Στην φετινή προσπάθεια η αλήθεια είναι ότι όσο «ωραίοι» και να ήμασταν όλοι αυτοί οι πιο στενοί «συγγενείς και φίλοι» που βρεθήκαμε συλλογικά με διάφορους τρόπους κοντά στην ομάδα, υπερβάλλοντας πολλές φορές εαυτούς, ήμασταν αριθμητικά πολύ λίγοι, ώστε ρεαλιστικά να απαιτείται, να δημιουργείται και να προκύπτει στο «χορτάρι» κι έξω απ' αυτό όπως ταιριάζει σε συλλόγους που επιδιώκουν με δράσεις και στην κοινωνική προσφορά, περισσότερη δυναμική, καλύτερη προοπτική και μεγαλύτερη φιλοδοξία.
Τελικά εκεί που υπήρχαν οι μεγαλύτεροι φόβοι μας πριν την έναρξη της φετινής χρονιάς ότι θα ήμασταν οι λιγότεροι, ήμασταν οι περισσότεροι, ενώ αλλού που αριθμητικά η «δεξαμενή» ήταν τεράστια, οι προσδοκίες σχετικά μεγαλύτερες και είχαμε και κατά καιρούς ανάλογες διαβεβαιώσεις για τακτική ή έκτακτη βοήθεια (βλέπε μεταξύ άλλων και Ένωση και ΓΓΑ), συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Κι αυτό αφορά και τα «εξαφανισμένα» άγνωστο για ποιον λόγο μέλη και τον λιγοστό φίλαθλο κόσμο που στήριξε με την παρουσία του στο γήπεδο την ομάδα και έγινε σχετική αναφορά λίγες μέρες πριν, αλλά και τους ελάχιστους χορηγούς που φέτος ειδικά ξεπέρασαν αριθμητικά κάθε αρνητική πρόβλεψη, περιοριζόμενοι σε σχετικά μικρό αριθμό (!!!), όπως δεν είχε συμβεί σχεδόν ποτέ στην ομάδα μας τουλάχιστον την τελευταία 15ετία... Αναλογικά με τις πολύ καλές χρονιές, η φετινή χορηγική... βοήθεια αντιστοιχούσε μόλις και μετά βίας σε πολύ μικρό ποσοστό εκείνων, για να υπάρχει κι ένα μέτρο σύγκρισης και να γίνει πιο κατανοητό το μέγεθος της προσφοράς σε όσους τις έχουν ζήσει και τις διαχειριστεί τις προηγούμενες.
Υπήρξαν οι απόλυτα δικαιολογημένοι «απόντες» της προσπάθειας, αφού η πανδημική 2ετία σχεδόν για όλους, ήταν από «τραυματική» στην καλύτερη για τους περισσότερους έως «καταστροφική» στην χειρότερη για κάποιους, αλλά και οι «αδικαιολόγητοι» που είτε για παντελώς «λάθος» λόγους και «πάμφθηνες» δικαιολογίες, είτε εξαιτίας επιδεικτικής με κάθε τρόπο αδιαφορίας, επέλεξαν να απέχουν και να κλείσουν την πόρτα ή να γυρίσουν πλάτη στον σύλλογο... Υπήρξαν όμως κι αυτοί που μπορεί να χρειάστηκαν σκληρή και μακρά «διαπραγμάτευση» για να «εν-δώσουν», όπως κι αυτοί που χωρίς καμία αντίρρηση ανταποκρίθηκαν άμεσα αντιμετωπίζοντας ως μια «ανειλημμένη» ετήσια ηθική υποχρέωση την βοήθεια προς τον σύλλογο μαζί με κάποιους άλλους, «φωτεινές» εξαιρέσεις, που στην κυριολεξία "μας έψαξαν" για να συνεισφέρουν και τέθηκαν αφιλοκερδώς και «επαγγελματικά» στην διάθεση της ομάδας για όλη την χρονιά και που πραγματικά όλοι αυτοί, με την πολύ καλή διάθεση και τις αλληλέγγυες μικρές ή μεγαλύτερες χειρονομίες τους, έδωσαν οικονομικές «ανάσες», λειτουργική «δύναμη» και «αξιοπρέπεια» σε δύσκολες στιγμές!
Η Διοίκηση του Π.Α.Σ. Μ.Α. Πέλλας ευχαριστεί θερμά όσους με όποιον τρόπο συνεισέφεραν και στην φετινή προσπάθεια, κρατώντας ενεργό, ζωντανό, υγιή και δραστήριο για ακόμη μία χρονιά τον ποδοσφαιρικό μας σύλλογο και αν κρίνουμε από την διάθεση είναι βέβαιο ότι θα το ξανακάνουν και τις επόμενες, γιατί την έχουν δει «αλλιώς», «πιάνοντας» όπως αρμόζει το νόημα, την σημασία και τον ρόλο της ύπαρξης ενός αθλητικού συλλόγου σε ένα χωριό, που λειτουργεί για όλους μας και που ανήκει σε όλους μας και όχι σε μεμονωμένα εφήμερα πρόσωπα («συμπαθή» ή «αντιπαθή») με «ιδιοκτησιακές» λογικές, που έρχονται και παρέρχονται κατά καιρούς σε διοικητικούς θώκους!
Δείτε τους χορηγούς, κι αν κάποιος δεν έχει συμπεριληφθεί, αυτό είτε συνέβη εκ παραδρομής, είτε λόγω έλλειψης διοικητικού «συντονισμού» και ζητούμε προκαταβολικά συγνώμη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου