Πρωτοποριακή για τα δικαστικά δεδομένα είναι η υπ. αρ. 2731/2021 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών το οποίο συντέλεσε στη δημιουργία νομολογίας βάσει της οποίας όσοι συνταξιούχοι του ιδιωτικού τομέα με αναπηρία 80% υπέστησαν περικοπή 40% στο ποσό της σύνταξής τους που υπερέβαινε τα 1.000 ευρώ και ήταν νεότεροι των 55 ετών το 2011 μπορούν να διεκδικήσουν τώρα αποζημίωση από τον ΕΦΚΑ.
Το Διοικητικό Εφετείο, επικυρώνοντας μία εξίσου πρωτοποριακή απόφαση του Πρωτοδικείου (16861/2019), έκρινε αντισυνταγματική και αντιβαίνουσα την αρχή της ισότητας τη νομοθετική μνημονιακή διάταξη του Ν. 4024/2011 με την οποία επιβλήθηκαν περικοπές συντάξεων στους συνταξιούχους του ιδιωτικού τομέα που είχαν πιστοποιημένη αναπηρία 80% και άνω. Εξαίρεση η οποία ωστόσο ίσχυσε για την περικοπή συντάξεων στον δημόσιο τομέα για τους συνταξιούχους του που δεν μπορούσαν να εργαστούν λόγω αναπηρίας.
Δικαίωση
Αναλυτικότερα, η δικαστής Σταυρούλα Μιχαλοπούλου απέρριψε την έφεση που είχε καταθέσει ο ΕΦΚΑ (ως διάδοχο Ταμείο του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ) κατά της πρωτόδικης απόφασης με την οποία δικαιώθηκε σε πρώτο βαθμό ο Κ.Μ., συνταξιούχος που πληρούσε όλα τα κριτήρια της αναπηρίας και ζητούσε να του καταβληθεί η διαφορά του ποσού της σύνταξης.
Πρωτοδίκως το δικαστήριο είχε δικαιώσει τον συνταξιούχο ο οποίος με αγωγή του ζητούσε από τον ΕΦΚΑ να του καταβάλει με τον νόμιμο τόκο το ποσό των 4.656,79 ευρώ. Αυτό ήταν το ύψος του ποσού που αντιστοιχούσε στη διαφορά του συντάξιμου ποσού που λάμβανε από την 1η Νοεμβρίου 2011 μέχρι τις 28.02.2013 και του ποσού που έπρεπε να λάβει εάν δεν είχε γίνει η μνημονιακή περικοπή του 40% για το ποσό της σύνταξης που υπερέβαινε τα 1.000 ευρώ για όλους όσοι δεν είχαν υπερβεί το 55ο έτος της ηλικίας τους (άρθρο 2, παρ.1 του Ν. 4024/2011).
Μείωση, σε χαμηλότερο ποσοστό, προβλέφθηκε λίγο αργότερα με τον Ν. 4051/12 (άρθρο 1) και για τους συνταξιούχους του Δημοσίου, αλλά στη διάταξη αυτή υπήρχε σαφής αναφορά για εξαίρεση όλων όσοι ήταν ανίκανοι προς εργασία με ποσοστό αναπηρίας 80% και πάνω. Επίσης η μείωση για τους συνταξιούχους του Δημοσίου ήταν σε ποσοστό 12% επί του συντάξιμου ποσού που υπερέβαινε τα 1.300 ευρώ.
Για την υπόθεση, την οποία χειρίστηκε για λογαριασμό του Κ.Μ. ο νομικός Αγγελος Σιδερής, το Α’ Μονομελές Πρωτοδικείο αποφάνθηκε ότι δεν μπορούν να ισχύουν διαφορετικά μέτρα και σταθμά ανάμεσα σε συνταξιούχους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα που υπέστησαν τις περικοπές στις συντάξεις τους την περίοδο του 1ου Μνημονίου.
Ισότητα
H διαφοροποίηση, σύμφωνα με το σκεπτικό του Εφετείου, δεν στηρίχτηκε σε λόγους δημόσιου συμφέροντος, αντιθέτως αντιστρατεύεται όχι μόνο την αρχή της ισότητας αλλά και τη διάταξη του άρθρου 4, παρ. 1 του Συντάγματος και της ισότητας στα δημόσια βάρη (άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος).
Επίσης, με την εφετειακή απόφαση δεν έγινε δεκτή η επιχειρηματολογία του ΕΦΚΑ, βάσει της οποίας δεν μπορεί να θεμελιωθεί η αρχή της ισότητας όταν υπάρχουν διαφορετικά Ταμεία (ΕΤΑΠ-ΜΜΕ και Γενικό Λογιστήριο του Κράτους). «...Η μείωση αυτή αφενός μεν θεσπίστηκε δυνάμει ταυτόσημων διατάξεων, αφετέρου δε ερείδεται στον ίδιο δικαιολογητικό λόγο, δηλαδή στην αντιμετώπιση της έκτακτης ανάγκης, στην οποία βρέθηκε η χώρα μας και στην προσπάθεια μείωσης της δημοσιονομικής δαπάνης που προκαλεί η λήψη σύνταξης σε μικρή ηλικία. Η δε ενιαία αυτή αντιμετώπιση των συνταξιούχων κατά την επιβολή των εν λόγω περικοπών βρίσκει δικαιολογητικό λόγο στην επιχειρούμενη ίση κατανομή του βάρους δημοσιονομικής προσαρμογής και στην αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης, αρχές οι οποίες δεσμεύουν τον νομοθέτη κατά την περικοπή δαπανών, ακόμη και υπό συνθήκες εξαιρετικές, όπως εν προκειμένω αυτές υπό τις οποίες θεσπίστηκαν οι προαναφερθείσες ρυθμίσεις…» αναφέρεται στο σκεπτικό της απόφασης.
Η συνέχεια αναμένεται να δοθεί τώρα στο Συμβούλιο της Επικρατείας όπου θα προσφύγει ο ΕΦΚΑ, οπότε θα αναμένουμε και την οριστική δικαίωση όσων έχουν αδικηθεί κατάφωρα από τις περικοπές του 40%.
Χριστίνα Κοψίνη
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου