[Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα.
Χτύπησα την πόρτα και μπήκα.
Μου ‘δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό.
«Είδες –μου λέει– γεννήθηκε η ευσπλαχνία!»
Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ.
Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δε θα ‘χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ’ αυτό.]
Αυτές τις ημέρες λοιπόν ας ευχηθούμε Υγεία και Ευσπλαχνία.
Ευσπλαχνία που περιέχει ευαισθησία. Στηρίζει κάθε πτυχή του ανθρώπινου πόνου. Και στην εποχή μας, στις μέρες μας τίποτα δεν είναι το ίδιο. Αγαπημένοι φίλοι και συγγενείς χάνονται σε μια άγνωστη ακόμη μάχη που δεν φαίνεται να τελειώνει.
Εύχομαι να ανταμώσουμε υγιείς γεμάτοι σοφία και καλοσύνη.
Καλά Χριστούγεννα
Στάθης Καστερίδης
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΔΗΜΟΥ ΠΕΛΛΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου