατοντάδες προεκλογικές επαφές αλλά και τις εκατοντάδες πρότερες διαφορών μορφών σχέσεις που προϋπήρχαν, δεν υπάρχουν κάποιοι που δεν τους εμποδίζει τίποτα από τα παραπάνω, έστω 5, 10, 20 να παρακινηθούν και να στηριχθούν για να ασχοληθούν με τα κοινά, για να κρατηθούν ζωντανές κάποιες σημαντικές δραστηριότητες για μικρές τοπικές κοινωνίες όπως είναι και η δική μας; Πόσο μάλλον όταν αυτές οι δραστηριότητες είναι επιλογές, ενδιαφέροντα και διέξοδοι παιδιών, εφήβων, νέων (ίσως σήμερα ή αύριο και των δικών μας) αλλά και των οικογενειών τους σε πολλές περιπτώσεις. Ποιες άλλες τοπικές δραστηριότητες εκτός των αθλητικών (και των σχολικών που είναι όμως κατά κάποιον τρόπο «επιβεβλημένες» σε καθημερινή βάση), μπορούν και συγκεντρώνουν εβδομαδιαία ή και συχνότερα ακόμη, με τέτοια μαζικότητα για μικρές τοπικές κοινωνίες, τόσους ανθρώπους όλων σχεδόν των ηλικιών και φύλων, κι αυτό ως μια μικρή αθλητική αλλά και κοινωνική «γιορτή», παρά την κάπως λογική κλεισούρα στους εαυτούς μας και λόγω οικονομικών και λόγω υγειονομικών συνθηκών, όλους εμάς μπορεί να μας αφήνει τόσο παγερά αδιάφορους; Δώσαμε και δίνουμε τόσες εναλλακτικές ως τοπική κοινωνία στις νέες γενιές, που κάποιες σχετικά εύκολες, εφικτές και προσιτές, αν το δούμε όπως αρμόζει πιο συνολικά, μας είναι περιττές και δεν θα ιδρώσει το αυτί μας αν εκλείψουν; 
Σε πολλά πράγματα μπορεί να διαφωνούμε μεταξύ μας και ίσως να μην πάψουμε να το κάνουμε ποτέ, αλλά σε μερικά που μπορούμε να τα βρούμε όποιοι κι αν ήμαστε, ότι κι αν πρεσβεύουμε, ας τα επιχειρήσουμε και η χαρά μας θα είναι κοινή γι' αυτό αν τα καταφέρουμε. Ας μην αδιαφορούμε, κι ας τα προσπαθήσουμε τουλάχιστον, κι αν δεν τα καταφέρουμε, θα χρεωθούμε ακόμη μια αποτυχία στις τόσες που έχουμε φορτώσει διαχρονικά τις νέες γενιές με τις επιλογές και τις μη επιλογές μας... Άλλωστε την ανικανότητα, την ανεπάρκεια, την αδιαφορία και την ασυνεννοησία τις έχουμε κατοχυρωμένες με το «σπαθί» μας στις σημερινές εικόνες των παιδιών μας, όπως και το όρο «νεκροθάφτες των ονείρων τους» στις συνειδήσεις και τους μελλοντικούς απολογισμούς τους, όταν σκεφτούν τι πήραν, τι κέρδισαν και τι έχασαν από μας, είτε ήμασταν υποψήφιοι, είτε όχι, είτε εκλεγμένοι, είτε όχι. Αν δεν μπορούμε να καταφέρουμε και να ανταποκριθούμε επαρκώς για ότι αναλάβαμε εξαιτίας άλλων ξένων από την δική μας θέληση και προσπάθεια παραγόντων ή δυσκολιών, υπάρχει λύση και δεν είναι άλλη από την δημόσια καταγγελία και την παραίτηση ευθιξίας.

Ας θυμηθούμε όλους τους υποψηφίους του 2019 και τους σταυρούς που έλαβε ο καθένας στην Πέλλα (μόνο οι ψήφοι του υποψήφιου ευρωβουλευτή, είναι οι συνολικοί στην επικράτεια):