Ανοίγει η αγορά των αθλητικών ομοσπονδιών;

Τη Δευτέρα έληξε η δημόσια «διαβούλευση» ενός σχεδίου νόμου που αν ψηφισθεί θα οδηγήσει στην απόλυτη υποβάθμιση πολλών αθλητικών ομοσπονδιών. έχει τίτλο «Αθλητικός εθελοντισμός, Αθλητισμός αναψυχής και Άθληση για όλους, Πνευματικός αθλητισμός, Ηλεκτρονικός αθλητισμός (e-sports), Εργασιακός αθλητισμός», το οποίο υπάρχει στο opengov.gr. Επιχειρείται, με αυτό, μια τεχνητή μη αναγκαία για την άθληση κατηγοριοποίηση, που οδηγεί στη δημιουργία πολλών νέων ομοσπονδιών, οι περισσότερες εκ των οποίων περιέργως θα επιτελούν έργο που κάνουν ή μπορούν να κάνουν οι ήδη υπάρχουσες αθλητικές ομοσπονδίες.

Στο κεφάλαιο με θέμα τον αθλητισμό αναψυχής, ο ορισμός που δίνεται από τους συντάκτες του σχεδίου νόμου είναι σκοπίμως πολύ ευρύς, ώστε να χωρά σχεδόν τα πάντα:

«Αθλητισμός αναψυχής και άθληση για όλους: Οποιαδήποτε συστηματική σωματική και αθλητική άσκηση χωρίς αγωνιστικό χαρακτήρα, που διεξάγεται αυτόβουλα και εκούσια από τον αθλούμενο πολίτη στη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου του, για τη βελτίωση του βιολογικού του επιπέδου, την καλλιέργεια αθλητικού χαρακτήρα και αθλητικής συνείδησης και την ποιοτική διαχείριση και ουσιαστική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου του». Ομως για τέτοιες δραστηριότητες (προγράμματα μαζικού και λαϊκού αθλητισμού) που μπορούν να οργανωθούν από πολλές υπάρχουσες ομοσπονδίες αθλημάτων, το σχέδιο νόμου προβλέπει ειδικά νέα αθλητικά σωματεία και αντίστοιχα 10 νέες ομοσπονδίες. Αραγε όλα τα αθλήματα δεν είναι αναψυχής;

Σε άλλο κεφάλαιο (e-sports) ορίζουν ότι: «[…] ως «ηλεκτρονικός αθλητισμός νοείται μορφή αγωνιστικού αθλητισμού στο διαδίκτυο, στην οποία οι παίκτες, ατομικά ή ομαδικά, προπονούνται και αγωνίζονται με τη βοήθεια ηλεκτρονικών συστημάτων…». Θέλουν, δε, να μπορούν να δημιουργηθούν νέες ομοσπονδίες που να καλλιεργούν το e-ποδόσφαιρο, το e-σκάκι κ.ο.κ. Η εμπειρία της Σκακιστικής Ομοσπονδίας σε προπονήσεις με τη βοήθεια ηλεκτρονικών συστημάτων είναι πολύ μεγάλη. Οπως και άλλων αθλητικών ομοσπονδιών. Γιατί άραγε πρέπει να δημιουργηθούν νέες ομοσπονδίες; Μήπως επειδή οι μεγάλες ηλεκτρονικές διεθνείς πλατφόρμες αναψυχής θέλουν να αναλάβουν αυτό το κομμάτι; Που ίσως ιδιαίτερα σε νέους ανθρώπους (και όχι μόνο) να είναι πιο ελκυστικό από τον διά της φυσικής συμμετοχής αθλητισμό; Που ίσως να μπορεί και ο στοιχηματισμός να δέσει άμεσα;

Τέλος, στο κεφάλαιο με τίτλο «Πνευματικός αθλητισμός», τα δυο επί δεκαετίες αναγνωρισμένα από την Πολιτεία αλλά και από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή αθλήματα (σκάκι και μπριτζ) αναφέρονται ως παραδείγματα (ή ως «λαγοί» στη γλώσσα των αθλητών του στίβου) σε έναν ορισμό-λάστιχο που χωρά πλήθος παιχνιδιών: «Τα πνευματικά αθλήματα διακρίνονται σε επιτραπέζια αθλήματα / παιχνίδια στρατηγικής (όπως ζατρίκιο) και αθλήματα / παιχνίδια καρτών (όπως αγωνιστικό μπριτζ)». Στόχος τους λοιπόν είναι η δημιουργία και άλλων «αθλητικών» ομοσπονδιών και με αυτό το κεφάλαιο. Είναι δε προφανής η πλήρης υποβάθμιση των δυο αθλημάτων, του σκακιού και του μπριτζ.

Επιπλέον ερωτήματα που προκύπτουν από την ανάγνωση του σχεδίου νόμου είναι: Ενώ κάθε χρόνο τα τελευταία δυο χρόνια έχουμε μείωση των χρηματοδοτήσεων της γ.γ. Αθλητισμού προς τις ομοσπονδίες κατά 15% κατά μ.ό. (η μείωση προς την ΕΣΟ ήταν 25%), πώς η κυβέρνηση ενθαρρύνει τη δημιουργία νέων ομοσπονδιών; Οταν, δε, οι περισσότερες από αυτές θα έχουν έργο που ήδη υλοποιούν ή μπορούν να υλοποιήσουν οι υπάρχουσες; Θα χρηματοδοτούνται από το κράτος και οι νέες ομοσπονδίες;

Αν χρηματοδοτούνται όλες οι ομοσπονδίες, θα αυξηθεί το σύνολο της χρηματοδότησης του αθλητισμού; Ή θα μείνει ίδιο (αν δε μειωθεί κι άλλο όπως γίνεται σήμερα) και θα δίνονται συμβολικά ποσά που θα είναι πολύ μικρότερα από τις πραγματικές ανάγκες των αθλητικών ομοσπονδιών; Τα κίνητρα που δίνονται στους πρωταθλητές θα τα παίρνουν και οι πρωταθλητές των e-ομοσπονδιών και των παιχνιδιών που θα ενταχθούν στα πνευματικά αθλήματα/παιχνίδια; Ή δεν θα τα παίρνει κανείς;

Στόχος της κυβέρνησης είναι η δημιουργία μιας «αθλητικής αγοράς» που θα ικανοποιεί (;) ανάγκες πραγματικές ή τεχνητές πάντα με σημαντικό κόστος για τους καταναλωτές- αθλητές. Θέλει να ανοιχτεί σε επιχειρηματίες, σε ομίλους που υπόσχονται να κάνουν πραγματικότητα κάθε φαντασίωση των καταναλωτών για ποδόσφαιρο ή σκάκι στο βουνό, στη θάλασσα, σε πισίνα ή σε virtual περιβάλλον με εντυπωσιακά εφέ ή ακόμη και σε συνδυασμό όλων αυτών. Δεν την ενδιαφέρει η ενίσχυση του αθλητισμού ως εργαλείου εκγύμνασης, σωματικής και πνευματικής και αυτό φαίνεται από την απαξίωση που δείχνει στις σημερινές αθλητικές ομοσπονδίες.

Από τους ασκούμενους πολίτες, αθλητές και αθλήτριες, που σήμερα τους υποχρηματοδοτεί (όπως κάνει για κάθε κοινωνικό αγαθό – Παιδεία, Υγεία κ.ά.) προτιμά τους πολίτες ως καταναλωτές των σημερινών «αθλητικών προϊόντων» σε νέο και ενισχυμένο επικοινωνιακά περιτύλιγμα.

Χρήστος Πιλάλης - μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας

Πηγή: efsyn.gr