Την έλεγαν Ρόζα και είχε πάει για κατασκήνωση το περασμένο καλοκαίρι. Εκεί, στο νότιο Βέλγιο, το 15χρονο κορίτσι έκανε νέους φίλους, απολαμβάνοντας τη βελγική εξοχή. Μόνο που λίγες μέρες μετά, ξέσπασαν έντονες βροχές. Στις 14 Ιουλίου, το ποτάμι ξεχείλισε, παρασύροντας τη Ρόζα στον θάνατο. Μάταια προσπάθησαν οι φίλοι να τη σώσουν...
Τώρα, εκείνοι που έχουν μείνει πίσω έχουν αποφασίσει να τιμήσουν τη μνήμη της με έναν αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής. Η Ρόζα, λένε, ήταν θύμα των ακραίων καιρικών φαινομένων. Την ώρα που οι ηγέτες του πλανήτη συναντιούνται στη Γλασκόβη για να λάβουν αποφάσεις που θα αντιστρέψουν τα ακραία καιρικά φαινόμενα, 15χρονοι Βέλγοι πασχίζουν να πιέσουν ώστε «να μην υπάρξει άλλο θύμα εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής».
Παίρνει πια διαστάσεις φαινομένου: στις πόλεις της Ευρώπης, ολοένα και περισσότεροι νέοι βγαίνουν στους δρόμους για περιβαλλοντικά ζητήματα. Ολοι πλέον γνωρίζουμε την Γκρέτα Τούνμπεργκ, την έφηβη από τη Σουηδία που με την απεργία της ενέπνευσε τους συνομηλίκους της να βγουν στους δρόμους, αλλά και την Ε.Ε. να πάρει γενναίες αποφάσεις. Σε κάθε διαδήλωση που οργανώνεται, οι νέοι είναι εκεί, ενώνονται, φωνάζουν και διεκδικούν άμεσες λύσεις από τους πολιτικούς του πλανήτη.
Στην Ελλάδα, η Γκρέτα, οι φίλοι της Ρόζας και τα άλλα παιδιά αντιμετωπίζονται με θεωρίες συνωμοσίας και ειρωνείες. Κάθε έντονο καιρικό φαινόμενο αντιμετωπίζεται ad hoc, λες και δεν είναι μέρος ενός ευρύτερου προβλήματος, λες και τα μέτρα αντιμετώπισης είναι πολυτέλεια. Οι δε πολιτικοί το χρησιμοποιούν κατά το δοκούν: «Δεν φταίμε εμείς για τις πυρκαγιές, είναι η κλιματική αλλαγή».
Οσο πιο σύντομα συνειδητοποιήσουμε ως κοινωνία πόσο κοντά μας είναι τα καταστροφικά σενάρια των επιστημόνων, τόσο πιο κοντά θα είμαστε στη λύση. Στην Ευρώπη, το νέο πολιτικό διακύβευμα αφορά την επιβίωση του πλανήτη. Και ναι, δεν είναι πολυτέλεια, αλλά πρόβλημα υπαρξιακό.
Μαρία Ψαρά
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου