Όλοι οι θεσμοί που ασκούν εξουσία, κυβερνητικοί, κρατικοί, οικονομικοί, ακόμη και αυτοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ομνύουν υπέρ της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ανθρώπων με αναπηρίες.
Με την ίδια ζέση και ο υπουργός Επικρατείας, Γ. Γεραπετρίτης, ως εισηγητής του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα δικαιώματα των ανθρώπων με αναπηρία, στον ένα χρόνο από την ψήφισή του δήλωνε ιδιαίτερα χαρούμενος γιατί το Σχέδιο δημιουργεί «σχέση εμπιστοσύνης του πολίτη με την πολιτεία».
Σε αυτήν την περίπτωση, όπως αποδεικνύουν δύο από τις πολλές σοβαρές και επώνυμες καταγγελίες που φτάνουν στην «Εφ.Συν.», οι ίδιοι οι θεσμοί και οι άνθρωποί τους σε θέσεις εξουσίας μετατρέπονται σε αρνητές του δικαιώματος για εργασία των ανθρώπων με αναπηρία. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως σωστά λέει παρακάτω ο Αγ. Νταλαγιάννης, «ακόμη κι αν δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας, πρέπει να τις εφεύρουν».
Ακύρωση πρόσληψης
Η πρώτη υπόθεση αφορά τον Θ. Τσούπρο, προγραμματιστή Η/Υ, ο οποίος ως άτομο με βαριά κινητική αναπηρία, απηύθυνε στα μέσα του 2021 ερώτημα και αίτηση προς το Επιμελητήριο Ευβοίας, αναφορικά με το εάν μπορούσε να προσληφθεί στο πλαίσιο του προγράμματος του ΟΑΕΔ περί «ειδικών κοινωνικών ομάδων».
Όντως το Επιμελητήριο απεφάνθη θετικά, η πρόσληψη εγκρίθηκε από τον ΟΑΕΔ και ο κ Τσούπρος ξεκίνησε κανονικά την εργασία του έως ότου ο ίδιος ο ΟΑΕΔ ανακαλέσει την πρόσληψη, παρότι έχει περάσει πάνω από ένας μήνας από αυτήν. Το Επιμελητήριο προσπαθεί να διατηρήσει τον κ. Τσούπρο στη θέση εργασίας, θέτοντάς τον σε άδεια άνευ αποδοχών έως ότου διευκρινιστεί τι ακριβώς συμβαίνει, αλλά η υπηρεσία Ειδικών Κοινωνικών Ομάδων του ΟΑΕΔ επιμένει και ανερυθρίαστα δηλώνει ότι «η εγκριτική απόφαση υπαγωγής στο Πρόγραμμα εκδόθηκε εκ παραδρομής της Υπηρεσίας».
Τώρα, πώς μια επιστολή υπηρεσίας -την οποία είναι πολύ πιθανό να μη γνωρίζει καν ο διοικητής Σπ. Πρωτοψάλτης- είναι ισχυρότερη από την ίδια τη δημόσια πρόσκληση 12/20217 στην οποία περιλαμβάνονται ΝΠΔΔ όπως το Επιμελητήριο και πώς είναι δυνατό να ανατρέπεται «έτσι ξαφνικά» η ζωή ενός ανθρώπου με αναπηρία 90% που ξεκίνησε εργασία, είναι κάτι που μόνο ο ΟΑΕΔ μπορεί να απαντήσει.
Όποια όμως κι αν είναι η απάντηση, ακόμη κι αν είναι τυπικά σωστή βάσει του νόμου, εντυπωσιάζει το γεγονός ότι μια δημόσια υπηρεσία απασχόλησης δεν μπορεί να συμβάλει στη διατήρηση της συγκεκριμένης θέσης εργασίας για ένα ευπαθές άτομο, το οποίο τονίζει τα εξής στον επίλογο της επιστολής του προς την «Εφ.Συν.»: «Aν και γεννήθηκα με μια ιδιαιτέρως βαριά κινητική αναπηρία, αγωνίζομαι σε όλη τη ζωή μου ώστε να μορφωθώ και να είμαι παραγωγικός και χρήσιμος στην κοινωνία». Αυτός προσπαθεί, αλλά ο ΟΑΕΔ ακυρώνει την προσπάθεια.
Τι συμβαίνει στην Κοινωφελή Επιχείρηση Αίγινας;
Η δεύτερη υπόθεση αφορά την έγγραφη διαμαρτυρία του Αγ. Νταλαγιάννη, πτυχιούχου Φυσικού, ο οποίος καταγγέλλει την πρόεδρο και ορισμένους δημοτικούς συμβούλους στην Κοινωφελή Επιχείρηση του Δήμου Αίγινας, με αφορμή την κατά πλειοψηφία απόφασή της (5 κατά - 2 υπέρ) να μην ανανεωθεί η σύμβαση εργασίας για ακόμη έναν χρόνο, παρά τη δυνατότητα που υπήρχε. Η ΚΕΔΑ επικαλέστηκε υψηλό μηνιαίο κόστος συμμετοχής στο πρόγραμμα (περίπου 450 ευρώ για καθαρό μισθό 571 ευρώ), ενώ υπήρχαν μια σειρά από εναλλακτικές προτάσεις για ένταξή του σε πρόγραμμα με υψηλότερη επιδότηση. Ο κ. Νταλαγιάννης σε επιστολή του, η οποία δημοσιεύτηκε και σε τρεις τοπικές ηλεκτρονικές εφημερίδες της Αίγινας, καταγγέλλει ότι ουσιαστικά ήταν «απομονωμένος σε έναν σκοτεινό προθάλαμο της επιχείρησης, χωρίς κανένα απολύτως αντικείμενο εργασίας, βιώνοντας μια έμμεση διάκριση, εξευτελιστική και απαξιωτική συμπεριφορά».
Σημειώνει ότι οι κατηγορίες που τού αποδόθηκαν από μέλη του Δ.Σ. «για άρνηση εργασίας, κακία, αγένεια, αναξιοπρέπεια» συνδέονται με το αίτημά του, κατά τις ημέρες του καύσωνα «να μη βγαίνει για εξωτερικές δουλειές μετά τις 12 το μεσημέρι, σύμφωνα και με τα όσα όριζε κυβερνητική Οδηγία».
Όμως, αξίζει τον κόπο να παρακολουθήσουμε με ποιες σκέψεις κλείνει ο ίδιος ο κ. Νταλαγιάννης την επιστολή του προς τα ΜΜΕ: «Θεωρώ τραγικό να αποκλείονται από την εργασία νέοι άνθρωποι για 4.000 ή 5.000 ευρώ ετησίως, με κατηγορίες κατασκευασμένες για να παρθεί αρνητική απόφαση από το Δ.Σ., τη στιγμή που δεκάδες χιλιάδες ευρώ ξοδεύτηκαν για συναυλίες και άλλες εκδηλώσεις που έγιναν στα πλαίσια του Φεστιβάλ Φιστικιού ή άλλων εκδηλώσεων του Δήμου (που πιθανόν να ήταν κι αυτές απαραίτητες). Οι άνθρωποι σαν εμένα, ταυτοποιημένοι ως ΑμεΑ, δεν εκμεταλλευόμαστε την πάθησή μας για να βρούμε δουλειά όπως ακούστηκε από κάποιους σύμβουλους, είμαστε δημότες του νησιού, είμαστε νέοι άνθρωποι, που πρέπει κι εμείς να ζήσουμε και να εργαστούμε κάπου (για τον λόγο αυτό άλλωστε υπάρχουν τα συγκεκριμένα επιδοτούμενα προγράμματα) και να μην πεταχτούμε σε έναν «σύγχρονο Καιάδα» απομόνωσης και εξόντωσης οικονομικής και ψυχολογικής», αναφέρει.
Αλήθεια, τι λέει για όλα αυτά η πρόεδρος της Κοινωφελούς Επιχείρησης της Αίγινας;
Χριστίνα Κοψίνη
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου