Πρωθυπουργός χωρίς βάσεις

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσιάζει την ελληνική έκδοση της πτυχιακής του εργασίας το 2006 - Βάιος Χασιαλής / Eurokinissi

Σε λίγες μέρες κυκλοφορεί αποκαλυπτική μελέτη για την πολιτική διαδρομή του Κυριάκου Μητσοτάκη (1968-2019) ● Τα λάθη και οι αυθαιρεσίες στην πτυχιακή εργασία του πρωθυπουργού, για την οποία καμάρωνε ακόμη και χτες στη Βουλή.

Κλείνοντας, χθες, την τριτολογία του στη Βουλή, κατά τη συζήτηση για την Αμυντική Συνεργασία με την κυβέρνηση των ΗΠΑ και απευθυνόμενος στον Αλέξη Τσίπρα, ο κ. Μητσοτάκης έκανε χρήση ενός τελευταίου επιχειρήματος, το οποίο προφανώς θεωρούσε το μεγάλο του όπλο. Με το γνωστό υπεροπτικό του ύφος, ισχυρίστηκε ότι με την πτυχιακή του εργασία για το ζήτημα των βάσεων, τα δέκα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, έχει δώσει οριστική απάντηση στο ΠΑΣΟΚ και την Αριστερά και κάλεσε μάλιστα τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να τη διαβάσει:

«Δεν είμαι συγγραφέας», δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης, «αλλά έχω γράψει ένα βιβλίο, το οποίο ουσιαστικά είναι η μετάφραση της πτυχιακής μου εργασίας στο Πανεπιστήμιο και πραγματεύεται τις διαπραγματεύσεις τις οποίες έκαναν οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ για το ζήτημα των βάσεων. Προσπάθησα να αναδείξω στην πράξη αν αυτή η διγλωσσία, την οποία επέδειξε το ΠΑΣΟΚ τότε στην εξωτερική του πολιτική, λέγοντας πριν το ’81 “έξω οι βάσεις του θανάτου” και υπογράφοντας τελικά μια συμφωνία το 1983 που κρατούσε τις βάσεις, τις οποίες κατά τα άλλα έδιωχνε ο Ανδρέας Παπανδρέου, αν τελικά αυτή η στρατηγική της διγλωσσίας ήταν ωφέλιμη για τα εθνικά συμφέροντα. Και κατέληξα ότι δεν ήταν ωφέλιμη, για τον απλούστατο λόγο ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου, το ’83, τα έδωσε όλα, για να πετύχει μία διατύπωση στα αγγλικά –ήταν η περιβόητη διατύπωση terminable-, η οποία του επέτρεπε να έρθει εδώ πέρα στη Βουλή και να ισχυριστεί ότι οι βάσεις φεύγουν, ενώ έμεναν. Και δεν ασχολήθηκε καθόλου να διεκδικήσει άλλα οφέλη, τα οποία θα μπορούσε να έχει κερδίσει η χώρα. Το μόνο που τον ενδιέφερε, ήταν πώς θα ξεμπλέξει –ακούστε τα κ. Κατρίνη, έχουν ενδιαφέρον και για σας αυτά– από το αδιέξοδο στο οποίο ο ίδιος είχε περιέλθει, με όλα αυτά τα ασυνάρτητα τα οποία έλεγε πριν από τις εκλογές του 1981».

Και ο κ. Μητσοτάκης απευθύνθηκε, κλείνοντας, προς τον κ. Τσίπρα: «Επειδή αντιλαμβάνομαι ότι διαβάζετε πολύ τελευταία, επιτρέψτε μου να σας στείλω ένα αντίγραφο του βιβλίου μου, να το μελετήσετε». Τα λόγια αυτά συνοδεύτηκαν με θερμό χειροκρότημα από τους βουλευτές της συμπολίτευσης. Προφανώς ελάχιστοι απ’ αυτούς είχαν ιδέα για το επίδικο πόνημα και ακόμα λιγότεροι το είχαν μελετήσει.

«Εργο ζωής»

Αλλά ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης δεν χάνει ευκαιρία να προβάλει αυτή την πτυχιακή του εργασία και να μας θυμίζει μάλιστα ότι βραβεύτηκε στο Χάρβαρντ το 1990, ενώ φρόντισε να την εκδώσει σε βιβλίο και στα ελληνικά το 2006, όταν ήταν ήδη εκλεγμένος βουλευτής («Οι συμπληγάδες της εξωτερικής πολιτικής», εκδ. Πατάκης). Θεωρεί, δηλαδή, το κείμενο αυτό «έργο ζωής» και περιφέρει ακόμα και σε διεθνή φόρα τις προσωπικές του δάφνες από τη βράβευση αυτή.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη γκάφα του κ. Μητσοτάκη. Η πτυχιακή αυτή εργασία είναι ένα εξαιρετικά φτωχό κείμενο, με αναμάσημα χιλιοειπωμένων φράσεων και χοντρά λάθη. Οι επιστημονικές αδυναμίες του κειμένου έχουν ήδη επισημανθεί από ένα ιδιαίτερα σκληρό κείμενο που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή», φυσικά μόνο στην αγγλική της έκδοση (Demetris Nellas, «Scholarship influenced by politics», Kathimerini English Edition, 20.7.2006).

Στο άρθρο, που δημοσιεύτηκε μετά την κυκλοφορία του βιβλίου στα ελληνικά, ο δημοσιογράφος εξηγεί ότι η έκδοση ενός παρόμοιου κειμένου θα ήταν κατανοητή μόνο για λόγους δημοσίων σχέσεων ενός πολιτικού που θέλει να παρουσιαστεί ως ειδήμων σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, χωρίς να είναι. Αναρωτιέται, μάλιστα, ειρωνευόμενος, αν αυτό ήταν το κείμενο που κατέθεσε ως εργασία ο κ. Μητσοτάκης στο Χάρβαρντ και εκφράζει την απορία του πώς οι καθηγητές του δεν τον έστειλαν πίσω στα θρανία.

Η νέα μελέτη

Υπάρχουν, όμως, και χειρότερα για τον κ. Μητσοτάκη. Σε λίγες μέρες, κυκλοφορεί από τις «εκδόσεις νήσος» μια μελέτη αφιερωμένη στα πεπραγμένα του σημερινού πρωθυπουργού, από τη στιγμή που ο ίδιος θεωρεί ότι μπήκε στην πολιτική, έως την είσοδό του στο Μέγαρο Μαξίμου («Μια καριέρα. Η πολιτική διαδρομή του Κυριάκου Μητσοτάκη»). Ενα από τα κεφάλαια της μελέτης είναι αφιερωμένο στην πτυχιακή αυτή εργασία που έκρινε ο ίδιος ότι πρέπει να την εκδώσει και σε βιβλίο. Και εκεί θα πληροφορηθεί ο αναγνώστης ότι η εργασία είναι γεμάτη λάθη και αυθαιρεσίες, Φυσικά, στην ελληνική έκδοση διορθώθηκαν κάποια λάθη, αλλά προστέθηκαν άλλα, ενώ δεν λείπουν και νέες αυθαιρεσίες.

Δεν μπορώ ακόμα να αποκαλύψω το σύνολο αυτών των λαθών, εφόσον το βιβλίο μου είναι ακόμα στο τυπογραφείο. Νιώθω, όμως τον πειρασμό να πω από τώρα ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει λάθος ακόμα και για το Σύνταγμα της Ελλάδας, ενώ δεν διστάζει να παραχαράξει τα ιερά κείμενα της δικής του παράταξης και, συγκεκριμένα, την Ιδρυτική Διακήρυξη της Ν.Δ. και την ομιλία του Κωνσταντίνου Καραμανλή για τις βάσεις των ΗΠΑ.

Ας μην αναρωτηθεί κανείς πώς βραβεύτηκε αυτή η τόσο χαμηλής ποιότητας εργασία από ένα σοβαρό Πανεπιστήμιο, όπως το Χάρβαρντ. Η αποφοίτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και η απονομή του βραβείου συνδυάστηκε με την πρώτη επίσκεψη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ως πρωθυπουργού στις ΗΠΑ και την ευλογία του προέδρου Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου.

Για τη συνέχεια, λίγη υπομονή…

Δημήτρης Ψαρράς

Πηγή: efsyn.gr