Συνέβη -και πάλι- το αδιανόητο: Μια γυναίκα δολοφονήθηκε από τον σύντροφό της. Αυτή τη φορά στη Φολέγανδρο, σε διακοπές, μετά από καβγά. Πόσες ακόμη πρέπει να χάσουν τη ζωή τους για να αποφασίσουν οι θεσμοί ότι το φαινόμενο της έμφυλης βίας πρέπει να αντιμετωπιστεί στη ρίζα του, διεπιστημονικά, αναζητώντας τις βαθιές αιτίες του και προωθώντας τις συνέργειες μεταξύ υπηρεσιών, εξειδικευμένων ερευνητικών ομάδων, φορέων της κοινωνίας των πολιτών και διεθνών δικτύων για να μεταφερθούν εδώ καλές πρακτικές που εφαρμόζονται σε άλλες χώρες;
Ενδοοικογενειακή βία, κακοποίηση, βιασμοί, παιδοφιλία, μαστροπεία, trafficking, γυναικοκτονίες. Το μωσαϊκό της φρίκης σε βάρος των γυναικών έχει πολλές ψηφίδες και ρίζες σε πατριαρχικές αντιλήψεις, αναχρονιστικά στερεότυπα που αναπαράγονται από τα ΜΜΕ, ανισότητα των φύλων σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα, μισογυνισμό, ανατροφή νταήδων στην οικογένεια, ανοχή στους τσαμπουκαλήδες στο σχολείο, στη γειτονιά, στους χώρους ψυχαγωγίας, έλλειψη παιδείας για το σεβασμό του άλλου φύλου και της διαφορετικότητας, εξοικείωση με τη βία.
Πριν από τη δολοφονία, έχει προηγηθεί ψυχολογική βία, ίσως και σωματική, στο πλαίσιο μιας τοξικής σχέσης, με τον άντρα να αντιμετωπίζει τη γυναίκα σαν ιδιοκτησία του, αντικείμενο, κατώτερη, υποχρεωμένη να υποτάσσεται στις επιθυμίες και στις αποφάσεις του, ανάξια να έχει δική της άποψη και να κάνει αυτόνομες επιλογές.
Οι λεβέντες του σογιού, οι μάγκες της τάξης και τα πολύ αρσενικά, είναι παντού γύρω μας. Τους έχουν μεγαλώσει υπερπροστατευτικές μαμάδες περήφανες για τον ανδρισμό τους, τους έχουν ενθαρρύνει στην επίδειξη πυγμής οι πατεράδες τους, τους έχουν φοβηθεί αλλά και θαυμάσει στην παρέα τους, στο σχολείο, στην ομάδα, στο πανεπιστήμιο, στη δουλειά.
Οταν χτύπησαν την κοπέλα τους, οι φίλες της δεν το παν πουθενά, εκείνη δεν ήξερε πού να πάει, οι γονείς της της είπαν να κάνει υπομονή και οι γείτονες κοίταζαν τη δουλειά τους. Οταν του ζήτησε να χωρίσουν τη χτύπησε περισσότερο αλλά, και πάλι, κανείς δεν αντέδρασε. Και όταν μάζεψε τα πράγματά της για να φύγει, τη σκότωσε.
Είναι μια ιστορία που επαναλαμβάνεται και πρέπει να σταματήσει. Αυτό δεν θα συμβεί με ευχές, με δάκρυα στα social media, ούτε με μελοδραματικές δηλώσεις πολιτικών. Χρειάζεται σχέδιο δράσης, ισχυρή πολιτική βούληση, αξιοποίηση της διεθνούς εμπειρίας, αποφασιστικότητα και θάρρος.
Η αρχή πρέπει να γίνει από τα σχολεία. Ειδικούς για να πάρουν πάνω τους την υπόθεση έχουμε. Πολιτική βούληση υπάρχει;
Πηγή: tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου