Ολες οι μεγάλες εταιρείες παραγωγής οπλικών συστημάτων του κόσμου είδαν τις τιμές των μετοχών τους να ανεβαίνουν στα ύψη αμέσως μετά την εισβολή των Ρώσων, ενώ οι επικεφαλής τους ενημέρωσαν μετόχους και επενδυτές ότι έρχονται καλύτερες μέρες καθώς οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις εξήγγελλαν η μία μετά την άλλη αύξηση των στρατιωτικών δαπανών.
Σε αρκετές περιπτώσεις οι κινήσεις αυτές ήταν προδιαγεγραμμένες από καιρό, πριν καν ξεκινήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Στη Γερμανία τα λόμπι των μεγάλων εταιρειών όπλων, ελέγχοντας με ανθρώπους τους όλα τα κέντρα αποφάσεων που τους ενδιέφεραν, δαπάνησαν πάνω από 6 εκατ. ευρώ προκειμένου να οδηγήσουν την τρικομματική κυβέρνηση Σολτς στην κολοσσιαία αύξηση των αμυντικών δαπανών, που ανακοινώθηκε τρεις ημέρες μετά την εισβολή. Πίσω από την απόφαση της Ε.Ε., να χρηματοδοτήσει και να προμηθεύσει για πρώτη φορά θανατηφόρα όπλα σε μια χώρα που δέχεται επίθεση μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ειρήνης (EPF), υπήρχε ανάλογη δράση.
Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αμυνας (ΕΤΑ 2021-2027), ύψους 8 δισεκατομμυρίων ευρώ για την έρευνα και ανάπτυξη στρατιωτικού υλικού, τα πρόδρομα προγράμματα αμυντικής έρευνας PADR και EDIDP αποφασίστηκαν αντίστοιχα κατ' επιταγήν των λόμπι των αμυντικών βιομηχανιών. Υπό το πρίσμα αυτό η σημερινή κρίση είναι και δημιούργημα ενός κλιμακούμενου μιλιταρισμού, που ειδικά στην Ευρωπαϊκή Ενωση τροδοφοτήθηκε από την αυξανόμενη επιρροή των λόμπι των αμυντικών βιομηχανιών στα κέντρα αποφάσεων. Ο περισσότερος μιλιταρισμός όμως δεν είναι η λύση. Η ειρήνη δεν πρόκειται να έρθει ούτε με τη μεγέθυνση των εξοπλισμών ούτε με εξαγωγές όπλων ούτε, βέβαια, με την κλιμάκωση της στρατιωτικής σύγκρουσης... Και ο κοινός νους είναι το ζητούμενο.
Μπάμπης Μιχάλης
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου