Κρεσέντο αντιδράσεων για το άγαλμα της Κάλλας

Το αστραφτερό γλυπτό από ορείχαλκο που φιλοτέχνησε η Αφροδίτη Λίτη έγινε στόχος άγριου «τρολαρίσματος», ειρωνικών σχολίων και σοβαρών ενστάσεων, ξαναφέρνοντας στο προσκήνιο το θέμα της τέχνης στον δημόσιο χώρο. Ποιος είναι ο ελληνικός σύλλογος «Μαρία Κάλλας» που πήρε την πρωτοβουλία για τη δημιουργία και τοποθέτηση του γλυπτού.

Σίγουρα η Αθήνα είναι μια πρωτεύουσα που χρειάζεται τολμηρές εικαστικές παρεμβάσεις στον δημόσιο χώρο, ακόμα και σύγχρονα γλυπτά που ξεφεύγουν από τις τετριμμένες προτομές, για να τιμήσει τις μεγάλες προσωπικότητες που έχουν φύγει από τη ζωή. Με ποια διαδικασία όμως, με ποιους όρους και με ποιες προϋποθέσεις; Με διαγωνισμούς από τον Δήμο Αθηναίων, με αναθέσεις, με αποδοχή δωρεών; Με συνεργασία των δημόσιων με τους ιδιωτικούς φορείς; Με επιτροπές που θα κρίνουν το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα;

Το θέμα της τέχνης στον δημόσιο χώρο ήρθε ξανά στο προσκήνιο, με έντονο τρόπο, αυτή τη φορά από το απαιτητικό κι αδηφάγο, όχι κατ’ ανάγκη φιλότεχνο, κοινό των σόσιαλ μίντια, που έσπευσε να αποδομήσει με κάθε τρόπο το αστραφτερό άγαλμα της Μαρίας Κάλλας.

Τα αποκαλυπτήρια έγιναν την περασμένη Παρασκευή στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου (αλσύλλιο Ροβέρτου Γκάλι) από τον δήμαρχο Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη, τον υφυπουργό Πολιτισμού Νίκο Γιατρομανωλάκη και την πρόεδρο του Ελληνικού Συλλόγου «Μαρία Κάλλας», Λιάνα Σκουρλή, που είχε την πρωτοβουλία για την εξεύρεση χορηγών και την τοποθέτησή του.

Ξένισε, είναι η αλήθεια, η μπρούτζινη ντίβα σε εκτυφλωτικό χρυσό, που φιλοτέχνησε η γνωστή εικαστικός Αφροδίτη Λίτη, καθηγήτρια στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, βραβευμένη, και με πλούσια εκθεσιακή δραστηριότητα. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Λίτη δημιουργεί χρυσά γλυπτά, έχουμε δει και την ενότητα «Η Α. Λίτη στη χώρα των θαυμάτων», ωστόσο, αν δεν υπάρχει ανάλογο εννοιολογικό πλαίσιο για την Κάλλας της... η φαντασία των αυτόκλητων «τεχνοκριτικών» καλπάζει. «Αυτή είναι η δική μου Κάλλας», δήλωσε η εικαστικός στα κανάλια, διεκδικώντας από την πλευρά της το δικαίωμα ενός καλλιτέχνη να «μεταφράζει» τον κόσμο με τα δικά του μάτια.

Φορείς όπως μέλη της Ανοιχτής Πόλης, ιστορικοί τέχνης, πολεοδόμοι εξέφρασαν τις επιφυλάξεις τους για την αισθητική του αγάλματος που πιθανότατα θέλει να εκπέμψει την αιώνια «λάμψη» της ντίβας, όμως άνετα χαρακτηρίζεται «κιτς», ενώ οι χρήστες του twitter οργίασαν με τα σχόλια και τις σχετικές φωτογραφίες... Πως το άγαλμα «φέρνει» στον κακό της ταινίας Terminator, στο χρυσό αγαλματίδιο των βραβείων Οσκαρ ή στο ρομποτάκι C-3PO των ταινιών Star Wars.

Σίγουρα δεν μοιάζει στη Μαρία Κάλλας, σαν τον Γκάντι με γόβες είναι, επέμεναν τα πικρόχολα σχόλια, ενώ οι συγκρίσεις συνεχίστηκαν με το αποτυχημένο άγαλμα του Κριστιάνο Ρονάλντο, αλλά και ένα άγαλμα-φάρσα που είχε παρουσιάσει ο Βρετανός κωμικός Τζέιμς Κόρντεν στον Ντέιβιντ Μπέκαμ. «Νόμιζα πως είναι κάποια καπετάνισσα, ίσως η Μπουμπουλίνα. Θα μπορούσε και η λέιντι Γκάγκα να είναι βέβαια. Ομως είναι η Κάλλας που, μετά από Μπελούτσι κι Αμπράμοβιτς, έχει άλλον έναν... θάνατο», άλλη μια φαρμακερή ατάκα!

EUROKINISSI/ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΙΡΕΤΑΚΗΣ

Η τοποθέτηση του αγάλματος, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις, αποτελεί συνέχεια των εκδηλώσεων που οργανώνει ο Ελληνικός Σύλλογος «Μαρία Κάλλας» για τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση της Ελληνίδας σοπράνο (1923-1977) που κατέκτησε την υφήλιο. Εχει προηγηθεί φέτος η έκθεση στο Αχίλλειον στην Κέρκυρα, «Μαρία Κάλλας, Παγκόσμια Ιέρεια της Οπερας», με κοστούμια της από τη Σκάλα του Μιλάνου καθώς και αντικείμενα και προσωπικές της παρτιτούρες, ενώ οι εκδηλώσεις του Συλλόγου θα κορυφωθούν το 2023 με τα εγκαίνια του Μουσείου «Μαρία Κάλλας» στην οδό Μητροπόλεως 44, ένα τετραώροφο νεοκλασικό 1.070 τ.μ., ιδιοκτησίας Δήμου Αθηναίων, ο οποίος έχει και τη συλλογή με αυθεντικά αντικείμενα της ντίβας.

Το μουσείο είναι μια άλλη πικραμένη, μακρόχρονη ιστορία, αφού το σχέδιο πρωτοξεκίνησε το 2013 με σκοπό να ολοκληρωθεί το 2015, τα εγκαίνια μετατέθηκαν για το 2019 και τώρα, πρέπει να περιμένουμε ακόμα δυο χρόνια μέχρι να ανοίξει τις πύλες του...

Οσο για τον Ελληνικό Σύλλογο «Μαρία Κάλλας», όπως διαβάζουμε στο σάιτ του, «ιδρύθηκε το 2012 από μια ομάδα μελετητών της ζωής και του έργου της Μαρίας Κάλλας, συλλεκτών ή και απλών θαυμαστών της, στα πρότυπα των αντίστοιχων φορέων που υφίστανται στο εξωτερικό». Ανάμεσα στους σκοπούς του είναι «η προβολή της Ελληνικότητας της Μαρίας Κάλλας», αλλά και η «προσπάθεια της λειτουργίας και ο εμπλουτισμός του Μουσείου Μαρία Κάλλας στην Αθήνα».

Εντύπωση πάντως προκαλεί μια συνέντευξη της προέδρου του Συλλόγου στο kallitheapress (21/6/2020), όχι μόνο με καλλιτεχνικές αλλά και με πολιτικές διαστάσεις. Η ιστορικός τέχνης και εικαστικός σύμβουλος, Λιάνα Σκουρλή–Δανιηλίδου, απαντούσε στην ερώτηση «Υπήρξατε στο υπουργείο Εξωτερικών σύμβουλος και ακόλουθος Τύπου στην ελληνική πρεσβεία των ΗΠΑ. Ποια ήταν η εμπειρία σας και πώς βλέπετε την κατάσταση σήμερα», με τον εξής τρόπο: «Αρχισα να δουλεύω εκεί ως μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Georgetown. Η εμπειρία ήταν μοναδική διότι δούλεψα δυο χρόνια με πρέσβη της δικτατορίας αλλά άκρως δημοκρατικό που πάλευε συνέχεια για να γίνουν εκλογές για την επαναφορά στη δημοκρατία, για την εισβολή στην Κύπρο και τη μεταφορά μου ως ακόλουθος Τύπου στην Ελληνική Μόνιμη Αντιπροσωπεία στα Ηνωμένα Εθνη όπου έζησα πρωτοφανείς εμπειρίες της Τουρκικής, Ελληνικής καθώς και Κυπριακής εξωτερικής πολιτικής. Η κατάσταση της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας δεν έχει αλλάξει τα τελευταία 40 χρόνια, διότι άγεται από τις ξένες μεγάλες δυνάμεις που την χρησιμοποιούν για τα εκάστοτε συμφέροντά τους. Υπάρχει ελπίδα με τη σημερινή Κυβέρνηση Μητσοτάκη να αλλάξει κάπως. Πρώτο δείγμα η πυγμή που έδειξε η νέα κυβέρνηση στον Εβρο. Αλλο μεγάλο θέμα που πρέπει να ρυθμισθεί άμεσα, είναι το προσφυγικό. Είμαστε έρμαια των συνόρων μας με την Τουρκία και πρέπει σύντομα να βρεθεί λύση πριν καταλήξουμε 1 Ελληνας προς 4 αλλοδαπούς στη χώρα μας».

Αραγε, τι έχουν να πουν γι’ αυτό οι χρήστες του twitter;

 

Παρή Σπίνου

Πηγή: efsyn.gr