Από Αύγουστο χειμώνα

Κάθε Αύγουστο αρκετοί/ές θυμούνται την παροιμιακή έκφραση. Κάποιοι εξανίστανται με τη διαπίστωση. Αντιτείνουν τα συμβαίνοντα, ότι ο καλός καιρός και η κατάσταση της ημιραστώνης συνεχίζονται και τον Σεπτέμβριο, που λειτουργεί για τον άνθρωπο της πόλης και ως ενδιάμεσος κρίκος ανάμεσα στη γενική ακινησία του Αυγούστου των διακοπών και την επιστροφή σε πλήρη εργασιακό ρυθμό.

Ωστόσο, η εν λόγω στάση αποκαλύπτει την επιφανειακή σχέση του σύγχρονου Νεοέλληνα με το παρελθόν και το κληροδοτημένο βίωμα που μετασχηματίζεται σε ανάγκη για προγραμματισμό.

Ο χειμώνας απέχει πολύ από τον Αύγουστο. Ωστόσο, οι άνθρωποι της υπαίθρου –αλλά και της πόλης στο πρόσφατο παρελθόν– γνώριζαν την αξία της έγκαιρης προετοιμασίας. Οφειλαν να κόψουν και να ντανιάσουν τα καυσόξυλα στις αποθήκες. Παρασκεύαζαν τροφές, όπως ο τραχανάς, και μάζευαν τσάι, χαμομήλι, φασκόμηλο, μέντα για τα αφεψήματα. Ακόμη, προχωρούσαν σε αποξήρανση καρπών (σύκα) ή σε παρασκευή τουρσιών.

Στις σύγχρονες κοινωνίες η δραστηριότητα αυτή περιήλθε σε βιοτεχνίες/βιομηχανίες και η προσωρινή αποθήκευσή τους γίνεται στα ράφια των εμπορικών καταστημάτων. Με την εισαγωγή δε της τεχνολογίας της κατ’ οίκον παράδοσης που εντατικοποιήθηκε, όλα είναι υπόθεση τηλεφωνικής παραγγελίας. Ολα στην πόρτα μας, χωρίς προετοιμασία, χωρίς κούραση, χωρίς να πιεστεί το μυαλό για προγραμματισμούς.

Η νοοτροπία αυτή μπόλιασε και τα άτομα, πρωτίστως το κράτος. Για όλα φταίνε τα φυσικά φαινόμενα. Που πλέον απέκτησαν ανθρώπινα ονόματα. Αποποιείται το κράτος –και τα άτομα– τις διοικητικές αρρυθμίες. Την έλλειψη προγραμματισμού. Αντ’ αυτού υιοθετείται ο αρπακολλισμός. Γιγαντώνονται οι οικισμοί χωρίς κανένα οικιστικό σχέδιο. Επιτρέπεται σε αεριτζήδες να πουλάνε για οικόπεδα ρέμα. Να κάνουν δρομάκια-ποντικοπαγίδες.

Ο αρπακολλισμός έχει αναδειχτεί τελικά σε κατευθυντήρια αντίληψη των υπευθύνων για τη διοίκηση του κυβερνητικού μηχανισμού αλλά και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε μεγάλο βαθμό. Υπάρχουν ασφαλώς και φωτεινές εξαιρέσεις, οι οποίες όμως συνθλίβονται από τις μυλόπετρες της επιπολαιόρριζης αδράνειας.

Αυτή η σχέση με τον προγραμματισμό έγινε ενδημική τον τελευταίο καιρό. Προκηρύξεις εκτός τόπου και χρόνου. Οταν σχεδόν έχει παρέλθει η ανάγκη. Κραυγαλέα είναι η παραγγελία για το χιόνι. Γραφειοκρατικοί μηχανισμοί που καθυστερούν τον έγκαιρο προγραμματισμό. Συσκέψεις συνεχείς που δεν συνοδεύονται από πράξεις αλλά από συνεχείς δηλώσεις για μια ετοιμότητα - αδειανό πουκάμισο. Η κακοκαιρία (χιονόπτωση, πλημμύρες, πυρκαγιές) αγνοεί τη γλώσσα των πρόσκαιρων εντυπώσεων. Απογυμνώνει τις προθέσεις.

Ανθρωποι με πτυχία από σπουδαία Πανεπιστήμια. Που βουλιάζουν στα ρηχά νερά της πρώτης αναποδιάς. Γιατί έχουν καταστήσει πρώτη προτεραιότητα την ικανοποίηση των πελατών ψηφοφόρων. Και την πολιτική επιβίωση με μικροπαροχές. Η εντύπωση μιας τηλεοπτικά οργανωμένης σύσκεψης, με βαρύγδουπες δηλώσεις, και οι δημοσκοπήσεις που μπορεί να επηρεάζουν το φρόνημα των πολιτών αντικαθιστούν τον έγκαιρο προγραμματισμό.

Ισως αν στήσουμε το αυτί μας στη φύση γίνουμε πιο αποτελεσματικοί.

Ευάγγελος Αυδίκος

Πηγή: efsyn.gr