Τι σχέση μπορεί να έχουν τα εκατομμύρια που διακινούνται παγκόσμια με προγνώσεις αθλητικών αγώνων, με έναν Ιταλό παρτιζάνο και Άουσβιτς με έναν κατασκευαστή φερέτρων; Φαινομενικά καμία, αλλά όταν η ζωή κάνει “παιχνίδι” όλα είναι πιθανά όπως θα δείτε παρακάτω.
Όλα ξεκινούν στις αρχές της δεκαετίας του 40 από τον αθλητικογράφο της ιταλικής εφημερίδας Γκαζέτα ντέλο Σπορ Μάσσιμο ντε λα Πέργκολα. Ο ίδιος, γόνος προοδευτικής οικογένειας, μπαίνει το 1943 στην αντίσταση ως παρτιζάνος κάτι που οδηγεί στην άμεση διαγραφή του από τις ιταλικές δημοσιογραφικές ενώσεις και συνδικάτα. Το βράδυ των Χριστουγέννων του 1943 αποφασίζει να αποδράσει με την οικογένειά του από την φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι για την ουδέτερη Ελβετία, όπου όμως συλλαμβάνεται.
Τον επόμενο ενάμιση χρόνο περνά από επτά διαφορετικά στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου σπάει τόνους πέτρας, για να καταλήξει ως νούμερο 26.915 στην κόλαση του Άουσβιτς. Εκεί προσπαθεί όχι μόνο να επιβιώσει αλλά και να μην χάσει τον εαυτό του :¨Κοίταγα τους άλλους συγκρατούμενούς μου να παίζουν χαρτιά, ζάρια, να καπνίζουν. Κακό πράγμα το στρατόπεδο συγκέντρωσης. Γίνεσαι ζώο, κτήνος. Μόνο άνθρωπος δεν είσαι. Κι εγώ από μέσα μου έλεγα: Όχι Μάσσιμο. Δεν πρέπει να γίνεις έτσι. Δεν πρέπει να αφήσεις τον εαυτό σου να φθαρεί. Εσύ πολέμησες στα βουνά και τώρα θα σε φάνε αυτοί οι γαλατάδες ; Κάτι πρέπει να κάνεις”.
Το πάθος του για το ποδόσφαιρο τον κάνει να σκέφτεται μέσα στους θαλάμους του στρατοπέδου πως μπορεί να ανοικοδομηθεί μεταπολεμικά ο κατεστραμμένος ιταλικός αθλητισμός. Κλέβει χαρτιά από το γραφείο που σκουπίζει και αρχίζει να γράφει, να κάνει σχέδια και υπολογισμούς: “Το σχέδιό μου ήταν το 1-Χ-2. Τα προγνωστικά ποδοσφαίρου με τρία σημεία νίκης, ισοπαλίας και ήττας σε ένα δελτίο δώδεκα αγώνων”. Υπολογίζει τις πιθανότητες, πως θα συμπληρώνονται τα δελτία πόσα χρήματα πρέπει να επενδύσει στο ξεκίνημα της προσπάθειας.
Μάιο του 1945 ο πόλεμος έχει τελειώσει, ο Μάσσιμο επιστρέφει στην ελεύθερη αλλά κατεστραμμένη πατρίδα του, ενώ του επιστρέφεται η δημοσιογραφική ταυτότητα που είχε χάσει ως αντιφασίστας. Πλέον ξεκινά ένας νέος “πόλεμος” ώστε να εξασφαλίσει χρηματοδότηση της πρωτοποριακής ιδέας του, αλλά όλοι του κλείνουν την πόρτα γελώντας.
Έτσι, δημιουργεί δική του εταιρία και το 1946 τυπώνει το πρώτο δελτίο προγνώσεων που στέφεται από απόλυτη αποτυχία. Παρότι κάθε εβδομάδα μπαίνει οικονομικά μέσα όλο και περισσότερο, δεν το βάζει κάτω γιατί πιστεύει στην ιδέα του, μέχρι που δικαιώνεται με τον πιο απρόβλεπτο και μακάβριο τρόπο. Το 1947 υπάρχει ένας νικητής 12ρης που κερδίζει το τεράστιο για την εποχή ποσό του 1.000.000 λιρετών. Το επάγγελμα του; Κατασκευαστής φερέτρων…
Τα υπόλοιπα ανήκουν στην ιστορία. Πλέον όλοι οι Ιταλοί θέλουν να γίνουν εκατομμυριούχοι, ενώ ο Μάσσιμο ξεχρεώνει μέσα σε ελάχιστο διάστημα όλες τις οφειλές του. Είναι τέτοια η επιτυχία που σε ένα μόλις χρόνο η ιταλική κυβέρνηση εθνικοποιεί την ιδέα του πρώην παρτιζάνου, που χρειάζονται επτά χρόνια και 70 δίκες ώστε να λάβει μια μεγάλη αποζημίωση για τα δικαιώματά της κρατικοποιημένης ιδέας του.
