Νύχτα στο Αφγανιστάν

Μετά από είκοσι χρόνια διεθνούς παρουσίας στο Αφγανιστάν, οι Ταλιμπάν ανέκτησαν τον πλήρη έλεγχο της χώρας. Οχι απλώς δεν ηττήθηκαν, αλλά θριάμβευσαν παίρνοντας την εξουσία χωρίς να συναντήσουν αντίσταση.

Προηγήθηκαν θάνατοι αμάχων και η θυσία ξένων στρατιωτών στο όνομα του αγώνα εναντίον του ισλαμοφασισμού που απειλούσε τη δυτική δημοκρατία και τον οικουμενικό πολιτισμό.

Ο πόλεμος κόστισε τρισεκατομμύρια για να αποφασίσουν τελικά οι ΗΠΑ να αποσυρθούν, συμπαρασύροντας το ΝΑΤΟ, χωρίς πρόβλεψη για διεθνή ειρηνευτική δύναμη και για ένα μεταβατικό δίκτυο προστασίας των δικαιωμάτων των γυναικών και των αντικαθεστωτικών.

Γυρίστηκαν ταινίες, φτιάχτηκαν τραγούδια, πένθησαν οικογένειες και παρέες, ξοδεύτηκαν αδιανότητα ποσά σε εξοπλισμούς, κατασκευάστηκε μια μεγάλη αφήγηση σε πλανητικό επίπεδο - για το τίποτα. Για να επιστρέψει το Αφγανιστάν στο status quo ante και να διαγραφούν όσα συνέβησαν εκεί μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001.

Η παγκόσμια κοινή γνώμη παρακολουθεί εμβρόντητη τη συνταρακτική αποτυχία της Δύσης για την οποία όχι απλώς δεν αναλαμβάνεται καμία ευθύνη από κανένα, αλλά δεν αναγνωρίζεται καν από τους αρχιτέκτονές της.

Οι πρώτες σκέψεις:

-Νέα προσφυγικά κύματα δημιουργούνται ήδη και αυτή τη φορά η ΕΕ δεν μπορεί να μιλά για απελάσεις αφού η επιστροφή στη χώρα προέλευσης θα σημαίνει εκτέλεση.

-Η κυβέρνηση Μητσοτάκη που επένδυσε στα push back με την ανοχή της διεθνούς ελίτ, θα πρέπει να βρει άλλο τρόπο διαχείρισης του νέου προσφυγικού.

-Το ΝΑΤΟ είναι ένας πολυμερής οργανισμός που υπάρχει πλέον για να μισθοδοτούνται τα πολλά στελέχη του και για να συντηρείται μια στρατιωτική ρουτίνα κενή ουσιαστικού περιεχομένου.

-Ο Μπάιντεν είναι καλός για το λαό της χώρας του και όχι για τον πλανήτη. Οι επεκτατικές πολιτικές που υποστηρίζει και η αγωνία του για την κοινωνική δικαιοσύνη είναι ανακουφιστικές για τις ΗΠΑ και διδακτικές για την Ευρώπη αλλά δεν έχουν καμία επίδραση στους καταραμένους που δεν ανήκουν στον πρώτο κόσμο.

-Δεν υπάρχει ηγέτιδα δύναμη στον κόσμο και η ΕΕ ούτε θέλει ούτε μπορεί να καλύψει το κενό που αφήνει η εσωστρέφεια των ΗΠΑ.

-Η δύναμη της οπισθοδρόμησης και του σκοταδισμού είναι εντυπωσιακή και δεν υπάρχει γραμμική πρόοδος που νομοτελειακά να την αναχαιτίζει.

-Ζούμε την παρακμή της Δύσης και αυτό εκ των πραγμάτων δυσκολεύει τα πλέον ευάλωτα οικονομικά και θεσμικά δυτικά κράτη.

-Η πρώτη ανισότητα είναι η χώρα στην οποία γεννιέται κανείς (το έχει πει ο καθηγητής Ν. Μαραντζίδης).

 

Πηγή: tvxs.gr