Πέμπτη 24 Μαρτίου 2022

Εφεση εισαγγελέα κατά της αθώωσης του Γ. Τσακοπιάκου

Για τα εξαφανισμένα βιβλία πρωτοκόλλου του Ταμείου Αλληλοβοήθειας του υπουργείου Πολιτισμού ● Ζητάει και την καταδίκη του Γ. Βλαντή και δύο μελών της ΠΟΕ-ΥΠΠΟ για διατάραξη δημόσιας υπηρεσίας ● Στη Δικαιοσύνη προσφεύγει ο πρώην υφυπουργός Πολιτισμού, Κώστας Στρατής, που συκοφαντήθηκε από τους κατηγορούμενους ως «σκευωρός».
Εφεση κατά της απόφασης του Γ΄ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών που αθώωσε τον επί δεκαπενταετία πρόεδρο του αμαρτωλού Ταμείου Αλληλοβοήθειας του υπουργείου Πολιτισμού, Ιωάννη Τσακοπιάκο, άσκησε ο εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Παναγιώτης-Δαυίδ Τριανταφύλλου. Η απόφαση του δικαστηρίου εκδόθηκε στις 9 Μαρτίου 2022 και ήταν καταδικαστική μόνο για τον -επίσης επί δεκαπενταετία- διευθυντή του Ταμείου, Γιώργο Βλαντή, για υπεξαγωγή των βιβλίων πρωτοκόλλου (έτη 2015-2016-2017) και των πρακτικών του Διοικητικού Συμβουλίου. Στον Γ. Βλαντή επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης οκτώ μηνών με τριετή αναστολή και άσκησε έφεση, αλλά η έφεση του εισαγγελέα καθιστά ξανά συγκατηγορούμενό του τον άλλοτε στενό συνεργάτη του, Ι. Τσακοπιάκο.
Σύμφωνα με τον εισαγγελέα, το δικαστήριο «ήχθη εσφαλμένως και αντιφατικώς σε απαλλακτική κρίση για τον κατηγορούμενο Ι. Τσακοπιάκο, μη συνεκτιμώντας ορθώς καταθέσεις μαρτύρων» τόσο ως προς την ουσία της κατηγορίας όσο και ως προς την επιρροή που είχε ο Ι. Τσακοπιάκος στο Ταμείο «και ιδίως τις σχέσεις απόλυτης εμπιστοσύνης» με τον Γ. Βλαντή. Στην έφεση παρατίθενται αποσπάσματα καταθέσεων αρκετών μαρτύρων και σημειώνεται ότι το δικαστήριο δεν διερεύνησε «το ενδεχόμενο της ηθικής αυτουργίας του Ι. Τσακοπιάκου».
Επίσης, ο εισαγγελέας αποδομεί τον ισχυρισμό των κατηγορούμενων ότι τα βιβλία πρωτοκόλλου χάθηκαν αφότου είχε αναλάβει καθήκοντα η νέα διοίκηση του Ταμείου και σημειώνει ότι αυτό έγινε κατά τη διάρκεια της 39ήμερης κατάληψης του κτιρίου από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων του υπουργείου (ΠΟΕ-ΥΠΠΟ). Σημειώνει, δε, ότι ο ίδιος ο καταδικασθείς Γ. Βλαντής έχει παραδεχτεί ότι κατά τη διάρκεια της κατάληψης είχε παραδώσει τα κλειδιά του Ταμείου στην ΠΟΕ-ΥΠΠΟ. «Προκύπτει, δηλαδή, ότι ο Ι. Τσακοπιάκος είχε άμεση πρόσβαση στον χώρο» και ότι «είχε συμφέρον και κίνητρο να προβεί στην υπεξαγωγή των βιβλίων πρωτοκόλλου» προκειμένου να μην αποδειχτεί ότι για περισσότερους από οκτώ μήνες είχε λάβει μη νομότυπες άδειες.
Συμφέρον και κίνητρο καταλογίζει ο εισαγγελέας στον Ι. Τσακοπιάκο και για την εξαφάνιση των πρακτικών του Δ.Σ. και παραπέμπει στην άλλη δικογραφία, κακουργηματικού χαρακτήρα, που έχει σχηματιστεί για τους κατηγορούμενους (Γ. Βλαντή, Γ. Τσακοπιάκο και άλλα μέλη του Δ.Σ.). Για το πρώτο κακούργημα, που αφορά πλαστά δάνεια και οικονομικά βοηθήματα που εκταμιεύονταν εν αγνοία των υπαλλήλων του υπουργείου, υπάρχει εισαγγελική εισήγηση προς το Δικαστικό Συμβούλιο για παραπομπή των κατηγορούμενων σε δίκη για εγκληματική οργάνωση, πλαστογραφία, ηθική αυτουργία σε πλαστογραφία, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα και υπεξαίρεση κατά της δημόσιας περιουσίας. Το δεύτερο κακούργημα, σύμφωνα με πόρισμα του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, αφορά διασπάθιση εκατομμυρίων ευρώ που δαπανήθηκαν παράνομα, εκτός του δημόσιου λογιστικού και των καταστατικών σκοπών του Ταμείου.
Η έφεση του εισαγγελέα Παναγιώτη-Δαυίδ Τριανταφύλλου δεν περιορίζεται στην αθώωση Τσακοπιάκου ως προς την υπεξαγωγή εγγράφων. Σημειώνει ότι «έπρεπε να κριθούν ένοχοι οι Γ. Βλαντής, Π. Σταθουλόπουλος και Ι. Τζανάκης [σ.σ. οι δύο τελευταίοι ήταν μέλη της ομοσπονδίας που συμμετείχαν, εκ μέρους της, στη νέα διοίκηση] για διατάραξη δημόσιας υπηρεσίας» το διάστημα που το Ταμείο τελούσε υπό κατάληψη. Οι κατηγορούμενοι δεν δικάστηκαν για το συγκεκριμένο αδίκημα επειδή η πρόεδρος του Πλημμελειοδικείου, παρά την αντίθετη πρόταση του εισαγγελέα της έδρας, συμφώνησε με τη θέση των συνηγόρων τους ότι απαιτούνταν έγκληση (υπονοώντας έτσι ότι το Ταμείο δεν συνιστά δημόσια υπηρεσία) και έπαυσε την ποινική δίωξη.
Ομως στην έφεση ξεκαθαρίζεται ότι η απόφαση αυτή ήταν εσφαλμένη καθώς το Ταμείο Αλληλοβοήθειας «συνιστά δημόσια υπηρεσία» και στελεχώθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού. Γι’ αυτό άλλωστε έγιναν ΕΔΕ με βάση το πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων και γι’ αυτό ανέλαβαν ειδικοί επιθεωρητές Δημόσιας Διοίκησης να ελέγξουν τις ατασθαλίες. Μία από αυτές τις ΕΔΕ, την οποία παρήγγειλε η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, ακυρώνοντας την πρώτη που είχε γίνει για την υπόθεση, κατέληξε ότι δεν έγινε συνειδητή υπεξαγωγή εγγράφων αλλά υπήρξε απλή αμέλεια στην παράδοση – παραλαβή ανάμεσα στην παλιά και τη νέα διοίκηση! Την αποδομούν τόσο η απόφαση του Πλημμελειοδικείου όσο και η εισαγγελική έφεση.
«Σκευωρία»
Με πάταγο καταρρίπτει η εισαγγελική έφεση τους ισχυρισμούς των κατηγορούμενων Βλαντή, Τσακοπιάκου κ.ά. περί δήθεν «σκευωρίας» και «πολιτικής δίκης», στους οποίους στηρίχθηκε η υπερασπιστική γραμμή. Ο Ι. Τσακοπιάκος βέβαια επέμενε στους ισχυρισμούς αυτούς ακόμα και μετά την καταδίκη του Γ. Βλαντή και χαρακτηριστική ήταν η ανακοίνωση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΟΕ-ΥΠΠΟ που έκανε λόγο για «πανηγυρική αθώωση Τσακοπιάκου», αποσιωπώντας την καταδίκη Βλαντή, και πρόσθετε μεταξύ άλλων: «Με την καθοδήγηση του γνωστού “σκηνοθέτη” του έργου “Αμαρτωλό Ταμείο Αλληλοβοηθείας”, πρώην υφυπουργού Πολιτισμού, Κώστα Στρατή, επιχείρησαν να στήσουν μία αμιγώς πολιτική δίκη». Ο Κ. Στρατής αποφάσισε την άσκηση των νόμιμων δικαιωμάτων του κατά της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας για συκοφαντική δυσφήμηση σε βάρος του.
Κ. Στρατής, πρώην υφυπουργός Πολιτισμού: Από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα σημείων διαφθοράς
«Το Ταμείο Αλληλοβοήθειας του υπουργείου Πολιτισμού αποτέλεσε χρηματοδοτικό εργαλείο ενός μηχανισμού που διαχρονικά κρατά καθηλωμένη την πολιτιστική πολιτική της χώρας. Είναι από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα σημείων διαφθοράς στα μεσαία και χαμηλά στρώματα της δημόσιας διοίκησης και φορέων του Δημοσίου, που πρέπει να αντιμετωπιστούν, αν θέλουμε η χώρα μας να είναι ευνομούμενη, νεωτερική, ευρωπαϊκή.
Ευθύνη του πολιτικού συστήματος είναι να αντιμετωπίζει τέτοια φαινόμενα με θεσμικό τρόπο. Αυτή ήταν η πολιτική μας για το Ταμείο μέχρι τον Ιούλιο του 2019. Ωστόσο, η τέλεση αδικημάτων του ποινικού δικαίου είναι υπόθεση αποκλειστικά της Δικαιοσύνης. Ο ισχυρισμός των εμπλεκόμενων περί “σκευωρίας” και “σκηνοθεσίας” εμπίπτει σε όσα προβλέπει ο νόμος για συκοφαντική δυσφήμιση. Διαστρεβλώνει τη σαφή απόφαση του δικαστηρίου, που έκρινε ότι υπήρξε συνειδητή υπεξαγωγή εγγράφων από τον πρώην Διευθυντή. Στρέφεται κατά του εισαγγελέα που με την έφεσή του ζητά την καταδίκη και άλλων προσώπων για την υπεξαγωγή και την πολυήμερη κατάληψη των γραφείων του Ταμείου. Από την πλευρά μου έχω δώσει εντολή για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων μου».

Γιώτα Τέσση
Πηγή: efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: