Σημειώσατε Χ

Είναι πιο δύσκολο να μιλάς για φυγή αν είσαι της θεωρητικής κατεύθυνσης. Φίλοι μου φαρμακοποιοί, μηχανικοί, γιατροί μιλούν μια διεθνή γλώσσα. Εμείς δεν μπορούμε να παίξουμε με τους ίδιους όρους. Μόνο αν αποφασίσουμε να ξεκινήσουμε από το μηδέν.

Πιο «εγκλωβισμένοι», λοιπόν, να γράφουμε και να τραγουδάμε στα ελληνικά. Θα μου πεις, τι καταφέρνεις εδώ διαφορετικό από ό,τι θα κατάφερνες έξω; Εμφανώς τίποτα. Είναι, όμως, που δεν ξέρω αν έχουμε πλέον τις αντοχές για άλλο ένα restart. Είναι και που συνεχώς φοβόμαστε ότι δεν προλαβαίνουμε πια κι ας μη μας πήρανε ακόμα τα χρόνια.

Ο χρόνος λειτουργεί ως το τέλειο άλλοθι για τις μεγάλες αποφάσεις. Ομως, αυτή η επιλογή της μη επιλογής μάς κρατάει κολλημένους σε ένα μέλλον που παραπαίει. Κι ας φτιάχνουμε με λέξεις κόσμους για να χωνόμαστε πού και πού και να κρυβόμαστε από την πραγματικότητα. Σαν τη στρουθοκάμηλο. Τα κεφάλια μέσα στα λαγούμια και το υπόλοιπο σώμα στα συντρίμμια. Να χαλάει ο κόσμος γύρω κι εμείς να κάνουμε πως δεν τον βλέπουμε. Το χειρότερο είναι ότι έχουμε συνηθίσει να πιστεύουμε πως δεν μας βλέπουν κιόλας.

Λέμε, όσο υπάρχουν εδώ ακόμη άνθρωποι να μιλάμε την ίδια γλώσσα και να έχουμε τους ίδιους κώδικες επικοινωνίας, θα παλέψουμε εδώ. Κι ας μας περιγελούν οι άνθρωποι των θετικών επιστημών.

«Η πολιτική δεν είναι επιστήμη». Μου είπε ένας φίλος θετικάριος τις προάλλες. Δεν αντέδρασα γιατί κάπου μέσα μου ένιωσα ότι δεν υπήρχε λόγος να διαπληκτιστώ με έναν αγαπημένο άνθρωπο για το αν η πολιτική θέλει ή όχι δίπλα της ένα ουσιαστικό για να υπάρξει. Ούτε η φιλοσοφία ούτε η τέχνη είναι επιστήμες.

Μάθαμε να μη δίνουμε σημασία σε αυτό που δεν μετριέται. Να το θεωρούμε δευτεράντζα. Κάτι που απλά μας ψυχαγωγεί. Μας κάνει να γελάμε, να κλαίμε αλλά επί τοις ουσίας δεν παίζει κανένα σοβαρό ρόλο στη ζωή μας. Γι’ αυτό και η νεότερη ιστορία του τόπου μας, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν θεώρησε ποτέ το απροσμέτρητο ως εξαγώγιμο προϊόν. «Ηπια ισχύς» το λέγαμε στο Πανεπιστήμιο. Ασκείται άραγε διπλωματία μέσα από την τέχνη και τον πολιτισμό;

Σίγουρα, οι θετικές επιστήμες, η τεχνολογία και η οικονομία είναι τα βασικά εργαλεία που διαθέτει ένα κράτος για να ασκήσει πολιτική. Είναι αυτά που του φέρνουν τα πιο άμεσα αποτελέσματα. Τα υπολογίσιμα. Ομως, μακροπρόθεσμα, ίσως να παίζουν περισσότερο ρόλο και οι λεγόμενες μη επιστήμες, η φιλοσοφία, η γλώσσα, ο πολιτισμός, ο τρόπος που αντιλαμβάνεται ένα κράτος την πολιτική.

Παρά τον αυθαίρετο χωρισμό των πραγμάτων σε πρωτεύοντα και δευτερεύοντα -συνήθης πρακτική των ανθρώπων για να αποδείξουν την ανωτερότητά τους-, τα δύο αυτά πεδία είναι συμπληρωματικά. Ή για να μιλήσω στη γλώσσα σας: Θεωρία και Πράξη σημειώσατε Χ.

Μαρία Μαθιουδάκη - πολιτικός επιστήμονας, τραγουδοποιός

Πηγή: efsyn.gr