«Ζαλίζουν» τα δισ. των εξοπλισμών

Πέντε δισ. ευρώ αναμένεται να κοστίσουν στον Ελληνα φορολογούμενο οι 3+1 γαλλικές φρεγάτες τύπου Belharra και μάλιστα σε μια εποχή που «τρέχουν» εξοπλιστικά προγράμματα άνω των 10 δισ.

Mια συμφωνία που πρόκειται να κοστίσει πανάκριβα στον Ελληνα φορολογούμενο είναι αυτή που συνήφθη με τη Γαλλία για την απόκτηση τριών φρεγατών τύπου Belharra και προαιρετικά ακόμη μίας, αφού το πιθανότερο είναι το κόστος να ξεπεράσει τα πέντε δισ. ευρώ.

Ποσό που εάν συνδυαστεί με τα εξοπλιστικά προγράμματα που βρίσκονται σε εξέλιξη και εκείνα που βρίσκονται στα σκαριά, είναι σε θέση να προκαλέσει ζαλάδα -εάν όχι πονοκέφαλο- στους φορολογούμενους αφού εκτιμάται ότι ξεπερνά τα 10 δισ., όπως επισημαίνει και ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στη χθεσινή ανακοίνωσή του.

Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κρίνει «επί της αρχής» στρατηγικά ορθή την επιλογή, επισημαίνει όμως στην ανακοίνωση ότι «οι κυβερνητικές παλινωδίες και οι εξοπλιστικές αγορές που ακολούθησαν (σ.σ. μετά την κρίση του περσινού καλοκαιριού με το ερευνητικό “Oruc Reis”) όχι μόνο άφησαν τη χώρα χωρίς αμυντική και διπλωματική στήριξη το φθινόπωρο του 2020, αλλά έχουν σήμερα φουσκώσει υπέρμετρα τον λογαριασμό για μια υπερχρεωμένη χώρα όπως η Ελλάδα, βάζοντάς μας σε μια κούρσα εξοπλισμών».

Διερωτάται, δε, ακόμη: «Κατά πόσο αποτελούσαν προτεραιότητα οι επενδύσεις σε εξοπλιστικά, όπως τα επιπλέον Rafale, για τα οποία δεν γνώριζε ούτε καν η ηγεσία της Πολεμικής Αεροπορίας, η επέκταση του εκσυγχρονισμού επιπλέον F-16 ή η σκανδαλωδώς πανάκριβη συμφωνία με το Ισραήλ για το Κέντρο Εκπαίδευσης στην Καλαμάτα;»

«Ισορροπημένη επιλογή»

Η επιλογή των Belharra, που πράγματι προσφέρουν κορυφαίες επιδόσεις στον ανθυποβρυχιακό πόλεμο, μια άνευ προηγουμένου ικανότητα ανίχνευσης αεροσκαφών και ενισχυμένη ικανότητα πολέμου επιφάνειας-αέρος, θεωρείται από επιτελείς του Πολεμικού Ναυτικού ισορροπημένη επιλογή η οποία θα ενισχύσει σημαντικά τον πεπαλαιωμένο στόλο μας.

Εντούτοις δεν παύει να είναι μια «ακριβή» επιλογή για τα δεδομένα της χώρας, όταν η ολλανδική πρόταση για την απόκτηση τεσσάρων Sigma 11515 HN κυμαινόταν στα 2,5 δισ. ευρώ, δηλαδή κάθε πλοίο θα κόστιζε περίπου 600 εκατ. ευρώ, ενώ προτεινόταν παράλληλα τα πλοία να ναυπηγηθούν στην Ελλάδα.

Η αμερικανική πρόταση της Lockheed Martin μπορεί να ξεκινούσε από 510 εκατ. ευρώ, όμως η τιμή αυτή αφορούσε «γυμνά» πλοία που με τον επιπλέον εξοπλισμό τους εκτινασσόταν στο ύψος των Belharra, τα οποία έχουν πλήρωμα στην καλύτερη περίπτωση 100-120 άτομα, ενώ τα πληρώματα των MMSC ξεπερνούν τα 300, με συνέπεια το κόστος χρήσης τους -που προβληματίζει ακόμη και τους Αμερικανούς- να θεωρηθεί από το Π.Ν. απαγορευτικό.

Στα 825 εκατ. το πλοίο ήταν εξάλλου η προσφορά των ΜΕΚΟ Α-300 από τη Γερμανία η οποία πλησιάζει στη γαλλική, χωρίς να είναι γνωστό πόσο θα έφτανε με όλα εκείνα που ζητούσε το Π.Ν. για να είναι αξιόμαχο για τα ελληνικά δεδομένα.

Η τελευταία προσφορά που έκαναν οι Γάλλοι ήταν «γυμνό» 765 εκατ. ευρώ και με τα συστήματα που ζήτησε το Π.Ν. η τιμή για κάθε πλοίο αγγίζει τα 925 εκατ. Τα δύο πρώτα, όπως προβλέπει κατά τις πληροφορίες η συμφωνία που έχει αυστηρές ρήτρες, θα παραδοθούν μέσα στο 2025 και το τρίτο μέσα στο 2026, με τα πλοία να κατασκευάζονται κυρίως στα γαλλικά ναυπηγεία καθώς, όπως λέγεται από στελέχη του Π.Ν., δεν υπάρχει ελληνική γραμμή παραγωγής.

Εντούτοις οι ίδιες πηγές προσθέτουν ότι δεν αποκλείεται να συμφωνηθεί η αποπεράτωση των φρεγατών να γίνει σε ελληνικά ναυπηγεία με πιθανότερο εκείνο του Σκαραμαγκά. Αυτό ήταν και το μόνο «αντισταθμιστικό όφελος» που έγινε γνωστό χθες, χωρίς να αναφέρεται κάποιο άλλο.

Προγράμματα εν εξελίξει

Την ίδια ώρα, όπως είναι γνωστό, εκτός από το ανωτέρω εξοπλιστικό πρόγραμμα των πέντε δισ. των Belharra, αυτό το διάστημα «τρέχουν» μια σειρά προγράμματα. Εκτός από το γνωστό της μετατροπής των F-16 Block 52 σε F-16 Viper ύψους 1,2 δισ. ευρώ, προωθείται από το υπουργείο η αναβάθμιση των F-16 Block 50 στο επίπεδο Block 50+ Advanced, ύψους τουλάχιστον 500 εκατομμυρίων, και με δεδομένο ότι στη διαμόρφωσή τους θα χρησιμοποιηθούν κομμάτια που θα «κανιβαλιστούν» από τα F-16 Block 52. Το κόστος, δε, της ανωτέρω αναβάθμισης δεν αποκλείεται να φτάσει τα 700 εκατομμύρια χωρίς να συμπεριλαμβάνονται σε αυτά 120 εκατομμύρια για την προμήθεια συστημάτων νυχτερινής σκόπευσης SNIPER.

Από κοντά ετοιμάζεται και το πρόγραμμα αναβάθμισης των τεσσάρων φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ 200, ύψους περίπου 500 εκατομμυρίων, με τους επιτελείς του Π.Ν. να προτείνουν, για να μειωθεί διά του… τεμαχισμού το κόστος, τη γενική επιθεώρηση και επισκευή των κύριων μηχανών εσωτερικής καύσεως και μετά να προχωρήσουν στην επιλογή σύγχρονων ραντάρ έρευνας αέρος ώστε να δοθεί η δυνατότητα στα πλοία να εμπλέκονται σε τουλάχιστον διπλάσιο αριθμό εχθρικών εναέριων απειλών ταυτόχρονα.

Σε εξέλιξη είναι το πρόγραμμα για να επανέλθουν σε «πτήσιμη κατάσταση» τα ελικόπτερα Kiowa Warrior με κόστος περίπου 47 εκατ., ενώ απόρρητα είναι τα προγράμματα για την αγορά τορπιλών και άλλων όπλων και διάφορες αναβαθμίσεις, συντηρήσεις οπλικών συστημάτων.

Υπενθυμίζεται, τέλος, ότι το πρόγραμμα απόκτησης των 18 Rafale κοστίζει 2,38 δισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίζεται το κόστος των έξι επιπλέον που προανήγγειλε ο πρωθυπουργός, κι ότι μελετάται, για να «γλυκαθεί» η Lockheed Martin που έχασε τις φρεγάτες, η αγορά μίας μοίρας (20 αεροπλάνα) F-35, ύψους 2,62 δισ. ευρώ (3 δισ. δολαρίων).

 

Μάνος Τσαλδάρης

Πηγή: efsyn.gr