Τον επόμενο ενάμιση χρόνο περνά από επτά διαφορετικά στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου σπάει τόνους πέτρας, για να καταλήξει ως νούμερο 26.915 στην κόλαση του Άουσβιτς. Εκεί προσπαθεί όχι μόνο να επιβιώσει αλλά και να μην χάσει τον εαυτό του :¨Κοίταγα τους άλλους συγκρατούμενούς μου να παίζουν χαρτιά, ζάρια, να καπνίζουν. Κακό πράγμα το στρατόπεδο συγκέντρωσης. Γίνεσαι ζώο, κτήνος. Μόνο άνθρωπος δεν είσαι. Κι εγώ από μέσα μου έλεγα: Όχι Μάσσιμο. Δεν πρέπει να γίνεις έτσι. Δεν πρέπει να αφήσεις τον εαυτό σου να φθαρεί. Εσύ πολέμησες στα βουνά και τώρα θα σε φάνε αυτοί οι γαλατάδες ; Κάτι πρέπει να κάνεις”.
Το πάθος του για το ποδόσφαιρο τον κάνει να σκέφτεται μέσα στους θαλάμους του στρατοπέδου πως μπορεί να ανοικοδομηθεί μεταπολεμικά ο κατεστραμμένος ιταλικός αθλητισμός. Κλέβει χαρτιά από το γραφείο που σκουπίζει και αρχίζει να γράφει, να κάνει σχέδια και υπολογισμούς: “Το σχέδιό μου ήταν το 1-Χ-2. Τα προγνωστικά ποδοσφαίρου με τρία σημεία νίκης, ισοπαλίας και ήττας σε ένα δελτίο δώδεκα αγώνων”. Υπολογίζει τις πιθανότητες, πως θα συμπληρώνονται τα δελτία πόσα χρήματα πρέπει να επενδύσει στο ξεκίνημα της προσπάθειας.
Μάιο του 1945 ο πόλεμος έχει τελειώσει, ο Μάσσιμο επιστρέφει στην ελεύθερη αλλά κατεστραμμένη πατρίδα του, ενώ του επιστρέφεται η δημοσιογραφική ταυτότητα που είχε χάσει ως αντιφασίστας. Πλέον ξεκινά ένας νέος “πόλεμος” ώστε να εξασφαλίσει χρηματοδότηση της πρωτοποριακής ιδέας του, αλλά όλοι του κλείνουν την πόρτα γελώντας.
Έτσι, δημιουργεί δική του εταιρία και το 1946 τυπώνει το πρώτο δελτίο προγνώσεων που στέφεται από απόλυτη αποτυχία. Παρότι κάθε εβδομάδα μπαίνει οικονομικά μέσα όλο και περισσότερο, δεν το βάζει κάτω γιατί πιστεύει στην ιδέα του, μέχρι που δικαιώνεται με τον πιο απρόβλεπτο και μακάβριο τρόπο. Το 1947 υπάρχει ένας νικητής 12ρης που κερδίζει το τεράστιο για την εποχή ποσό του 1.000.000 λιρετών. Το επάγγελμα του; Κατασκευαστής φερέτρων…
Τα υπόλοιπα ανήκουν στην ιστορία. Πλέον όλοι οι Ιταλοί θέλουν να γίνουν εκατομμυριούχοι, ενώ ο Μάσσιμο ξεχρεώνει μέσα σε ελάχιστο διάστημα όλες τις οφειλές του. Είναι τέτοια η επιτυχία που σε ένα μόλις χρόνο η ιταλική κυβέρνηση εθνικοποιεί την ιδέα του πρώην παρτιζάνου, που χρειάζονται επτά χρόνια και 70 δίκες ώστε να λάβει μια μεγάλη αποζημίωση για τα δικαιώματά της κρατικοποιημένης ιδέας του.
Από τα πρώτα δελτία προγνωστικών ποδοσφαίρου τον Νοέμβριο του 1947, πριν αυτό εθνικοποιηθεί ένα χρόνο μετά και μετονομαστεί από ΣΙΣΑΛ σε ΤΟΤΟΚΑΛΤΣΙΟ. |
Ο παρτιζάνος Μάσσιμο ντε λα Πέργκολα μπροστά στο δημιούργημά του. |
Η “πύλη της κολάσεως” στο Άουσβιτς. Μοιάζει απίστευτο αλλά εκεί μέσα “γεννήθηκε” η ιδέα του ΠΡΟ ΠΟ... |
Πηγή: tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου