Παρά το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία έχει εξέλθει από τα προγράμματα προσαρμογής, είναι σαφές ότι ακόμα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι με τους μακροοικονομικούς δείκτες να ευημερούν, αλλά στην πραγματική οικονομία τα προβλήματα παραμένουν και μάλιστα να είναι δισεπίλυτα . Το σταδιακό άνοιγμα των οικονομικών δραστηριοτήτων, σε συνδυασμό με την πρόοδο των εμβολιασμών , δημιουργεί για πρώτη φορά μετά από 15 μήνες την ελπίδα ότι η σκοτεινή παρένθεση που άνοιξε τον Μάρτιο του 2020 επιτέλους κλείνει.
Ωστόσο η άρση των απαγορεύσεων είναι βέβαιο ότι δεν ισοδυναμεί με επιστροφή στην κανονικότητα, ούτε καν εκεί που βρισκόμασταν τον Φεβρουάριο του 2020. Πλήθος στοιχείων επιβεβαιώνει , δυστυχώς ,ότι για μια ακόμη φορά θα αναγκαστούμε να πούμε «κάθε φέτος και χειρότερα ή κάθε πέρυσι και καλύτερα» και αυτό καθώς σύμφωνα και με την Διεθνή Οργάνωση Εργασίας εκτιμάται πως φέτος αναμένεται να χαθούν άλλες 75 εκατ. θέσεις εργασίας και η αύξηση της απασχόλησης μέχρι το 2023 δεν θα είναι επαρκής ούτε για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας αλλά ούτε και για όσους έχασαν την δουλειά τους μέσα στην πανδημία.
Με βάση το εξαμηνιαίο δελτίο οικονομικού κλίματος μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων, που αφορά το δεύτερο εξάμηνο του 2020 και δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα έχουμε τα εξής δεδομένα:
- 1 στις 4 επιχειρήσεις έχει ληξιπρόθεσμες φορολογικές και ασφαλιστικές οφειλές .
- 1 στις 4 επιχειρήσεις δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις προς προμηθευτές και στην έγκαιρη πληρωμή των λογαριασμών ενέργειας.
- 1 στις 3 επιχειρήσεις δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις ασφαλιστικές και φορολογικές της υποχρεώσεις και στις υποχρεώσεις ενοικίου.
- 1 στις 2 επιχειρήσεις που έχουν τραπεζικό δάνειο δεν θα καταφέρει να ανταποκριθεί στην καταβολή των δόσεων.
Επιπλέον κι αυτό είναι το χειρότερο στοιχείο που δείχνει την δύσκολη κατάσταση την οποία βιώνουν οι ΜμΕ, το 38% των επιχειρήσεων εκφράζουν το φόβο ότι το επόμενο διάστημα θα αναγκαστούν να διακόψουν τις δραστηριότητές τους.
Μάλιστα το δυσμενές είναι ότι το ποσοστό αυτό δεν ήταν πάντα πάντα τόσο υψηλό. Για παράδειγμα, τον Φεβρουάριο του 2020, ανάλογο φόβο είχε εκδηλώσει μόνο το 21%, σχεδόν οι μισοί μικρομεσαίοι.
Επομένως, για πρώτη φορά έχουμε μια σαφή εικόνα του δύσκολου επιχειρηματικού κλίματος και παράλληλα ένα ηχηρό καμπανάκι κινδύνου που δείχνει ότι επιχειρήσεις οι οποίες πριν την πανδημία τα επιβίωναν έστω και με δυσκολίες , πλέον αδυνατούν να τα καταφέρουν και ίσως σύντομα βρεθούν εκτός αγοράς!
Ανάλογη και απογοητευτική είναι και η εικόνα που προκύπτει και από τα στοιχεία που δημοσιοποιεί η Ελληνική Στατιστική Αρχή.
Στη βάση των παραπάνω , εύκολα λοιπόν διαπιστώνουμε ότι το μέλλον των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων μόνο ανθηρό και ευοίωνο δεν είναι , και αυτό παρά το γεγονός οι ζοφερές προβλέψεις δεν αναιρούν την έκταση των μέτρων που έλαβε η κυβέρνηση και με βάση τις επίσημες ανακοινώσεις το 2020 δόθηκαν 24 δις. ευρώ και από την αρχή του 2021 ως σήμερα 12 δις. ευρώ σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Το ερώτημα όμως που προκύπτει δεν είναι εάν δόθηκαν χρήματα για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας αλλά αν τα κεφάλαια αυτά κατευθύνθηκαν και κατανεμήθηκαν ορθολογικά σε εκείνους που θα έπρεπε να τα λάβουν και φυσικά τα είχαν και τα έχουν ανάγκη . Η εκτίμηση της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδος (ΓΣΕΒΕΕ) είναι πως όχι!
Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε ένα μεγάλο ποσοστό τους βρέθηκαν αποκλεισμένες από τις « χρηματοδοτικές ενέσεις» και στον αποκλεισμό των ΜμΕ από τις χρηματοδοτήσεις συνέβαλαν πολλά ,όπως για παράδειγμα η προϋπόθεση της ύπαρξης εργαζομένων για να κριθεί επιλέξιμη μια επιχείρηση. Όσο αυξάνονταν μάλιστα οι εργαζόμενοι τόσο «περισσότερους πόντους» κέρδιζε η επιχείρηση για τη χρηματοδότηση της.
Το αποτέλεσμα ήταν να ευνοηθούν για πολλοστή φορά οι μεγάλες επιχειρήσεις κι οι μικρές και πολύ μικρές να βρίσκονται σήμερα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Το αρνητικό αποτύπωμα που έχει αφήσει η πανδημία στις ΜμΕ είναι ορατό όπως και τα ορατά είναι και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και καλούνται να επιλύσουν και το «βουνό» των υποχρεώσεων που σιγά -σιγά θα πρέπει να καλύψουν.
Αν λοιπόν θέλουμε να αποτραπεί ένα φθινοπωρινό κύμα λουκέτων και απολύσεων για χιλιάδες επιχειρήσεις ( κι όχι κατ’ ανάγκη μόνο μικρομεσαίων) η κυβέρνηση θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της και να διορθώσει το ανορθολογικό μοίρασμα των ενισχύσεων που προηγήθηκε προχωρώντας σε παραγραφή των χρεών που δημιουργήθηκαν εν μέσω πανδημίας για τις ΜμΕ.
Η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων διαθέτει εκείνα τα στοιχεία για να διαπιστώσει ποιες επιχειρήσεις βρίσκονται στο όριο της επιβίωσης και χρήζουν άμεσης στήριξης. Ως ΓΣΕΒΕΕ έχουμε θέσει το αίτημα της συγχώρεσης χρέους σε όλες τις ευρωπαϊκές οργανώσεις όπου συμμετέχουμε. Η ανταπόκριση που έχει βρει το αίτημα μας ξάφνιασε και δείχνει την ωριμότητα που έχει ακόμη και σε χώρες (όπως η Γερμανία και η Ολλανδία) που αφιέρωσαν για την αντιμετώπιση της πανδημίας πολλαπλάσιους πόρους σε σχέση με την Ελλάδα.
Τώρα είναι η στιγμή για να μπορέσουν να έχουν μέλλον και οι ΜμΕ στην χώρα μας και να είναι παρούσες και μετά το πέρας της πανδημίας!
Ο Αθανάσιος Νικολόπουλος είναι Γενικός Γραμματέας της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδος.
Πηγή: news247.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου