Εκτός από εγκαταλελειμμένο, γίνεται όλο και πιο επικίνδυνο

Το θέμα της τραγικής κατάστασης των δημοτικών γηπεδικών εγκαταστάσεων της Πέλλας, με τις εικόνες της σχεδόν ολοκληρωτικής φθοράς και της προκλητικής εγκατάλειψης είναι πλέον ευδιάκριτες και περίοπτες, ακόμη κι από περαστικούς. Έχει αναδειχθεί πάρα πολλές φορές είτε τμηματικά, είτε συνολικά όσο κανένα άλλο την τελευταία 10ετία (όχι ότι πριν μιλούσαμε για ένα κανονικό και ασφαλές γήπεδο) και παρά τα γραπτά και προφορικά αιτήματα στις κατά καιρούς συναντήσεις με τους αρμοδίους και τις αυτοδιοικητικές και βουλευτικές διαβεβαιώσεις για μικρότερες ή μεγαλύτερες ουσιαστικές παρεμβάσεις, δεν έχει αλλάξει και συμβεί απολύτως τίποτα! Φυσικά οι περισσότεροι εξ αυτών, δεν γνωρίζουν ούτε κατά που πέφτει, που να έχουν και προσωπική εικόνα και άποψη της ζοφερής κατάστασης και για τις αναγκαίες και επιβεβλημένες παρεμβάσεις που χρειάζεται. Τα διάφορα αιτήματα του συλλόγου, αν δεν βρίσκονται σε κάποιο κάδο ή χώρο ταφής απορριμμάτων, θα είναι καταχωνιασμένα στον πάτο κάποιων συρταριών των γραφείων τους...

Το ότι ήταν μέχρι πριν λίγο καιρό σχετικά λειτουργικό, όχι όμως κι απόλυτα ασφαλές, οφείλεται μόνο στο ενδιαφέρον, την φροντίδα, τον κόπο και τα χρήματα παραγόντων του συλλόγου. Σήμερα αντικρίζοντας το από την μια άκρη μέχρι την άλλη σε όλες τις υποδομές του, κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει θυμίζει γήπεδο, πόσο μάλλον ότι είναι λειτουργικό παρά το προσωπικό ρίσκο των αθλουμένων να το χρησιμοποιούν και σ' αυτή την κατάσταση λόγω έλλειψης άλλων παρόμοιων χώρων και ασφαλές με τις «παγίδες» και τους κινδύνους να είναι πλέον παντού, για την σωματική ακεραιότητα ακόμη και όσων μόνο το επισκέπτονται χωρίς να το χρησιμοποιούν για αθλητικές δραστηριότητες.
Μια πρώτη πικρή γεύση των γηπεδικών εγκαταστάσεων έχει ο κάθε περιηγητής, αντικρίζοντας τες εξωτερικά και πριν περάσει ακόμη την πόρτα εισόδου που κάπου στηρίζεται από «θαύμα» και δεν έχει καταπλακώσει ακόμη κάποιον ενήλικα και πολύ περισσότερο κάποιον ανήλικο από τους αρκετούς που φιλοξενεί το γήπεδο ακόμη και σ' αυτή την κατάσταση καθημερινά, βλέπει και νοιώθει τον άμεσο κίνδυνο για κάποιο ατύχημα και μπορεί να καταλάβει εύκολα περί τίνος πρόκειται και εσωτερικά... Μόλις λίγα μέτρα από την επικίνδυνη είσοδο, αιωρούνται πάνω από τα κεφάλια των εισερχομένων οι ετοιμόρροπες πλάκες αμιάντου, που κι αυτές από κάποιο «θαύμα» δεν έχουν ανοίξει ακόμη τα κεφάλια κάποιων. Χθες εξωτερικά στα πιο φανερά σημεία, κόπηκαν κάποια χόρτα από την δημοτική αρχή. Εσωτερικά το απόλυτο χάος παντού και στα δύο γήπεδα, άμεσοι και απρόβλεπτοι οι κίνδυνοι για όλους...
Προχθές στην τοπική μας πανήγυρη, βλέποντας φωτογραφίες και βίντεο από την λιτάνευση της εικόνας των αποστόλων, είδα ότι σχεδόν όλοι οι αρμόδιοι αυτοδιοικητικοί και πολιτικοί ήταν παρόντες, όπως δεν τον έχουν πράξει σχεδόν ποτέ, για κανέναν από τα πολύ σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζει ο τόπος μας, μου ήρθε μια ιδέα... Σε συνεννόηση με την εκκλησιαστική επιτροπή και τον ιερέα του χωριού, η λιτάνευση αυτή να έχει πιο πρακτικό αλλά και ουσιαστικό χαρακτήρα, με μεγαλύτερη χρονική διάρκεια και σε μεγαλύτερη έκταση, ώστε να μπορεί να περνάει από κάθε γωνιά του χωριού, για να έχουν την μοναδική ευκαιρία στην αυτοδιοικητική ή πολιτική θητεία τους, όλοι αυτοί οι αρμόδιοι, τουλάχιστον να αποκτήσουν ιδία αντίληψη, έχοντας μια άμεση εικόνα όλων των οικιστικών προβλημάτων του τόπου μας.